Windmolengras (Chloris spp.) is een vaste plant die voorkomt van Nebraska tot Zuid-Californië. Het gras heeft een karakteristieke pluim met aartjes die in een windmolen staan. Dit maakt de identificatie van het windmolengras vrij gemakkelijk, vooral als de standplaats en de groeiomstandigheden overeenkomen met de eisen van de plant. De bloempluimen zijn zichtbaar van mei tot de eerste vorst

Tuiniers met inheemse soorten zullen informatie over windmolengras willen inwinnen en dit willen uitproberen voor erosiebestrijding, hertenresistente beplanting, en om vlinders aan te trekken. Dat gezegd hebbende, is de bestrijding van windmolengras echter vaak noodzakelijk, aangezien dit een vruchtbare groeier is.

Wat is windmolengras?

Zelfs liefhebbers van wilde soorten kunnen zich afvragen: “Wat is windmolengras?” Dit warm seizoen gras en lid van de Poaceae familie heeft een vezelig wortelstelsel, dat kan worden verdeeld voor vermeerdering en maakt een uitstekende erosie controle.

Het gras kan groeien tussen 6 en 18 inch (15-46 cm.) hoog. De bloemhoofdjes hebben een doorsnede van 8-18 cm. en beginnen roodachtig, maar rijpen uit tot een beige of bruine kleur. Het zaadhoofdje bestaat uit acht aartjes die vanuit een centrale stengel uitstralen.

Windmolengras Informatie

De plant is slapend in de winter en maakt het grootste deel van zijn groei in het voorjaar door. Gedroogde stengels leveren in de winter belangrijk voedsel voor vogels en andere dieren. De bloei vindt vier tot zes weken na het ontkiemen plaats.

Een groot deel van de populatie van de plant wordt aangetroffen in verstoorde gebieden of akkers. Het is een wijdverbreid onkruid in Australië, waar het de overhand neemt en problemen kan veroorzaken bij het vee, zoals leverproblemen en zelfs lichtgevoeligheid. Dit maakt de bestrijding van windmolengras noodzakelijk in gebieden met grote veestapels.

Groeiomstandigheden voor windmolengras

Windmolengras is niet kieskeurig wat bodemtype betreft, maar heeft wel volle tot gedeeltelijke zon nodig. Dit gras geeft de voorkeur aan voedselarme grond met veel zand, stenen of grind. Je vindt deze plant in zijn inheemse verspreidingsgebied in zandgebieden, kale woestenijen, wegen, gazons en grindgebieden.

De beste groeiomstandigheden voor windmolengras zijn dorre, zanderige zones met hete zomers maar overvloedige regen in het voorjaar. Het is niet bijzonder onkruidachtig in de meeste gebieden, maar in delen van Texas en Arizona is het een plaag gebleken.

Windmolengrasbestrijding

In zeer droge gebieden van de Verenigde Staten heeft de plant de neiging om graszoden te zaaien en te bevolken, waarvoor chemische interventie nodig zal zijn om de door u gekozen grassoort te beschermen. Windmolengras kan worden bestreden in graszoden met een uitstekende verzorging en een gezonde zode. Belucht eenmaal per jaar, geef consequent water en bemest eenmaal per jaar om de gezondheid van de zode te handhaven. Dit voorkomt dat uitheemse soorten voet aan de grond krijgen.

Mesotione is een chemische stof waarvan is aangetoond dat ze bij gebruik op laagblijvende graszoden voor bestrijding zorgt. Het moet om de zeven tot tien dagen worden gespoten, drie keer na het opgroeien. Glyfosaat biedt niet-selectieve bestrijding. Pas de chemische stof om de drie tot vier weken toe, te beginnen in juni, voor de beste bestrijding van windmolengras.

Notitie: Chemische bestrijding moet alleen als laatste redmiddel worden gebruikt, omdat biologische benaderingen veiliger en veel milieuvriendelijker zijn.