Ook wel Staghead of witte blaar genoemd, witte roest ziekte treft kruisbloemige planten. Deze planten behoren allemaal tot de koolfamilie (Brassicaceae) en omvatten groenten als broccoli, bloemkool, spruitjes en boerenkool, en kunnen uw oogst ruïneren.

Witte roestziekte – Wat is witte roest?

Wat is witte roest? Het is een ziekte die kenmerkende krijtachtige witte sporenmassa’s veroorzaakt, soms puisten genoemd, die zich eerst aan de onderkant van de bladeren manifesteren. Deze blaarachtige massa’s, sori genoemd, vormen zich onder de dermis (huid) van het blad en kunnen er niet afgeschraapt worden zonder het blad te beschadigen. De stengel en de bladeren kunnen verdraaid en misvormd raken. Witte roest kan en zal ook de bloemdeeltjes infecteren. Vooral broccoli en bloemkool zullen sterk misvormde bloemhoofden produceren en voor de tuiniers die zaad verzamelen voor de aanplant van het volgende jaar, zullen die zaden steriel zijn.

Witte roest is een van de verschillende soorten van de schimmel Albugo. Het komt meestal voor wanneer de nachten koel en vochtig zijn en de dagen warm. De perfecte tijd voor de teelt van kruisbloemige groenten biedt ook de perfecte groeiomstandigheden voor Albugo. De bestrijding van de witte roestschimmel zou eenvoudig zijn als we de temperaturen in het voorjaar en najaar onder controle konden houden, aangezien de schimmel gedijt tussen 57 en 68 graden F. (14-20 C.). Helaas hebben we geen controle over de temperatuur, net zo min als over de voorjaarsregens of de dauwochtenden waar deze schimmel dol op is.

Witte roest behandeling

Als uw tuin in het verleden is geteisterd door witte roest, moet u in de toekomst uitkijken naar resistente stammen. Er zijn geen specifieke fungiciden voor de behandeling van witte roest en als de ziekte eenmaal welig tiert, valt er weinig meer aan te doen. Dat gezegd zijnde, fungiciden die gebruikt worden om valse meeldauw te behandelen zijn soms effectief tegen witte roest, vooral bij de meer bladhoudende gewassen. De behandeling moet beginnen bij de eerste tekenen van infectie. De methoden om witte roest te bestrijden of witte roest te voorkomen zijn grotendeels organisch.

De bestrijding van witte roest hangt af van het begrip van de levenscyclus van schimmels in het algemeen. Schimmels planten zich voort door sporen te produceren, minuscule microscopische cellen, die elk in staat zijn om een schimmel te worden en zo een nieuwe kolonie te vormen – wat we zien op het blad of de stengel. Door hun minuscule afmetingen worden deze sporen gemakkelijk van plant tot plant of van tuin tot tuin overgebracht door wind of water. Omdat er een beschermend laagje op zit, kunnen veel van deze sporen lange tijd slapend blijven en zowel in koude als in droge omstandigheden overleven. Wanneer de omstandigheden weer goed zijn, ‘bloeien’ ze op.

Het geheim van het voorkomen van witte roest is tweeledig. Ten eerste is het verwijderen van de plaatsen waar de sporen zich verbergen. Tuinafval mag nooit overwinteren. Zelfs plantengroei die er gezond uitziet, kan sporen bevatten die erop wachten om de ziekte de volgende lente te verspreiden. Uiteraard moet besmet puin uit de buurt van de tuin worden verwijderd. Aangezien het bijna onmogelijk is om elk stukje puin te verzamelen en te vernietigen, kunt u overwegen het te onderploegen als een andere vorm van behandeling tegen witte roest. Hoewel grondbewerking de sporen niet vernietigt, kan het wel voorkomen dat ze worden blootgesteld aan de groeiomstandigheden die ze nodig hebben.

De tweede stap in de bestrijding van witte roestschimmel is wisselteelt. Besmette bedden moeten gedurende ten minste drie jaar niet opnieuw worden beplant met kruisbloemige groenten.

Bedenk dat een goede tuinverzorging essentieel is voor de bestrijding van witte roestschimmel, evenals vele andere tuinziekten, en daarom moet het een regelmatig onderdeel van uw tuinkalender zijn. Dat oude gezegde blijft waar: Een ons voorkomen is een pond genezen waard.