Vicarious liability is een juridische aansprakelijkheidsleer die aansprakelijkheid van een nalatige actor toeschrijft aan een andere persoon of bedrijf voor wie de nalatige actor handelde. Het is belangrijk in gevallen waarin de nalatige actor niet over voldoende verzekering of activa beschikt om het slachtoffer van zijn nalatigheid voldoende te compenseren.

In sommige catastrofale letselclaims, zoals ruggengraatletselclaims, kosten de medische rekeningen miljoenen dollars. Veel overtreders (nalatige bestuurders) hebben niet genoeg verzekeringsdekking om dergelijke verliezen te dekken. Texas heeft een van de laagste autoverzekeringsminima van het land.

Daar komt nog bij dat in sommige gevallen de verzekeringsmaatschappij van de schadeveroorzaker de dekking helemaal kan weigeren. Als bijvoorbeeld een Uber- of Lyft-chauffeur een auto-ongeluk veroorzaakt, zal een persoonlijke autoverzekeraar bijna altijd dekking weigeren, tenzij de overtreder een commerciële rijder heeft gekocht of andere dergelijke stappen heeft ondernomen.

Vicarious liability (aansprakelijkheid van derden) kan in deze gevallen van vitaal belang zijn. De volgende juridische theorieën geven slachtoffers/klagers een extra bron van verhaal.

Derde-aansprakelijkheidsclaims zijn zeer complex. De eigenaars van semi-trucks en tourbussen zijn vaak transportbedrijven buiten de staat. En, out-of-state conglomeraten bezitten vaak bars en andere commerciële alcoholverkopende entiteiten.

Commercial Owner Liability

Bestuurders die voertuigen huren bij U-Haul, Enterprise, en andere dergelijke vestigingen veroorzaken vaak auto-ongelukken. Bijvoorbeeld, veel grote U-Haul vrachtwagens normaal commerciële rijbewijzen vereisen om te werken. Toch verhuren veel verkooppunten deze enorme voertuigen aan iedereen met een geldig rijbewijs en een creditcard.

De regel van nalatig toevertrouwen is in deze situaties vaak van toepassing. Eigenaren zijn plaatsvervangend aansprakelijk voor schade als zij onbekwame bestuurders toestaan hun voertuigen te gebruiken, en die bestuurder veroorzaakt een auto-ongeluk. Het ontbreken van een rijbewijs, of een rijbewijs waarvan de veiligheid is geschorst, betekent meestal dat de bestuurder rechtens onbekwaam is. Indirect bewijs, zoals een slechte rij-record of een aantal “bijna-ongelukken”, is ook toelaatbaar op dit punt. Het hebben van de verkeerde rijbewijs of een beperkte licentie zal ook aanleiding geven tot een nalatige toevertrouwen vordering.

Werkgeversaansprakelijkheid

De respondeat superior doctrine is meestal van toepassing in de bovengenoemde ridesharing crash claims. Respondeat superior betekent eenvoudig “laat de werkgever zich verantwoorden voor zijn dienaar.” Deze theorie is ook van toepassing op vrachtwagenchauffeur, buschauffeur, en andere commerciële exploitant claims. Er zijn twee basisprincipes:

• Werknemer: Als de werkgever de bestuurder op een zinvolle manier controleert, is de bestuurder een werknemer. Die controle kan bestaan uit de afgelegde route of de gewerkte uren. Dus mensen zoals onafhankelijke aannemers en vrijwilligers van de kerk kunnen in deze context “werknemers” zijn.
• Werkingssfeer: Evenzo valt elke handeling die de werkgever op enigerlei wijze ten goede komt, binnen de werkingssfeer van de dienstbetrekking. Vroeger was dit beginsel alleen van toepassing op situaties als die van een bezorger die regelmatig bezorgingen verricht. Maar deze regel is nu veel breder.

Aansprakelijkheid alcoholverstrekker

Vele staten hebben hun dram shop wetten beperkt of afgeschaft. Maar Texas heeft een van de meest uitgebreide wetten in het land. Alcoholverstrekkers zijn plaatsvervangend aansprakelijk voor schade bij auto-ongelukken als zij drank verkopen aan een duidelijk beschonken persoon die vervolgens een auto-ongeluk veroorzaakt.

De betreffende sectie van de Alcoholic Beverage Code heeft een paar wendingen. De wet van Texas inzake medeplichtige nalatigheid kan van invloed zijn op de aansprakelijkheid van de alcoholverstrekker. Bovendien is er ook een veilige haven-uitzondering in de wet ingebouwd. Deze claims zijn dus nog complexer dan andere soorten aansprakelijkheidsclaims.

De dram shop wet is van toepassing op bars, kruidenierswinkels, en andere commerciële aanbieders. Niet-commerciële aanbieders, zoals party hosts, kunnen ook indirect aansprakelijk zijn voor schade als gevolg van auto-ongelukken, onder een theorie als nalatige onderneming.

Conclusie

Samenvattend kan het zijn dat de schadeveroorzaker niet de enige partij is die verantwoordelijk is voor schade. Het is belangrijk om andere wegen tot herstel te overwegen, met name in gevallen van catastrofaal letsel of beperkte verzekeringsdekking. Voor een gratis consult met een ervaren letselschade advocaat in Houston, neem contact op met Simmons & Fletcher, P.C.