Piramiden waren de meest karakteristieke graftombe voor koningen van het Oude Rijk. De mummies van farao’s als Djoser, Khafre en Menkaure werden bijgezet in een ondergrondse grafkamer onder de piramide. Khufu’s mummie werd echter bijgezet in de Koningskamer, die zich in de Grote Piramide bevindt, en niet ondergronds, zoals gebruikelijk was. Voordat piramiden werden uitgevonden, werden Egyptische koningen te ruste gelegd in ondergrondse kamers onder een mastaba, een vierkante, platte heuvel.

De piramiden van Gizeh waren het hoogtepunt van de piramidebouw in het oude Egypte – de piramiden die de rustplaatsen markeerden van de farao’s uit het late Oude Rijk en het Middenrijk waren kleiner. De tombe van Mentuhotep werd gecombineerd met zijn funeraire tempel in Deir el-Bahri, een ongebruikelijke praktijk. Hoewel het complex nu geruïneerd is, bevatte het waarschijnlijk een kleine piramide die rustte op een dubbel terras.

De farao’s van het Nieuwe Rijk werden te rusten gelegd in uit de rotsen gehouwen graftombes in de Vallei der Koningen. Deze graftombes waren diep in de rots uitgehouwen, vaak zonder uitwendige structuur. Nadat de Vallei der Koningen tijdens de 20e dynastie was verlaten, werden de farao’s begraven in eenvoudige graven in de tempelommuring van de stad Tanis. Er zijn geen latere koninklijke graven in Egypte zelf gevonden.