Een paar jaar geleden besloot ik mijn passie na te jagen door een geweldige kans aan te grijpen bij een ongelooflijk bedrijf (When I Work) in Minnesota. Dit was een enorme verandering voor mij, aangezien het volgde op de verkoop van het bedrijf dat meer dan vijf jaar lang mijn leven en bloed was geweest.

Helaas betekende deze verhuizing dat ik ongeveer 18 maanden lang niet bij mijn vrouw zou wonen (FYI: dat is klote) en dat ik nogal wat tijd te doden zou hebben.

Ik ben het type man dat bezig moet blijven, dus tegen december 2014, na bijna een jaar vrijwel niets anders te hebben gedaan dan naar mijn werk gaan (en skydiven in het weekend), begon ik echt ongedurig te worden. De behoefte om iets anders te doen, deed mijn creatieve sappen stromen en ik begon een aantal nieuwe ideeën te bedenken en uit te werken.

Het eerste project waar ik echt mijn tanden in zette, was het ebook over growth hacking dat ik samen met mijn goede vriend Rob Wormley heb geschreven: 100 Dagen van Groei. Aan het eind van mijn anderhalf jaar in Minnesota kon mijn volgende ebook over contentmarketing worden besteld.

Om het boek af te krijgen, hebben Rob en ik elk zo’n 50 uur besteed, waaronder veel uren aan het testen van nieuwe marketingtactieken.

Hoewel, als “die jongen” die altijd iets moet doen om bezig te blijven, ben ik ook niet het type persoon dat dingen half doet. Als ik eenmaal iets in mijn hoofd heb, werk ik me uit de naad tot het af is. Dit betekent dat ik, tussen mijn dagtaak en mijn werk aan 100 dagen groei, 6 maanden lang meer dan 13 uur per dag heb gewerkt, 6 dagen per week. Dat is bijna tweeënhalf keer zoveel als de gemiddelde Amerikaanse werkweek.

Het was een zware tijd, maar gelukkig hebben onze inspanningen resultaat opgeleverd. Het boek was een groot succes en er zijn tot nu toe meer dan 10.000 exemplaren van verkocht, wat me veel vertrouwen gaf toen ik verder ging met andere nieuwe projecten.

Dit is hoe ik het heb gedaan …

Mijn dagindeling

Mijn (werk)dagen waren lang en ik heb me uitgesloofd (gelukkig houd ik erg van hard werken). Mijn dagindeling zag er als volgt uit:

5.30 – 6.00 uur: Ik stond rond 5.30 uur op, en tegen 6.00 uur was ik ingelogd en controleerde ik mijn e-mail.

7.00 – 8.00 uur: Het beantwoorden van e-mail duurde ongeveer 8.00 uur.30 uur: Het beantwoorden van e-mail zou duren tot ongeveer 7 uur, op dat moment zou ik naar de sportschool gaan voor mijn ochtend workout.

8.30 uur – 18.00 uur: 8.30 uur precies zou ik beginnen met mijn dagtaak (degene waarvoor ik naar Minnesota verhuisde) bij When I Work.

6.00 uur – 20.00 uur: Ik had de neiging om het een beetje op het gehoor te spelen tijdens dit deel van de dag, maar ik zou de tijd meestal besteden aan het aanscherpen van zakelijke relaties of het trainen van klanten (hetzij via de telefoon, via Clarity, in een videochat, of in persoon), en ik zou er meestal in slagen om er ook een diner in te proppen.

8.00pm – 11.30pm: Dit is wanneer ik zou testen, blogberichten zou schrijven en zou werken aan persoonlijke projecten zoals 100 Days of Growth, een nieuwe tool genaamd Content Marketer die ik op dat moment aan het ontwikkelen was, en een tweede ebook: Content Marketing Playbook.

Sidenote: als je geïnteresseerd bent in hoe andere succesvolle mensen hun dagen indelen, bekijk dan dit artikel over de dagelijkse routines van meer dan 160 Fortune 500 Executives, of dit artikel over de dagelijkse rituelen van miljardairs CEO’s.

De weekenden waren iets minder rigide, maar bijna net zo druk.

Zondagen besteedde ik aan het doornemen van alles wat ik doordeweeks had getest en bewezen, en aan het uitwerken hoe ik deze zaken kon toepassen op mijn dagtaak bij When I Work.

Op sommige dagen ging ik meer op in mijn persoonlijke projecten; op andere dagen kreeg mijn dagtaak voorrang. Het hing er maar van af waar mijn bevindingen me heen leidden.

Zaterdagen waren mijn “rustdag”. Zoiets. Als ik mijn vrouw doordeweeks niet had kunnen spreken (ik weet niet waarom, maar ze stelde mijn nachtelijke telefoontjes nooit echt op prijs…), maakte ik tijd voor een goed gesprek aan de telefoon of via Skype. Als ik echt geluk had, kwam ze me zelfs bezoeken.

Zaterdag was ook mijn kans om mijn adrenaline te laten stromen met een paar extreme sporten. Mijn eerste keus was altijd parachutespringen, maar dat is in Minnesota niet het hele jaar door mogelijk. Afhankelijk van de tijd van het jaar kan ik gaan sneeuwscooteren, kiteboarden of autoracen.

Basaal gezien was het echt heel hard werken. Te veel uren werken en te weinig ontspannen.

Maar het was het meer dan waard. Mijn leven is nu beter dan ooit als een direct resultaat, en ik heb onderweg heel wat geleerd…

Hierover gaat wat ik ervan heb geleerd.

Hard werken loont

Hard werken loont. Elke. Elke. Time

Het klinkt zo eenvoudig, maar ik wou dat ik me dit eerder had gerealiseerd en net zo hard was gaan werken als ik de afgelopen vijf jaar heb gedaan voor Single Grain.

Dan 12+ uur per dag werken lijkt in eerste instantie misschien een grote opoffering (en dat is het ook), maar als het werk leidt tot een situatie waarin je later minder uren kunt werken of meer flexibiliteit hebt in je werkdag (bijvoorbeeld door je eigen bedrijf op te zetten), dan is het dat zo ontzettend waard.

Zo gesteld: zou u liever…

1. Een paar jaar lang 12 uur per dag werken en daarna de rest van uw werkzame leven 3 uur per dag (wanneer en waar u maar wilt)? Of …
2. 8 tot 9 uur per dag werken, waar en wanneer je baas dat wil, voor de rest van je werkzame leven?

Lijkt me een makkie.

En nog beter, iedereen kan hard werken. Het is de grote gelijkmaker, die ieder van ons de kans op succes geeft. Dat is niet afhankelijk van geld, locatie of zelfs talent.

“Talent is goedkoper dan tafelzout. Wat een getalenteerde persoon onderscheidt van een succesvolle persoon, is hard werken.” ~Stephen King

Natuurlijk talent of aanleg voor iets geeft je uiteindelijk alleen maar een kleine voorsprong op iemand anders. Als je alleen op talent vertrouwt, word je echter onvermijdelijk voorbijgestreefd door iemand die harder werkt. Je moet jezelf stimuleren om dat talent te vergroten met nieuwe vaardigheden, ervaringen en training.

Talent mag dan het vuur zijn, maar hard werken is de brandstof. Geef die vlam wat ze nodig heeft om groter, helderder en sterker te worden.

“Het lijkt erop dat hoe harder ik werk, hoe meer geluk ik heb.” ~Thomas Jefferson

Passie is mijn energie

Zo hard en zo lang werken is natuurlijk mentaal en fysiek uitputtend (om het zacht uit te drukken), maar wat ons hopelijk op de been houdt, zijn de nieuwe passies die we gaandeweg ontdekken.

Neem bijvoorbeeld mijn ervaring bij When I Work. We groeiden met 3-4x per jaar, wat een enorme groei is. We hadden een geweldige missie waar ik trots op was (de meer dan 80 miljoen werknemers in loondienst helpen), en een geweldig team waar ik heel graag zij aan zij mee werkte.

Maar bovenal hield ik ervan mensen te onderwijzen en te helpen, en door te bloggen, te spreken, 100 Dagen van Groei te schrijven, ContentMarketer.io op te zetten en aan nog een ebook te werken, kon ik dag in dag uit doen waar ik van hield.

Maar genoeg over mij.

Als je iets kunt vinden wat je graag doet – niet iets wat je graag doet, maar iets waardoor je ’s ochtends letterlijk uit je bed springt – dan zal dat je passie voeden en je de energie geven die je nodig hebt om het succes te worden dat je wilt en verdient te zijn.

Passie drijft het harde werk aan.

Maar zoals het gezegde luidt: zoek een baan waar je van houdt, dan zul je nooit meer een dag in je leven werken.

Dus mijn boodschap aan jou is: doe wat nodig is om je passie te vinden en je droom te leven. Voor mij betekende dat tijdelijk verhuizen naar de andere kant van het land, ver weg wonen van mijn familie en vrienden, en heel, heel lange dagen werken.

Ik heb veel opgeofferd, maar ik zou het voor geen goud willen veranderen.

Waar mijn zwakke punten liggen

Zoals de meesten van ons praat ik niet graag over mijn zwakke punten. Maar ik ben ook maar een mens, dus ik heb ze. Dat hebben we allemaal.

De moeilijkste vraag die iemand tijdens een sollicitatiegesprek kan krijgen (of stellen) is: “Wat zijn uw zwakke punten?”

Je weet dat je ze hebt – en de interviewer weet dat je ze hebt – maar je bent nog steeds bang dat je de verkeerde dingen zult zeggen. Om deze vraag te beantwoorden, moet je volkomen eerlijk zijn, zonder je potentiële toekomstige werkgever af te schrikken. Geen wonder dat dit een van de 8 meest gestelde sollicitatievragen is.

Ik denk dat als we ons allemaal wat meer op ons gemak gaan voelen met onze zwakke punten – bijvoorbeeld door te accepteren dat niemand van ons perfect is en dat we allemaal dingen hebben waar we goed en minder goed in zijn – we niet alleen veel gelukkiger met onszelf zullen zijn, maar ook veel betere leraren, managers en teamgenoten zullen zijn voor degenen met wie we moeten samenwerken.

Persoonlijk ben ik slecht in dingen bouwen – of het nu gaat om platte meubels of een website. Ik heb veel goede ideeën, en ik kan ze heel goed visualiseren en aan anderen uitleggen. Maar als het erop aankomt mijn ideeën tot leven te laten komen, moet ik samenwerken met een ontwikkelaar die me helpt ze te verwezenlijken.

Ik ben ook niet de beste organisator. Dat komt omdat ik een creatief type ben en niet iemand met een logische, georganiseerde geest. Er zijn echter manieren om dit te omzeilen…

Ik ben snel afgeleid, waardoor ik mijn gedachtegang kwijtraak of dingen vergeet die eerder op de dag zijn gebeurd. Ik heb me echter gerealiseerd dat ik een groot verschil kan maken in hoe georganiseerd ik ben door aantekeningen te maken.

Niet op papier.

Ze raken in de war, raken kwijt of worden vernietigd.

In plaats daarvan gebruik ik Evernote voor het noteren van willekeurige gedachten die ik moet onthouden. Populaire alternatieven zijn OneNote, Google Keep, Simplenote of Dropbox Paper.

Om mijn werk echt te organiseren en samen te werken met collega’s, gebruik ik Asana. Je zou ook Trello, Todoist, Brief of Basecamp kunnen proberen.

Ik realiseer me dat geen enkele tool ooit in staat zal zijn om mijn volgende flat-pack-kast voor me in elkaar te zetten. Maar ik weet ook dat, hoewel er veel zwakke punten zijn die ik niet volledig kan overwinnen, ik de impact ervan kan minimaliseren door optimaal gebruik te maken van de hulpmiddelen en technologieën die tot mijn beschikking staan of door samen te werken met mensen die de sterke punten hebben die ik mis.

Het bepalen van je echte zwakke punten – en sterke punten – is voor iedereen de moeite waard, ongeacht leeftijd, beroep of bedrijfstak.

Je bent je er waarschijnlijk al terdege van bewust. Zo niet, kijk dan eens naar een lijst met veelvoorkomende sterke punten om te zien of er iets uitspringt.

En wees niet zo snel geneigd om ze als het een of het ander te bestempelen. Soms zijn de dingen waarvan we denken dat het sterke punten zijn, eigenlijk zwakke punten als je een stapje terug doet en ze beter bekijkt.

“Een betere definitie van een sterk punt is een activiteit waardoor je je sterk voelt. En een zwakte is een activiteit waardoor je je zwak voelt. Zelfs als je er goed in bent, als het je leegzuigt, is dat een zwakte.” ~Marcus Buckingham, auteur en Strengths Revolutionist

Vergelijk uzelf niet met anderen. Wees specifiek. Plaats alles in de juiste context. Als een geïdentificeerde zwakte geen invloed heeft op uw persoonlijke of professionele doelen, geef er dan geen prioriteit aan.

Begrijp uw zwakke punten beter, zodat u kunt leren om er doorheen of omheen te navigeren.

Hoe tijd te rekken

Tijdens deze periode werkte ik aan zoveel dingen tegelijk dat ik moest uitzoeken hoe ik efficiënter met mijn tijd kon omgaan.

Zo besteedde ik bijvoorbeeld corrigerende taken uit aan een virtuele assistent of freelancer. Voor andere taken stopte ik er gewoon helemaal mee.

Ik werd zelf ook efficiënter; door bepaalde taken herhaaldelijk uit te voeren, kon ik ze veel sneller afronden. Ik werd er ook beter in, wat een leuke, en enigszins onverwachte bonus was.

Ten slotte werd ik gedisciplineerder tegenover mezelf. Het kan verdomd moeilijk zijn (en ik weet zeker dat iedereen die ooit voor zichzelf heeft gewerkt dit zal beamen) om jezelf te motiveren als je geen baas hebt die over je schouder leunt, of doelen die je moet halen die niet de jouwe zijn.

Je moet helemaal alleen gemotiveerd en gedisciplineerd zijn.

Als ik al iets wist, was dat voor mij het moeilijkste om te overwinnen. Ik deed het door kleine doelen te stellen (bv. een uur hard werken en ik mag x als traktatie) en door mezelf eraan te herinneren dat hoe meer ik me liet afleiden, hoe langer ik eigenlijk zou moeten werken.

Dit herhalen als een mantra.

Andere hacks zijn het maken van een to-do-lijstje (maar houd het wel beperkt), het maken van keuzes vooraf die je op succes voorbereiden (afgeleid door sociale media?

Ontdek de geheimen van zelfdiscipline en zie hoe ze alle aspecten van je leven verbeteren.

Dit zijn allemaal dingen die ik heb meegenomen naar mijn nieuwe, iets ontspannenere werkende leven (begrijp me niet verkeerd, ik werk nog steeds hard – alleen niet “13 uur, 6 dagen per week” hard).

Als ik een taak heb waarvan ik weet dat iemand anders die net zo goed kan uitvoeren als ik, ben ik geneigd om die uit te besteden (ervan uitgaande, natuurlijk, dat uitbesteden me niet meer kost dan de waarde die ik hecht aan de tijd die ik ermee bespaar).

Ik heb ook waardevolle vaardigheden op het gebied van zelfdiscipline geleerd, evenals hoe ik sneller en beter kan schrijven, en hoe ik gewoon het maximale uit elke minuut van mijn werkdag kan halen.

Dit zijn dingen die ik denk ik niet had kunnen leren als ik mezelf niet in de positie had geplaatst waarin ik in zo’n korte tijd zoveel wilde bereiken. Soms is vuurproef de beste leermeester.

Het belang van netwerken

Over een periode van 6 maanden heb ik met 117 nieuwe mensen gesproken (meestal één nieuwe persoon per dag).

Er zat geen echte agenda achter; ik wilde gewoon ideeën uitwisselen, anderen helpen waar ik kon en hulp van hen krijgen waar ik kon. Maar HOLY CRAP was dit monumentaal voor mijn groei.

De adviezen die ik kreeg, waren ongelooflijk. Het advies dat ik gaf heeft de carrière van een paar mensen gemaakt. En weet je wat? Contact maken met mensen is gewoon leuk en goed voor de ziel.

Het deed wonderen voor mijn zelfvertrouwen, en ik beschouw mezelf niet bepaald als het verlegen, teruggetrokken type. Ik heb altijd graag met vreemden gesproken, maar dat betekent niet dat er geen ruimte was om mijn sociale en intermenselijke vaardigheden te verbeteren door vaker en met meer mensen om te gaan. Het is een uitstekende oefening voor iedereen.

In mijn situatie – lange dagen, grotendeels gevuld door een persoonlijk project – zou het gemakkelijk zijn geweest om introvert te worden en de wereld buiten mijn werk te vergeten. Maar dat zou een slechte zet zijn geweest.

Door zo veel mogelijk te netwerken, heb ik geweldige relaties opgebouwd met mensen die me hebben geholpen (en ik weet zeker dat ze dat zullen blijven doen) om mijn groei te bevorderen, evenals veel mensen die ik nu als vrienden beschouw.

Als mijn lezers hier iets uit kunnen leren, is het om een “ja-knikker” te zijn. Als zich een gelegenheid voordoet om te netwerken, grijp die dan aan. Laat drukke agenda’s, sociale verlegenheid of (en dit is iets waar ik me vaak doorheen heb moeten slaan) de drang om vroeg naar bed te gaan je niet in de weg staan.

Als je “nee” zegt, loop je misschien wel de kans van je leven mis – en dat zou klote zijn.

Of je nu in een bepaalde branche werkt, netwerken moet je op de een of andere manier in je tijd inplannen. Grijp de kansen. Wees proactief. Wees strategisch. En geniet.

Netwerken is een vaardigheid die iedereen onder de knie kan krijgen. Nu we het er toch over hebben…

Oefening baart kunst

Nu ik toch bezig ben met “open en eerlijk zijn tegen jou”, heb ik nog meer te onthullen: Ik was slecht in spreken in het openbaar, en schrijven was ook niet mijn sterkste kant. Vroeger kostte het me vier tot vijf uur om een blogbericht te schrijven, nu 30 tot 45 minuten.

Zoals ik al eerder zei, kwam dit deels door zelfdiscipline. Hoezeer ik ook van het internet houd (het is tenslotte mijn broodwinning), het kan voor mij ook een groot pijnpunt zijn. Als er een eindeloze stroom informatie en entertainment binnen handbereik is, raak ik gemakkelijk afgeleid.

En ik ben niet de enige.

Volgens recente onderzoeken geeft bijna tweederde van ons toe dat we op het werk tijd verspillen. Gemiddeld verspillen we 3,9 werkuren per week aan het bekijken van video’s en het checken van sociale media, en 10% van het midden- en hoger kaderpersoneel geeft toe meer dan 3 uur per dag te verspillen.

Leren hoe je geconcentreerd kunt blijven, heeft een grote rol gespeeld bij het verbeteren van mijn vermogen om sneller te schrijven (en te werken). Maar oefenen was ook belangrijk.

Ik denk dat we vaak vergeten dat niemand ergens perfect in wordt geboren. Zelfs de meest “natuurlijke” acteurs hebben lessen nodig. Musici moeten worden onderwezen. Schrijvers moeten leren.

Hoewel velen van ons een aangeboren vermogen of natuurlijke aanleg hebben voor bepaalde vaardigheden, betekent dat niet dat degenen onder ons die op een bepaald gebied wat meer moeite hebben, niet ook meesters kunnen worden.

“Hard werk verslaat talent wanneer talent niet hard werkt.” ~Tim Notke, basketbalcoach

Het wordt algemeen aangenomen dat het 10.000 uur kost om een nieuwe vaardigheid te leren.

Maar volgens Josh Kaufman, auteur van The First Twenty Hours en The Personal MBA, is dit eigenlijk niet waar. En ik moet hem gelijk geven.

Josh is van mening dat je 10.000 uur nodig hebt om “een expert te worden op een zeer concurrerend gebied”, terwijl je in feite in slechts 20 uur vaardig kunt worden in een nieuwe vaardigheid. Dat komt neer op ongeveer 45 minuten per dag gedurende een maand.

Kunt u elke dag 45 minuten vrijmaken om elke maand een nieuwe vaardigheid te leren? Is dat een zinvolle investering van uw eindige tijd? (hint: ja)

Natuurlijk is dat een schatting. We zijn allemaal verschillend. Sommigen van ons zullen op bepaalde gebieden sneller leren dan anderen, en sommige vaardigheden zijn gewoon moeilijker onder de knie te krijgen. Maar uit eigen ervaring weet ik dat we onze vaardigheden op bepaalde gebieden drastisch kunnen verbeteren als we ons er maar op toeleggen en de tijd nemen om te oefenen, oefenen, oefenen.

Het is een cliché, maar oefening baart kunst. Hoewel we dat eerlijkheidshalve zouden kunnen aanpassen door te zeggen dat we opzettelijk oefenen met een coach, expert of leraar. En beginnen is het gemakkelijkste deel: gewoon beginnen.

Hoe verveling om te zetten in productiviteit

In het begin verveelde ik me te pletter als ik niet bij mijn vrienden, familie en, het belangrijkste, mijn vrouw was.

Ik was zo gewend om bij mensen te zijn van wie ik hield en die me van het leven lieten houden, dat ik niet wist wat ik met mezelf moest doen tijdens de uren dat ik niet werkte.

Op een gegeven moment herinnerde ik me iets … het oude gezegde: “Alleen saaie mensen vervelen zich.” Het drong tot me door – ik was geen saai persoon, maar ik liep wel het risico saai te worden als ik die apathie niet te boven kwam.

Dus begon ik met veel plezier te maken. Ik heb alle hotspots voor extreme sporten in Minnesota opgespoord, ben uit eten gegaan (ook al moest ik soms alleen gaan) en heb ervoor gezorgd dat ik elke dag tijd had om met iemand nieuw te netwerken.

Toen ik er eenmaal in geslaagd was om mezelf uit mijn zelfopgewekte verveling te slepen (want wat de reden ook is waarom we denken dat we ons vervelen, uiteindelijk zijn wij de enige die er iets aan kunnen doen), merkte ik dat het veel gemakkelijker was om mijn vrije tijd om te zetten in productieve tijd.

Ik had die periode van verveling nodig om de ruis in mijn leven weg te filteren en te beseffen wat ik echt, echt wilde doen met al die extra tijd.

De verveling heeft me, achteraf gezien, heel veel goed gedaan.

Maar ik ben niet de enige die gelooft dat een periode van verveling goed voor ons kan zijn.

Volgens een studie die is gepubliceerd in de Academy of Management Discoveries, kan een periode van verveling zowel de productiviteit als de creativiteit aanwakkeren.

Studie na studie toont aan dat niets doen soms het meest productieve is wat je kunt doen.

Simpel gezegd: onze geest heeft de kans nodig om in zichzelf te verdwalen om nieuwe dingen te ontdekken en nieuwe ideeën met elkaar te verbinden.

Vernoeidheid kan ook dienen als een waarschuwing om wakker te worden:

“Zonder verveling zou men gevangen blijven zitten in situaties die geen voldoening geven, en veel emotioneel, cognitief en sociaal lonende ervaringen mislopen. Verveling is zowel een waarschuwing dat we niet doen wat we willen doen als een ‘duwtje’ dat ons motiveert om van doel en project te veranderen.” ~Andreas Elpidorou, onderzoeker en hoogleraar filosofie

Of met andere woorden, verveling leidt ons naar activiteiten die productiever en zinvoller zijn.

Nou, ik zeg niet dat verveling sommige mensen er niet toe aanzet om onverantwoordelijk te handelen of domme dingen te doen. Er zijn genoeg aanwijzingen dat chronische verveling sommige mensen aanzet tot het nemen van risico’s.

Echter, er zijn veel manieren om verveling te kanaliseren. Ik heb ervoor gekozen om mijn verveling te kanaliseren door de tijd te gebruiken om iets te doen dat niet alleen op dat moment grote veranderingen zou betekenen, maar dat ook zou helpen om grote veranderingen in mijn toekomst teweeg te brengen.

Dus als je je de volgende keer verveelt, probeer dan niet de tijd te verdrijven door Candy Crush op je telefoon te spelen of iets doms te doen waarvan je weet dat je het waarschijnlijk niet zou moeten doen. Start je website. Begin met het schrijven van een ebook. Leer een nieuwe vaardigheid.

Je zult je verveling doden en je er geweldig door voelen. Maar dan moet je wel eerst toestaan dat die verveling binnensluipt en zijn intrede doet. We leven in een wereld die verveling verafschuwt, dus proberen we elk wakker moment te vullen met een bijbaan of… iets.

Doe dat niet. Verveel je niet. Doe er dan iets aan.