Wat lange werktijden eigenlijk met je lichaam doen
Ga uit die bureaustoel – voordat hij je doodt.
De 9-tot-5-werkweek is al decennialang een norm in het Amerikaanse arbeidsrecht: Het is de norm waarmee volledige werkgelegenheid wordt gemeten door het Bureau of Labor Statistics, door de meeste economische indexen, zelfs door Obamacare.
Helaas voor Amerikaanse werknemers is de “40-urige werkweek” van de gemiddelde werknemer in feite 47 uur, volgens Gallup. Het is nog erger voor werknemers in loondienst, van wie de meesten niet in aanmerking komen voor overwerkvergoeding. De gemiddelde Amerikaanse werknemer die niet per uur werkt, brengt 49 uur per week op kantoor door – waarbij 1 op de 4 aangeeft meer dan 60 uur per week op het werk door te brengen. Dat is elke dag een dienst van 12 uur, van maandag tot en met vrijdag.
Al dat extra werk vormt een ernstig risico voor uw gezondheid. Lange uren werken, zelfs achter een bureau, kan ernstige gevolgen hebben voor uw lichamelijke en geestelijke gezondheid en kan op de lange duur zelfs uw productiviteit schaden.
U wordt er dikker van. Zittend verbrandt u 50 calorieën per uur minder dan staand, een feit waar de fans van het sta-bureau vaak op wijzen. Als je dat vermenigvuldigt met een 47-urige werkweek, hebben de zittenden bijna 4 mijl moeten lopen om die extra 2350 calorieën te verbranden. En dan hebben we het nog niet eens over de 6 pond die elk jaar aan kantoorsnacks wordt toegevoegd.
Het breekt je hart. Uit onderzoek is gebleken dat mensen die vier of meer uur per dag zitten een 125% hoger risico op hartaandoeningen hebben, en een 50% hoger risico op overlijden door welke oorzaak dan ook.
“Maar mijn vriendin laat me aan CrossFit doen en ik probeer die nieuwe boerenkoolshakes uit!” Nope. De studie werd gecontroleerd op dieet en lichaamsbeweging, wat betekent dat zelfs als je kaas op je buikspieren kunt raspen, een sedentaire levensstijl alle gezondheidsvoordelen die je van de sportschool krijgt, om zeep helpt.
Het geeft je diabetes. De Australische Diabetes, Obesitas en Lifestyle Study, een mammoetstudie die de gezondheids- en fitnessgewoonten van 12.000 Australiërs catalogiseert, ontdekte dat mensen met het “hoogste sedentaire gedrag” een 112% toename van hun relatieve risico op diabetes type 2 hadden, en dat was alleen met vier uur televisiekijken per dag. Uit een vergelijkbaar onderzoek onder meer dan 4.000 ambtenaren bleek dat degenen die minder dan 12 uur per week zitten hun risico op diabetes met 75% kunnen verlagen, en dat degenen die meer dan 25 uur per week zitten de kans op het ontwikkelen van metabole risicofactoren zoals “slecht” cholesterol en insulineresistentie vergroten.
Het maakt ons depressief. Volgens onderzoekers van het University College in Londen kunnen stressvolle werkomstandigheden, waaronder lange werktijden, uw risico op depressie verdubbelen. Uit een Gallup-peiling onder bijna 240.000 voltijdwerkers bleek dat 10,8% van de voltijdwerkers in de VS een depressiediagnose heeft gekregen. Voor werkgevers was het echt vernietigende resultaat van het onderzoek de berekening van hoeveel depressie hen kost: ruwweg 23 miljard dollar per jaar.
Het maakt ons gestrest. Volgens de Attitudes in the American Workplace VII-enquête voelt 80% van de werknemers stress op het werk, en 25% heeft wel eens zin gehad om te schreeuwen of te gillen vanwege de werkstress; 14% zei zelfs dat ze het afgelopen jaar zin hadden gehad om een collega te slaan, maar dat niet hadden gedaan. De Verenigde Staten hebben het hoogste criminaliteitscijfer op de werkplek van alle geïndustrialiseerde landen. Volgens de Occupational Health & Safety Administration zijn er elk jaar meer dan 500 moorden op de werkplek. En al die stress eist een tol op ons lichaam, volgens de Centers for Disease Control and Prevention: Voortdurende stress “verhoogt de snelheid van slijtage van biologische systemen”, wat bijdraagt aan rug- en spierpijn, hoofdpijn en uitputting.
Wat geven we de schuld? De Grote Recessie, om te beginnen. Zoals Mother Jones opmerkte in zijn uitgebreide verdediging van de 40-urige werkweek, herstelde de Amerikaanse economische output zich relatief snel na de economische ineenstorting van 2008 tot bijna het niveau van voor de recessie. Hoe? Omdat de beroepsbevolking die overbleef alles op alles zette om toekomstige ontslagen te voorkomen, en die waanzinnige paniek om aan het werk te blijven heeft zich doorgezet in het herstel. Werkgevers konden niet gelukkiger zijn. Voor elke werknemer die een 50-urige werkweek heeft in plaats van een 40-urige werkweek, krijgen ze immers 25% meer werk voor hetzelfde stagnerende loon. Dat is een deel van de reden waarom de werkloosheid zo traag daalt naarmate de economie zich herstelt: Voor elke vier Amerikanen die een 50-urige werkweek hebben, is er één die een voltijdse baan zou moeten hebben, maar dat niet heeft.
Voeg daarbij dat de ontwikkelde wereld het enige land is met onbetaald ouderschapsverlof, dat er geen federale wetten zijn met betrekking tot betaalde ziektetijd en het feit dat 70% van de Amerikaanse kinderen in gezinnen woont waar nu beide ouders werken, en het is geen wonder dat de AmerikaanseDe Amerikaanse beroepsbevolking wordt beschouwd als de meest productieve ter wereld, met een stijging van 400% in de productiviteit van de werknemers sinds 1950.
Voorvechters van de steeds eindelosere werkweek wijzen op de geringe impact van de moderne kantooromgeving in vergelijking met werkplekken in het verleden. Immers, witte-boorden-kantoormedewerkers komen nergens voor op de lijst van ’s lands dodelijkste banen. Wanneer is de laatste keer dat het indienen van een TPS-rapport iemand een been kostte?
Dus wat is het goede nieuws? Naarmate meer studies worden geproduceerd die concluderen dat de huidige werkgewoonten de Amerikaanse beroepsbevolking naar een vroegtijdig graf zullen leiden, nemen veel werknemers hun gezondheid in eigen hand, of ze nu een sta-bureau kopen of maken om de 11 dagelijkse zituren te beperken of met hun bazen onderhandelen over dutjesbeleid. Zelfs een stevige wandeling kan het risico op diep-veneuze trombose verminderen.
Omdat u dit statistisch gezien waarschijnlijk op uw werk leest, doe uzelf een plezier: Ga je benen strekken en pak een kop koffie. Het zou je leven kunnen redden.