“Wat is er mis met mijn relatie?”

Ik kan me nog herinneren dat ik deze vraag keer op keer stelde toen ik een jaar geleden echt grote ruzie had met mijn vriend. Op dat moment leek het erop dat het enige wat je kon doen was huilen, wachtend tot dingen beter zouden worden, of erger.

Maar is er een uitweg? Zo ja, hoe kunnen we die vinden?

In zijn baanbrekende werk “On Becoming a Person”, stelde de Amerikaanse psycholoog Carl Rogers veel vragen aan lezers om hun relaties te evalueren. Hier heb ik 7 kernvragen uitgezocht die nuttig kunnen zijn.

Ook al weten we misschien niet waar we naar toe gaan, het helpt in ieder geval om te weten waar we staan in onze relaties.

Zijn ik mijzelf? Of doe ik alsof ik iets ben wat ik niet ben?

“Accepteer ik mezelf als een beslist onvolmaakte persoon, die bij lange na niet altijd functioneert op de manier waarop ik zou willen functioneren?”

Soms staan we onder druk om te voldoen aan de norm van iemand anders, om te voldoen aan een bepaald sociaal ideaal. Soms voelt het alsof, als we niet presteren, we mensen in de steek zullen laten, en dingen uit elkaar zullen beginnen te vallen.

Als je dit gevoel hebt, dan is het misschien tijd voor je om je uit je relatie terug te trekken, rust te nemen en jezelf af te vragen: “Wie ben ik?”

Het is gemakkelijk om een tijdje te handelen volgens de verwachting van iemand anders, maar geloof me, je kunt niet voor altijd doen alsof.

Kan ik als persoon zo expressief zijn dat wat ik ben ondubbelzinnig wordt gecommuniceerd?

“Wanneer ik een houding van ergernis ten opzichte van een ander ervaar, maar me daar niet van bewust ben, dan bevat mijn communicatie tegenstrijdige boodschappen. Mijn woorden geven één boodschap, maar ik communiceer ook op subtiele manieren de ergernis die ik voel en dit brengt de ander in verwarring en maakt hem wantrouwig, hoewel ook hij zich misschien niet bewust is van de oorzaak van de moeilijkheid.”

We hebben allemaal wel eens die worsteling meegemaakt: er klopt iets niet in de relatie, maar we willen er niet direct over praten. Toch hoeft het niet zo te zijn dat als je de ander vertelt hoe je je voelt, je de ander pijn zou doen. Sterker nog, als je uitkijkt naar een langdurige relatie, is het belangrijk voor je om consensus op te bouwen, om de sympathieën en antipathieën van elkaar te kennen.

Dus misschien is het tijd voor je om jezelf echt af te vragen: “Wat wil ik echt?”

Kan ik als persoon sterk genoeg zijn om los te staan van de ander?

“Kan ik mijn eigen gevoelens bezitten en, indien nodig, uiten als iets dat bij mij hoort en los staat van zijn gevoelens? Ben ik sterk genoeg in mijn eigen afgescheidenheid om niet teneergeslagen te worden door zijn depressie, niet bang te worden door zijn angst en niet opgeslokt te worden door zijn afhankelijkheid? Wanneer ik deze kracht van afgescheidenheid vrij kan voelen, dan merk ik dat ik me veel dieper kan laten gaan in het begrijpen en aanvaarden van hem, omdat ik niet bang ben mezelf te verliezen.”

Mensen zeggen allemaal dat twee één worden in relatie: Het is in relatie dat we elkaar aanvullen en van elkaar afhankelijk zijn. Maar is dat waar?

Het is een feit dat als beide personen volledig van elkaar afhankelijk zijn zonder hun eigen passie en zin van het leven te vinden, de relatie stagneert, zwak en hol wordt, en beide personen elkaar geleidelijk aan van hun kracht en energie beroven. Dus twee worden niet één in een relatie. Twee kunnen niet één worden in relatie. Juist vanwege de liefde moeten we onafhankelijk en sterk zijn om elkaar te ondersteunen.

Kan ik de ander volledig accepteren zoals hij is?

“Kan ik elk facet van deze ander accepteren dat hij aan mij voorstelt? Of kan ik hem slechts voorwaardelijk ontvangen, sommige aspecten van zijn gevoelens aanvaarden en alle andere aspecten stilzwijgend of openlijk afkeuren?… Vind ik dat hij mijn raad moet opvolgen, of enigszins afhankelijk van mij moet blijven, of zich naar mij moet vormen?”

Als u de laatste tijd vraagt, wacht, hoopt dat de ander verandert, zou u hem dan nog steeds aanvaarden zoals hij is, zelfs als hij niet verandert?

Kan ik zo volledig in zijn privé-wereld binnentreden dat ik elk verlangen verlies om die te evalueren of te beoordelen?

“Kan ik mezelf volledig laten binnentreden in de wereld van zijn gevoelens en persoonlijke betekenissen en deze zien zoals hij dat doet?… Kan ik deze wereld zo gevoelig betreden dat ik me er vrij in kan bewegen, zonder betekenissen te vertrappen die voor hem kostbaar zijn?”

Inzicht krijgen is riskant. Als we onszelf toestaan een ander echt te begrijpen, kunnen we door dat begrip veranderen. En we zijn allemaal bang voor verandering. Heb je dan de moed om jezelf neer te zetten en degene van wie je houdt werkelijk te omhelzen?

Is mijn relatie statisch? Ben ik bang voor verandering?

“Echte relaties hebben een opwindende manier om vitaal en betekenisvol te zijn… Ik kan ook de veranderde ervaring en de veranderde gevoelens accepteren die zich dan waarschijnlijk in mij en in hem zullen voordoen. Echte relaties hebben de neiging te veranderen in plaats van statisch te blijven.”

Wordt u geconfronteerd met veranderingen in uw leven? Is uw relatie veranderd omdat uw partner een nieuwe hobby heeft? Een nieuwe baan? Een nieuw plan voor zijn leven? Wat belemmert u om die veranderingen onder ogen te zien?

Kan ik die ander ontmoeten als een persoon die bezig is te worden, of ben ik gebonden aan zijn verleden en aan mijn verleden?

“Hoe meer ik probeer te luisteren naar mezelf en naar wat er in mij gebeurt, en hoe meer ik diezelfde luisterhouding probeer uit te breiden naar de ander, hoe meer respect ik krijg voor de complexe processen van het leven. Ik heb dus steeds minder de neiging om me te haasten en dingen te herstellen, doelen te stellen, mensen te kneden, te manipuleren en ze in de richting te duwen die ik graag zou willen. Ik ben veel meer tevreden met gewoon mezelf te zijn en een ander zichzelf te laten zijn.”

Al met al zijn we onvolmaakt. Liefde is tussen onvolmaakte mensen.

Dus neem rust, trek jezelf een tijdje terug uit de relatie, breng tijd met jezelf door, slaap bij je oude vrienden.

De toekomst is misschien niet duidelijk voor je. Maar mettertijd zul je het weten.