De beste manier om The Game te beschrijven is om het te identificeren als een mindvirus. Er is gewoon geen andere beschrijving voor. Er is geen winnen van Het Spel. Je kunt Het Spel alleen verliezen. Er zijn twee regels voor Het Spel:

1. Als je aan de woorden “Het Spel” denkt, verlies je het spel.

2. Als (niet als) je Het Spel verliest, moet je dat aan iedereen in de omgeving bekendmaken.

Sommige mensen krijgen er een kick van om mensen het spel op creatieve manieren te laten verliezen. Ik zal een van mijn favorieten aan het eind van dit artikel plaatsen. Sommige mensen maken van Het Spel een drinkspel (neem een drankje/shot/etc… elke keer dat je Het Spel verliest). Er is een ongeschreven regel dat je The Game maar één keer per 30 minuten mag verliezen om te voorkomen dat mensen in een constante staat van verlies blijven hangen. Dat is de meest eenvoudige uitleg. Gefeliciteerd, je hebt zojuist Het Spel verloren!

Mijn favoriete voorbeeld:

Je zit naast de muur op een feestje, je drankje langzaam warm wordend in je hand. Het feest om je heen was uitbundig en iedereen had het naar zijn zin. De alcohol vloeide rijkelijk en mensen vonden zichzelf met nieuwe, verlaagde grenzen. Je hebt de hele tijd je oog laten vallen op één persoon, en je kon haar maar niet uit je gedachten krijgen. Ze danste in het midden van de zaal, haar donkere krullende haar wiegde met haar mee op de beat. Ze droeg een strak haltertopje dat haar borst nauwelijks bedekte, de kleur van de stof vervaagde in de donkere kamer. Haar spijkerbroek liet weinig aan de verbeelding over, en liet al haar rondingen schitterend uitkomen. Maar je wist dat je bij haar geen kans zou maken, dus waarom zou je nog fantaseren. Een andere blik in je beker vertelde je dat je net het laatste van het fantastische brouwsel dat in een grote vuilnisbak stond, had opgegeten. Iemand had het eerder Jungle Juice genoemd, nadat jij je nieuwsgierigheid had geuit of de bak wel schoon was…dat was hij.

Net toen je nog een drankje wilde gaan halen, voelde je dat iemand je pols greep en je op de grond trok. Je dronken ogen konden niet goed genoeg zien wie het was die je vastpakte, maar hun stem zei: “Ik ben het zat om naar je te kijken terwijl je naar haar staart! Ga gewoon weg!” De arm gooide je in de menigte, in de richting van de spartelende en draaiende beweging van je leeftijdsgenoten.

Verloren in de hypnotiserende beweging van de dronken tieners, kun je niet zien waar je valt. Uiteindelijk loop je tegen een voorwerp aan en realiseer je je dat het het meisje was waar je de hele avond al naar had zitten kijken. Haar drankje klettert op de grond en je verontschuldigt je overvloedig, terwijl je haar vraagt of je er nog een voor haar kunt halen. Ze glimlacht zachtjes en knikt, terwijl ze met je meeloopt naar de iets rustiger andere kamer. Met het geroezemoes van de muziek en de juichende studenten op de achtergrond beginnen jullie eindelijk te praten.

De nacht vliegt voorbij en jullie voelen je tot elkaar aangetrokken. Jullie hebben dezelfde interesses en overtuigingen en delen vele lachsalvo’s terwijl het feest achter jullie doorgaat. Uiteindelijk verzamelen jullie de moed en het gesprek komt op een punt waar jullie beseffen dat jullie een kans hebben. Aangemoedigd door de drank of gewoon door puur geluk, leun je langzaam tegen haar aan, jullie ogen op elkaar gericht. Haar ogen sluiten zich en haar hoofd kantelt zachtjes naar de zijkant als jullie lippen elkaar raken, warmte ontmoet warmte, terwijl jullie armen om elkaar heen slaan. Uiteindelijk breekt de kus en kijken jullie elkaar diep in de ogen. Ze glimlacht en neemt je hand, leidt je terug door de feestzaal en naar de slaapkamer.

Game. Set. Match. Ze nam je mee naar de slaapkamer. Wat je dacht dat een vreselijke avond zou worden van rondhangen, dronken worden terwijl iedereen zich amuseerde, heeft een wending genomen. Je bent nu in een afgesloten kamer, aan het zoenen met de vrouw waar je al een paar feestjes een oogje op had. Ze verbrak de kus en stond op. Haar ogen vielen op die van jou en ze glimlachte, terwijl ze met haar heupen zwaaide op de muziek die nog steeds door de muren drong. Ze begon met de zoom van haar shirt te spelen, een verleidelijke grijns op haar gezicht. Langzaam begon ze haar shirt op te tillen, waardoor haar blote bovenlichaam zichtbaar werd. Ze gooide het nutteloze kledingstuk aan de kant en liep langzaam naar je toe. Ze duwt je op het bed en neemt plaats naast je, terwijl ze voorover buigt en je nek kust. Je sluit je ogen en laat haar lippen langs je lichaam dansen. Je voelt haar tanden knabbelen aan je oor en haar hete adem aan de zijkant van je gezicht. Ze giechelt een beetje en je draait je om om te zien waar ze om lacht. Ze trekt zich dichter naar je toe en fluistert in je oor: “Lees het eerste woord van elke alinea.”

Wat?

EDIT:

Jezus, bedankt jongens. Dit is mijn nieuwe hoogste score met ongeveer 10x tot nu toe. Ik denk dat ik binnenkort met een nieuw verhaal moet komen voor jullie allemaal. Om eerlijk te zijn, ben ik benieuwd hoeveel upvotes en downvotes er in totaal waren. Er moeten verschillende mensen zijn die downvote omdat ze door mij het spel verloren hebben.