(luister naar hetzelfde liedje als waar ik van genoot toen ik dit artikel schreef)

Het is zo makkelijk om te zeggen. Als je iets hebt gevonden waar je van houdt en anderen vragen hoe ze dat ook kunnen vinden, zeg je gewoon “volg je passie”, alsof het voor jou zo eenvoudig was.

Maar eigenlijk is het onzin. Volg je passie betekent niets. Want wat als ik nog geen passie heb? Wat is een passie eigenlijk? Moet ik er een hebben? Iemand vertellen dat hij “zijn passie moet volgen” is in wezen zeggen: “Ik weet het niet, dat is jouw probleem, lol.” Het is een lui en misleidend antwoord.

De afgelopen jaren heb ik geprobeerd mezelf betere vragen te stellen. Ik ben gestopt met zoeken naar mijn passie en ben gewoon dingen gaan doen die ik leuk vind. Het is makkelijk om dingen te doen die je leuk vindt, want je doet ze gewoon.

Als kind dacht ik nooit diep na over mijn passies. Ik begon met skateboarden omdat het leuk was, en toen stopte ik omdat het niet leuk meer was. Ik dacht niet veel na over mijn beslissing, ik deed gewoon de dingen die ik graag deed. Ik deed de dingen die me opwonden. Maar ergens onderweg groeide ik op, ik werd volwassen en het leven werd behoorlijk f*cking serieus. Nu ging het erom mijn passie te vinden, vooral een die mijn maandelijkse rekeningen betaalt (en dat klinkt zelfs voor de meesten als een luxe).

Dag stel ik mezelf een nieuwe vraag: Wat windt mij op? Wat windt jou op? Persoonlijk vind ik deze vraag veel gemakkelijker te beantwoorden dan te proberen mijn enige passie vast te stellen.

Ik heb onlangs deze documentaire over Paul Newman en zijn leven als acteur en autocoureur bekeken. Paul Newman was al een gevestigd acteur in de filmindustrie toen hij in 1968 instemde met een rol in een nieuwe racefilm genaamd “Winning”. Hij nam voor de eerste keer in zijn leven racelessen en dat ging recht naar zijn hart. Hij was enthousiast. Zo opgewonden dat hij professioneel begon te racen.

Hij was zo opgewonden dat hij aan niets anders meer kon denken. Hij dwong filmproducenten hele filmproducties te herschikken omdat racen voor hem op de eerste plaats kwam. Paul zette willens en wetens zijn acteercarrière op het spel. Hij won talloze races en bouwde zelfs zijn eigen raceteam op, terwijl hij tegelijkertijd probeerde zijn acteercarrière te jongleren. Toch kon je altijd zien dat racen voor hem op de eerste plaats kwam. Het was wat hem het meest opwond.

Arnold Schwarzenegger groeide op in een klein dorpje in Oostenrijk als een normale middenklasse familiejongen. In zijn vrije tijd sportte hij graag met zijn vrienden bij een meer in de buurt van zijn huis. Zijn enthousiasme voor fitness leidde ertoe dat hij een van ’s werelds beroemdste bodybuilders werd. Maar op het hoogtepunt van zijn bodybuilding carrière, veranderde Arnold van gedachten om een acteercarrière na te jagen.

De geest is de limiet. Zolang de geest zich kan voorstellen dat je iets kan doen, kan je het doen, als je er maar echt 100 procent in gelooft.
-Arnold Schwarzenegger

Snel vooruit: Op het hoogtepunt van zijn acteercarrière (waarvan je eigenlijk kunt zeggen dat hij er twee had, een voor actie, een voor komedie) veranderde hij weer van gedachten om de politiek in te gaan, en uiteindelijk gouverneur van Californië te worden. Je kan zeggen wat je wil over Arnold, maar aan de top staan van drie totaal verschillende industrieën toont alleen maar aan hoezeer Arnold geloofde in doen wat hem opwindt.

Natuurlijk zijn dit zeldzame en over de top voorbeelden, maar dat zijn degenen die me inspireren om altijd te blijven vragen: Waar word ik enthousiast van? En de volgende keer dat je iemand nieuw ontmoet, in plaats van te vragen wat ze doen voor de kost, of wat hun levensplannen zijn, vraag hen wat hen opwindt. Je zult verbaasd zijn hoe anders het antwoord zal zijn dan wat je gewoonlijk terugkrijgt.

Maar eerst, wat windt jou op?

Heb een fantastische week,
Tobias