We kunnen John Deere het idee van eigendom niet laten vernietigen
Het is officieel: John Deere en General Motors willen de notie van eigendom ontmantelen. Zeker, we betalen voor hun voertuigen. Maar we bezitten ze niet. Niet volgens hun bedrijfsadvocaten, in ieder geval.
In een bijzonder spectaculaire vertoning van bedrijfswaanzin, John Deere – ’s werelds grootste landbouwmachinefabrikant – vertelde het Copyright Office dat boeren hun tractoren niet bezitten. Omdat computercode door het DNA van moderne tractoren slingert, krijgen boeren “een impliciete licentie voor de levensduur van het voertuig om het voertuig te bedienen.”
Het is John Deere’s tractor, mensen. You’re just driving it.
Several fabrikanten hebben onlangs soortgelijke opmerkingen ingediend bij het Copyright Office in het kader van een onderzoek naar de Digital Millennium Copyright Act. DMCA is een enorme auteursrechtwet uit 1998 die (onder andere) de wazige grens tussen software en hardware regelt. Het Copyright Office zal, na het lezen van de opmerkingen en het houden van een hoorzitting, in juli beslissen welke high-tech apparaten we kunnen wijzigen, hacken en repareren – en beslissen of John Deere’s verwrongen visie op eigendom werkelijkheid zal worden.
WIRED OPINION
Over
Kyle Wiens is medeoprichter en CEO van iFixit, een online reparatiegemeenschap en onderdelenverkoper die internationaal bekend staat om zijn open-source reparatiehandleidingen en productteardowns.
In de afgelopen twee decennia hebben fabrikanten de DMCA gebruikt om te beweren dat consumenten geen eigenaar zijn van de software die ten grondslag ligt aan de producten die zij kopen – zaken als smartphones, computers, koffiezetapparaten, auto’s en, jawel, zelfs tractoren. Dus, Oude MacDonald heeft een tractor, maar hij is eigenaar van een enorme schuur ornament, omdat de fabrikant de rechten op de programmering die het laat draaien bezit.
(Dit is een belangrijke kwestie voor boeren: een buurman, Kerry Adams, is niet in staat geweest om een dure transplanter te repareren, omdat hij geen toegang heeft tot de diagnostische software die hij nodig heeft. Hij is niet de enige: veel boeren kiezen voor oudere, computerloze apparatuur.)
In de afgelopen twee decennia hebben fabrikanten de DMCA gebruikt om aan te voeren dat consumenten geen eigenaar zijn van de software die de producten aanstuurt die zij kopen.
In de afgelopen jaren hebben sommige bedrijven de DMCA zelfs gebruikt om eigenaren ervan te weerhouden de programmering op deze producten te wijzigen. Dit betekent dat je geen DRM kunt verwijderen van slimme kattenbakken, geen aangepaste software op je iPad kunt installeren of de kalibratie van de motor van een tractor kunt wijzigen. Niet zonder mogelijk in aanvaring te komen met de DMCA.
Wat heeft dat alles met auteursrecht te maken? Eigenaren, knutselaars en zelfbouwers moeten programma’s kopiëren om ze te kunnen aanpassen. Producenten houden er niet van dat mensen met hun spullen rommelen, dus plaatsen sommige fabrikanten digitale sloten op software. Het kraken van het slot, het maken van de kopie en het veranderen van iets kan worden opgevat als een schending van het auteursrecht.
En zo maken fabrikanten van knutselaars “piraten” –zelfs als die “piraten” geen illegale kopieën van iets in omloop brengen. Klinkt logisch, toch? Ja, voor mij ook niet.
Het is logisch voor John Deere: Het bedrijf stelt dat mensen toestaan om de software te wijzigen – zelfs voor reparatiedoeleinden – “het mogelijk zou maken voor piraten, externe ontwikkelaars en minder innovatieve concurrenten om te profiteren van de creativiteit, unieke expressie en vindingrijkheid van voertuigsoftware.” Het pièce de résistance in John Deere’s argument: toestaan dat eigenaren in de programmering van een tractor gaan wroeten zou kunnen leiden tot het illegaal kopiëren van muziek via het entertainmentsysteem van een voertuig. Omdat boeren die auteursrechten schenden het erg druk hebben en moeten multitasken door tegelijkertijd Taylor Swift’s 1989 te kopiëren en maïs te oogsten? (Ik gok maar wat, want de advocaten van John Deere hebben nooit uitgelegd waarom iemand muziek zou kopiëren op een tractor, alleen dat het zou kunnen gebeuren.)
John Deere staat er misschien niet helemaal bij, maar het is niet het enige bedrijf. Andere bedrijven, waaronder handelsgroepen die bijna alle grote autofabrikanten vertegenwoordigen, hebben het Auteursrechtbureau keer op keer op hetzelfde gewezen. Opmerkelijk is dat Tesla Motors zich niet bij de autofabrikanten aansloot, hoewel hun auto’s zwaar leunen op propriëtaire software.
General Motors vertelde het Copyright Office dat voorstanders van auteursrechthervorming ten onrechte “het eigendom van een voertuig verwarren met het eigendom van de onderliggende computersoftware in een voertuig”. Maar ik durf te wedden dat de meeste Amerikanen dezelfde verwarring maken–en Joe Sixpack zou wel eens verbaasd kunnen zijn te horen dat GM eigenaar is van een gigantisch stuk van de Chevy die op zijn oprit staat.
Andere autofabrikanten wezen erop dat eigenaars die ongesanctioneerde modificaties aanbrengen, hun voertuigen op een slechte manier kunnen veranderen. Ze konden tweaken hen om sneller te gaan. Of motorparameters wijzigen om de uitstootvoorschriften te overtreden. Joe Sixpack zou wel eens verbaasd kunnen opkijken als GM eigenaar is van een groot deel van de Chevy die op zijn oprit staat.
Ze hebben gelijk. Dat zou kunnen gebeuren. Maar die activiteiten zijn (1) al illegaal, en (2) hebben niets te maken met auteursrecht. Als je te hard rijdt, moet een agent je tegenhouden – de auteurswet zou dat niet moeten doen. Als je uitstootregels ontduikt, moet je EPA boetes betalen–niet DMCA boetes. En het spookbeeld van iemand die iets illegaals doet, zou niet moeten rechtvaardigen dat alle redelijke en legale aanpassingen die mensen kunnen maken aan de dingen waar ze voor betaald hebben, worden afgesloten.
GM ging zo ver om te beweren dat het buitensluiten van mensen innovatie helpt. Dat is net zoiets als zeggen dat het opsluiten van boeken kinderen zal inspireren om innovatieve schrijvers te worden, omdat ze niet in de verleiding zullen komen om passages uit een Hemingway roman te kopiëren. Ondertussen, buiten Bizarroland, hebben echte technologie-experts – inclusief de Electronic Frontier Foundation – consequent de DMCA bestempeld als een innovatie-killer. Zij benadrukken dat de DMCA niet zozeer piraten tegenhoudt, maar eerder is gebruikt om de concurrentie te verstikken en de controle van bedrijven over de levensduur (en het hiernamaals) van producten uit te breiden.
“Het erge is dat ik het gevoel heb dat deze bedrijven deze technologie gewoon opsluiten en de monopolieprijsstructuur versterken die gewoon niet voor ons werkt”, zegt Brian Talley, een boer aan de centrale kust van Californië, over de beperkingen die aan zijn apparatuur worden opgelegd. Ik bezocht zijn boerderij met een collega van de Intellectual Property & Technology Law Clinic, zodat we het Copyright Office konden vertellen hoe fabrikanten boeren hinderen. “We zijn gewend om onafhankelijk te opereren, en dat is een van de mooie dingen van het boer zijn. En op dit specifieke gebied nemen ze ons dat echt af.”
De notie van het daadwerkelijk bezitten van de dingen die je koopt is revolutionair geworden.
De Electronic Frontier Foundation, de Intellectual Property & Technology Law Clinic, en de Digital Right to Repair Coalition (Disclaimer: ik ben een van de oprichters van de Coalition.) vechten voor het behoud van het concept van eigendom. We proberen de sluisdeuren van informatie te openen. Om eigenaars de code in hun apparaten te laten onderzoeken. Om ze aan te passen voor betere functionaliteit. Om ze te repareren, zelfs zonder de zegen van de fabrikant.
Gelukkig, we zijn niet alleen. Er is een tegenreactie op de langzame sluipende productcontrole door bedrijven.
Eerder dit jaar stuurden consumenten 40.000 reacties naar het Copyright Office – allemaal dringen ze aan op het herstel van eigendomsrechten. Het jaar daarvoor dwongen consumenten en activisten een wet door het Congres die het legaal maakte om een mobiele telefoon te ontgrendelen en naar een andere provider te verhuizen.
Deze week zullen senator Ron Wyden en vertegenwoordiger Jared Polis de “Breaking Down Barriers to Innovation Act of 2015” introduceren, die het DMCA-proces aanzienlijk zou verbeteren. Wetgevers in Minnesota en New York hebben “Fair Repair” wetgeving geïntroduceerd die het recht van een eigenaar om gekochte elektronische apparatuur te repareren, bevestigt. Ze willen gelijke toegang tot reparatie-informatie, vervangende onderdelen, en beveiligingsupdates.
Natuurlijk, het terugnemen van de spullen die we bezitten zal niet gemakkelijk zijn. Bedrijven hebben betere lobbyisten dan de rest van ons. En op de een of andere manier is het idee dat je de dingen die je koopt bezit revolutionair geworden.
Het hoeft niet zo te zijn. Vertel het Copyright Office om de kant van de consument te kiezen wanneer het beslist welke gadgets legaal zijn om te wijzigen en te repareren. Dring er bij wetgevers op aan om wetgeving zoals de Unlocking Technology Act en de Your Own Devices Act te steunen, omdat we de sleutels van onze eigen producten verdienen. En steun de Fair Repair-wetgeving.
Als je het hebt gekocht, moet je het bezitten – zo simpel is het. Het wordt tijd dat bedrijfsjuristen de bullshit overlaten aan de boeren, die het echt nodig hebben.