De toenemende sociale en academische druk betekent dat het hoger onderwijs een uitdaging kan zijn voor elke student. Uit een onderzoek van Uni Health bleek dat 80% van de studenten in het hoger onderwijs symptomen van stress of angst meldde, terwijl uit een NUS-enquête bleek dat negen op de tien studenten stress ervoeren.

De onzekerheid rond Brexit en de stijgende kosten van levensonderhoud betekenen dat veel studenten niet zeker zijn van het vinden van een baan. Alex, student internationale betrekkingen en politiek aan de universiteit van Leicester, zegt dat hij zich voortdurend zorgen maakt over het leven van afgestudeerden. “Ik ben bang dat ik me weer moet aanpassen aan het leven thuis. Ik denk altijd: in welke sector wil ik werken? Hoe kom ik aan werk? Is mijn CV wel goed genoeg?” Hoewel zijn instelling loopbaanbegeleiding biedt, wegen zijn plannen op zijn gemoed.

Hannah Morrish, een psychotherapeut en de hoger onderwijs lead bij The Student Room, zegt dat studenten zich steeds meer afvragen of de universiteit de kosten wel waard is. “De druk om succesvol te zijn en een lucratieve baan te krijgen na het afstuderen is hoog. Studenten maken zich zorgen dat het niet zal lukken en dat ze niet het succes of persoonlijk rendement op hun investering zullen behalen.” Ze raadt aan om met studieadviseurs te praten over hardheidsfinanciering en het krijgen van een deeltijdbaan. “De meerderheid van de universiteiten biedt ook studiebeurzen, beurzen en studiebeurzen aan – en veel daarvan worden niet opgeëist.”

Het voor het eerst verlaten van de structuren van thuis en familie kan mentale gezondheidsproblemen vaak verergeren. Uit een enquête van 2019 onder bijna 38.000 Britse studenten bleek dat psychische aandoeningen toenemen in instellingen voor hoger onderwijs, waarbij een derde verklaarde last te hebben van eenzaamheid. “De hele dag en nacht studeren in de bibliotheek zal je zeker helpen om je meer in controle te voelen over je persoonlijke succes,” zegt Morrish, “maar reserveer tijd in om dingen te doen die je leuk vindt met mensen waar je graag tijd mee doorbrengt. Doe mee aan studentenbijeenkomsten en -verenigingen. Je hoeft je niet voor onbepaalde tijd vast te leggen, maar ga gewoon af en toe en probeer nieuwe dingen om je sociale kring te laten groeien.”

Voor veel studenten is een slechte balans tussen werk en privé een grote factor die bijdraagt aan geestelijke gezondheidsproblemen en stress. Morrish adviseert om vast te houden aan een schema met ruimte voor recreatieve activiteiten. “Geef jezelf toestemming om een routine te creëren die het beste uit je haalt. Vaak als we ons burn-out voelen, stoppen we met dingen die ons een goed gevoel geven, zoals sporten en evenwichtige maaltijden bereiden.”

Minderheidsstudenten kunnen een ander niveau van isolement ervaren. Er is veel geschreven over hoe het hoger onderwijs zwarte studenten kan marginaliseren, met cijfers van de Office for Students die onlangs meldden dat blanke studenten meer kans hebben om eerste klas of hogere tweede klas graden te behalen dan zwarte studenten.

Seksisme binnen Stem vakken, ondertussen, is gemeld op alle niveaus van de academische wereld. Grace Arena, een masterstudente in prothetiek en beeldhouwen aan de Buckinghamshire New University, zegt dat ze gendervooroordelen heeft opgepikt van haar docenten, die bijna allemaal mannen zijn. “Ik heb absoluut het gevoel dat er een kloof in begrip is tussen mannelijke docenten en vrouwelijke studenten en dat kan heel moeilijk zijn. Het zit altijd in je achterhoofd dat je les krijgt van mannen, dat je gaat solliciteren naar banen bij mannen, dat de workshops worden geleid door mannen… Het vooruitzicht om een van de besten in het veld te zijn, zonder dat er al vrouwen in de industrie zijn om tegen op te kijken, is echt heel moeilijk.”

Rianna Walcott, 24, is een promovendus aan King’s College London in digitale geesteswetenschappen, en co-auteur van het boek The Colour Of Madness. Tijdens haar studie was Walcott medeoprichter van Project Myopia om inclusiviteit te bevorderen en workshops te organiseren over de ervaring van minderheden in de academische wereld. “Er moet nu meer steun komen voor studenten – en vooral voor studenten uit minderheidsgroepen,” zegt ze. “Als we willen dat de cultuur verandert, moeten studenten en personeel een standpunt innemen.”

Stress neemt niet alleen toe onder undergraduates. Uit een rapport dat in opdracht van het Higher Education Policy Institute is opgesteld, blijkt dat het aantal verwijzingen van het personeel naar counseling- en bedrijfsgezondheidsdiensten de afgelopen jaren sterk is toegenomen. De cultuur van de academische wereld is ongestructureerd en prestatiegericht, waardoor overbelasting vaak in de hand wordt gewerkt. Voor master- en doctoraatsstudenten die ook lesgeven, zijn de grenzen tussen werk en vrije tijd vaak vaag.

“Stress is onvermijdelijk omdat je niet kunt uitklokken,” zegt Walcott. “Als je geen beurs krijgt, moet je jezelf kunnen onderhouden in je PhD. Dan zijn er nog een heleboel onzichtbare dingen die je moet doen om inzetbaar te worden; je moet betrokken zijn bij conferenties, lesgeven, netwerken. Je verantwoordelijkheden nemen toe naarmate je ouder wordt in de academische wereld, maar je leeft natuurlijk nog steeds als student met lang niet genoeg om echt van te leven.”

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragraphs}}{highlightedText}}

• Delen op Facebook
• Delen op Twitter
• Delen via E-mail
• Delen op LinkedIn
• Delen op Pinterest
• Delen op WhatsApp
• Delen op Messenger