Wanhopig om slank te blijven, wendde ze zich tot wijn en 'drunkorexia'
“Drunkorexia” is een niet-medische term die het gedrag beschrijft van mensen die hun calorie-inname sterk beperken, maar doorgaan met alcohol drinken, vaak tot overmaat. Bijna een derde van de studenten zegt zich hieraan schuldig te maken. Voor Lindsey Hall, nu 27, was het belangrijkste motief haar gewicht op peil te houden terwijl ze studeerde en feestte aan de Universiteit van Arkansas. Hall vertelt waarom ze vaak koos voor drinken in plaats van eten.
Iedereen om me heen op de universiteit deed het. Mijn kamergenoten en ik noemden het het “vloeibare dieet.” We wilden allemaal dun zijn en daar waren we heel erg op gefocust.
Drunkorexia kwam echt heel erg voort uit mijn eetstoornis gedrag. Ik begon neigingen tot boulimia en anorexia te krijgen toen ik 16 was. Toen ik 18 was, stierf mijn beste vriendin in een bizar ongeluk.
Ik was nieuw op de universiteit, iedereen dronk. Ik dronk veel omdat ik niet wist hoe ik met mijn verdriet om moest gaan. Drinken hielp me ook om mijn eetlust in te dammen. Als ik twee glazen wijn dronk, had ik geen honger meer.
GERELATEERD: Collegestudenten zeggen dat ‘drunkoreixa’ meer is dan een modewoord
Ik wil altijd heel duidelijk maken dat ik nooit binge-drankte. Ik had niet de behoefte om echt, echt dronken te worden. Dit ging volledig over gewichtsbehoud. Ik probeerde altijd manieren te vinden om minder calorieën te gebruiken.
‘Drunkorexia’-trend: Extreem drinken in opmars als scholen het willen bestrijden
11 okt. 201605:50
Ik was heel sociaal. Ik zat in een studentenvereniging, dus ik was altijd op evenementen of feestjes en er was altijd eten in de buurt. Ik wilde niet eten en als ik dronk, vergat ik het eten, want alcohol maakt je minder bewust van wat er om je heen is.
Gerelateerd: Collegestudenten zeggen dat ‘drunkorexia’ meer is dan een modewoord
Plus, ik ging emotioneel door veel met al mijn verdriet met mijn beste vriend, dus het was een stuk makkelijker om je aangeschoten te voelen en eten te vergeten.
CDC waarschuwing aan vrouwen over alcohol wekt verontwaardiging
5 feb. 201602:05
Wijn was enorm. Ik hield echt van wijn en de nadruk ligt erop dat het een sociale drank is. “Je hebt een slechte dag gehad, je bent gestrest, waarom neem je geen glas wijn om de scherpe randjes eraf te halen?” Ik heb me daar vaak achter verscholen. Op mijn slechtst, net toen ik van school kwam, probeerde ik minder dan 800 calorieën per dag te eten. Ik liep ook minstens 8 mijl per dag.
Anorexia-overlevende plaatst schokkende herstelfoto’s op afslankdraad
Ik sloeg het ontbijt helemaal over. Ik at een beetje van mijn lunch en telde alles, dus ik nam zes bosbessen, misschien een kop yoghurt, de helft van een blikje tonijn, een halve banaan en zeven amandelen.
Ik dronk nooit overdag – ik had lessen en een baan. Voor het avondeten, dan dronk ik. Als ik uitging, dronk ik meestal een glas wijn of twee vlak ervoor. Als ik daar aankwam, begon ik meteen met iedereen te socialiseren. Ik ben erg extrovert en energiek.
Ik zou waarschijnlijk op een gegeven moment eten. Ik zou gewoon op dingen knabbelen. Maar dan zou ik thuiskomen en alles uit mijn voorraadkast opeten. Daarna zou ik overgeven. Als je de hele tijd zo’n eetstoornis spelletje met jezelf speelt, dan breek je uiteindelijk.
Gerelateerd: Herstelde anorexia inspireert nu anderen door voorbeeld
Ik ben 1,80 meter lang en op mijn dieptepunt woog ik 82 pond. Ik zag er toen zeker erg mager uit, mijn haar viel uit.
Ik ging door met dit patroon nadat ik was afgestudeerd. Ik ging afkicken toen ik 24 was en ik deed het tot de dag ervoor. Ik was echt moe van mezelf en echt depressief. Ik wist niet hoe ik mijn gedachteproces of mijn gewoonten moest veranderen. Ik voelde me er volledig door verteerd.
Er waren ook gezondheidseffecten: Ik had negen gaatjes in een jaar door niet goed voor mezelf te zorgen. Ik liep overmatig hard, dus ik had stressfracturen in mijn beide scheenbenen. Ik had osteopenie – de artsen zeiden dat ik de botten van een 82-jarige had.
Ik heb ongeveer twee maanden in een afkickkliniek gezeten. Het was een geweldige ervaring.
Het gaat goed met me. Ik ben kerngezond en weeg 100 kilo. Dat is normaal en gezond voor mijn lengte. Ik heb al meer dan anderhalf jaar geen eetbuien meer gehad.
Ik drink nu nog steeds alcohol, alleen niet meer op dezelfde manier. Ik zou niet zeggen dat ik een alcoholist was, want ik wist wanneer ik moest stoppen en ik voel me niet getriggerd door alcohol.
Mijn herstel gaat op en neer. Sommige dagen heb ik nog steeds de neiging om dingen te doen. Ik ben niet perfect, maar ik ben een stuk beter.
– Zoals verteld aan TODAY’s A. Pawlowski