William Billings, (geboren 7 okt. 1746, Boston, Mass., V.S.-gestorven 26 sept. 1800, Boston), vooraanstaand componist van de vroege Amerikaanse primitieve stijl, wiens werken een integraal deel zijn geworden van de Amerikaanse folktraditie. Hij was leerlooier van beroep en autodidact in muziek. Onder zijn vrienden bevonden zich vele prominenten van de Amerikaanse Revolutie, waaronder Samuel Adams en Paul Revere.

Billings composities omvatten hymnen, anthems, psalmen, en fugging tunes. Zijn muziek staat bekend om de ritmische vitaliteit, de frisheid en de eenvoudige harmonieën. De emoties die zijn muziek belichaamt variëren van de uitbundige glorie van de hymne “The Lord Is Risen Indeed” en het diepe verdriet van de hymne “David’s Lamentation” tot de levendige humor van het wereldlijke lied “Modern Music” en de soberheid van de canon “When Jesus Wept.” Zijn lyrische hymnes “The Rose of Sharon” en “Anthem for Easter” behoorden tot de populairste van de vroege Amerikaanse hymnes.

Hoewel Billings naar verluidt zowel een oog als een been miste, was hij actief als rondreizend zangmeester en was hij invloedrijk in het bevorderen van de zangschooltraditie van de Amerikaanse volkscultuur. Tegen het midden van de jaren 1780 was zijn faam aanzienlijk, maar zijn laatste decennium was er een van sterk verval, waardoor hij arm en bijna vergeten was op het moment van zijn dood. Zijn zes publicaties omvatten The New-England Psalm-Singer (1770; de eerste verzameling volledig door een Amerikaanse componist), The Singing Master’s Assistant (1778; bekend als “Billings’ Best”), en The Continental Harmony (1794).