Wilhelm Heinrich Heintz (4 november 1817 – 1 december 1880) was een Duits structuurchemicus uit Berlijn.

Geboren

4 november 1817

Gedood

1 december 1880 (63 jaar oud)

Dood

1 december 1880 (63 jaar oud). 63 jaar oud)

Nationaliteit

Duits

Bekend van

Margarinezuur
heptadecaanzuur
Deutsche Physikalische Gesellschaft

Wetenschappelijke loopbaan

Vakken

scheikundige en natuurkundige

Instituten

Universiteit van Berlijn
Universiteit van Halle

Doctoraal adviseur

Heinrich Rose

Doctoraal studenten

Johannes Wislicenus

Hij volgde aanvankelijk een opleiding en werkte als apotheker, vanaf 1841 studeerde hij wetenschappen aan de universiteit van Berlijn. In 1844 promoveerde hij in Berlijn bij Heinrich Rose, en twee jaar later behaalde hij zijn habilitatie in de scheikunde. In 1850 werd hij universitair hoofddocent aan de universiteit van Halle, waar hij in 1855 promoveerde tot gewoon hoogleraar. Hij was een van de zes oprichters van het Deutsche Physikalische Gesellschaft en de enige chemicus.

In Halle hield Heintz toezicht op het promotie-werk van Johannes Wislicenus, hoewel Wislicenus’ pro forma adviseur in Zürich Georg Karl Andreas Städeler was. Met Christoph Gottfried Giebel was hij redacteur van het Zeitschrift für Naturwissenschaften.

In 1853 analyseerde hij margarinezuur als eenvoudigweg een combinatie van stearinezuur en palmitinezuur. Hij verrichtte ook analyses van urinezuur in ureum, creëerde methoden voor de analyse van stikstof in organische verbindingen, en bestudeerde chemische reacties van chloorazijnzuur en de reactie van aceton met aminen. Daarnaast verrichtte hij chemisch onderzoek aan uranium, bismut, cesium, rubidium en metaalfosfaten.

Het mineraal heintziet is naar hem genoemd.