Een reconstructie van hoe Troje VI eruit zou hebben kunnen zien.

Duizenden jaren lang lazen mensen de Ilias van Homerus en leerden ze het verhaal van de Trojaanse oorlog. Maar niemand wist of het echt gebeurd was, of dat er zelfs maar een stad Troje bestond. In de jaren 1800 besloot een Duitse man genaamd Heinrich Schliemann om met behulp van archeologie op zoek te gaan naar de stad Troje, en hij vond haar (of veel mensen denken dat hij haar vond) in het noorden van Turkije, in de buurt van het moderne Hissarlik.

De echte stad Troje schijnt rond 3000 v.Chr. te zijn ontstaan. De eerste mensen die in Troje woonden, hadden slechts een klein dorp, dat archeologen Troje I noemen. Er was een fort waar het stamhoofd en zijn familie woonden, en alle anderen woonden buiten het fort in kleine lemen huisjes. Een grote brand verwoestte dit dorp rond 2500 v. Chr.

De mensen bouwden nieuwe dorpen bovenop dat eerste dorp, steeds weer opnieuw, door de eeuwen heen. Ergens in de jaren 2000 v. Chr. trokken Indo-Europeanen van verder oostwaarts naar Troje, en spraken een taal die niet al te veel verschilde van het Grieks. Onder hun heerschappij, in de Bronstijd, was Troje een grote, rijke stad, die alle handel van de Middellandse Zee naar de Zwarte Zee beheerste en waarschijnlijk tol hief, zoals Rome en Parijs rond dezelfde tijd deden.

Maar rond 1900 v.Chr. stuurde dezelfde ernstige droogte die een einde maakte aan het Oude Koninkrijk van Egypte, een tweede golf Indo-Europeanen – de Hettieten – naar wat nu Turkije is, waardoor veel vluchtelingen naar het gebied rond Troje werden gedreven – sommigen staken ook de Egeïsche Zee over naar Bulgarije en Griekenland. Veel van deze mensen vestigden zich in Troje, maar Troje bleef gedurende de hele Bronstijd een grote, rijke stad, die handel dreef met de Hettieten in het oosten, de Scythen in het noorden, en de Myceense Grieken in het westen.

Eerste afbeelding van het Paard van Troje, op een vaas ca. 670 v. Chr.

Omstreeks 1250 v. Chr. werden de meeste gebouwen in Troje verwoest door een zware aardbeving, maar de mensen bouwden hun stad gewoon weer op. Ze maakten van de gelegenheid gebruik om bredere, rechtere straten aan te leggen dan voorheen. Maar toen werd de stad opnieuw verwoest, blijkbaar door een oorlog en daarna een grote brand, in de jaren 1100 v. Chr. Dat is de gebeurtenis waarvan men denkt dat die overeenkomt met de Griekse verhalen over de Trojaanse oorlog. Maar in ieder geval stortten veel mediterrane steden rond deze tijd in.

Er schijnt een tweede grote droogte te zijn geweest die het einde van de Bronstijd veroorzaakte: de Hettieten, het Egyptische Nieuwe Rijk, en de Myceners stortten ook allemaal rond deze tijd in.