William Augustus Hinton
William A. Hinton werd geboren op 15 december 1883 in Chicago, Illinois. Zijn ouders waren beiden tot slaaf gemaakt. Hij ging in 1902 naar Harvard College en studeerde in 1905 af. Tussen zijn studie en zijn studie medicijnen gaf Hinton les aan de Walden University in Nashville, Tennessee, het Agricultural and Mechanical College in Langston, Oklahoma, en het Meharry Medical College, en vervolgde zijn eigen opleiding tijdens de zomer aan de Universiteit van Chicago. Hij ging in 1909 naar de HMS en behaalde de graad van arts in 1912. Hinton kreeg de Hayden-studiebeurs, die gereserveerd was voor Afro-Amerikaanse studenten, maar wees deze af en nam deel aan de Wigglesworth-studiebeurs, die hem werd toegekend. Hij wilde zich specialiseren in chirurgie, maar nadat hij door ziekenhuizen in de omgeving van Boston was afgewezen, koos hij voor het laboratorium.
In 1912 begon Dr. Hinton part-time te werken als vrijwillig assistent op de afdeling Pathologie van het Massachusetts General Hospital, en gedurende drie jaar verrichtte hij autopsies op alle personen die verdacht werden van het hebben van syfilis. Daarna werkte hij in het Wassermann-laboratorium, het staatslaboratorium voor besmettelijke ziekten in Massachusetts op de HMS. In deze periode ontwikkelde Dr. Hinton een nieuwe serologische test voor syfilis, bekend als de Hinton-test, die de standaard werd.
In 1915 werd het Wassermann Laboratorium overgebracht van HMS naar het Massachusetts Department of Public Health, en Hinton werd benoemd tot assistent-directeur van de Division of Biologic Laboratories en hoofd van het Wassermann Laboratorium, een functie die hij 38 jaar lang bekleedde. Het serologielaboratorium in het gebouw van het Laboratoriuminstituut van het Massachusetts Department of Public Health werd naar Dr. Hinton vernoemd.
Dr. Hinton begon in 1918 met lesgeven aan de HMS als Instructeur in Preventieve Geneeskunde en Hygiëne, en in 1921 werden zijn verantwoordelijkheden uitgebreid met Bacteriologie en Immunologie. Hij werd benoemd tot Instructeur Bacteriologie en Immunologie in 1946, vijfentwintig jaar na zijn eerste benoeming. In 1949 werd hij bevorderd tot klinisch professor en werd daarmee de eerste Afro-Amerikaanse professor aan de Harvard Universiteit. Hij werd gepromoveerd tot klinisch hoogleraar slechts één jaar voor zijn pensionering.
Lees meer in dit Portret van een Pionier artikel.