Juist. Vanwege de omvangrijke en glorieuze geschiedenis van Byzantium, waar we bijna niets van weten, vergeleken met die van de stad Rome. Constantinopel was niet meer dan een tetrarchische hoofdstad zoals Diocletianus’ Nikomedia of Galerius’ Thessalonika. Het feit dat het pas later een hoofdstad werd, brengt de hindsight bias in dit probleem. Constantijn noemde Byzantium “Nova Roma”, maar hij noemde Carthago ook zo, en hij noemde Serdika “Mea Roma”.

Byzantium is de zetel van meer Keizerrijken geweest dan welke andere Stad ook. Misschien moet je even gaan zitten met GOOGLE. ….
http://en.wikipedia.org/wiki/Constantine_I_(emperor)
Stichting van Constantinopel
Munt geslagen door Constantijn I ter herdenking van de stichting van Constantinopel
De nederlaag van Nicinius kwam te staan voor de nederlaag van een rivaliserend centrum van heidense en Griekssprekende politieke activiteit in het Oosten, tegenover het christelijke en Latijn sprekende Rome, en er werd voorgesteld dat een nieuwe Oosterse hoofdstad de integratie van het Oosten in het Romeinse Rijk als geheel zou vertegenwoordigen, als een centrum van kennis, welvaart en cultureel behoud voor het gehele Oost-Romeinse Rijk. Van de verschillende locaties die voor deze alternatieve hoofdstad werden voorgesteld, lijkt Constantijn eerder te hebben gespeeld met Serdica (het huidige Sofia), aangezien hij naar verluidt zou hebben gezegd dat “Serdica mijn Rome is”. Sirmium en Thessalonica werden ook overwogen. Uiteindelijk besloot Constantijn echter te werken aan de Griekse stad Byzantium, die het voordeel bood dat zij in de voorgaande eeuw al uitgebreid was herbouwd volgens Romeinse stedenbouwkundige patronen door Septimius Severus en Caracalla, die het strategische belang ervan al hadden onderkend. De stad werd vervolgens omgedoopt tot Constantinopolis (“Constantijn’s Stad” of Constantinopel in het Engels), en in 330 werden speciale herdenkingsmunten uitgegeven ter ere van deze gebeurtenis. De nieuwe stad werd beschermd door de relikwieën van het Ware Kruis, de Staf van Mozes en andere heilige relikwieën, hoewel een camee die zich nu in het Hermitage Museum bevindt, ook Constantijn voorstelt, gekroond door de tyche van de nieuwe stad. De figuren van de oude goden werden ofwel vervangen ofwel opgenomen in een kader van christelijke symboliek. Constantijn bouwde de nieuwe Kerk van de Heilige Apostelen op de plaats van een tempel voor Aphrodite. Generaties later deed het verhaal de ronde dat een goddelijk visioen Constantijn naar deze plek leidde, en dat een engel die niemand anders kon zien, hem leidde op een rondgang langs de nieuwe muren. De hoofdstad zou vaak vergeleken worden met het ‘oude’ Rome als Nova Roma Constantinopolitana, het “Nieuwe Rome van Constantinopel”.

Byzantium – Wikipedia, de vrije encyclopedie
Geschiedenis
De oorsprong van Byzantium is gehuld in legenden. Volgens de traditionele legende zou Byzas uit Megara (een stad in de buurt van Athene), Byzantium gesticht hebben in 657 v.C., toen hij over de Egeïsche Zee naar het noordoosten zeilde. Byzas had het orakel van Delphi geraadpleegd om te vragen waar hij zijn nieuwe stad moest stichten. Het Orakel zei hem dat hij die moest vinden “tegenover de blinden”. Op dat moment wist hij niet wat dit betekende. Maar toen hij op de Bosporus kwam, begreep hij het: op de tegenoverliggende oostelijke oever lag een Griekse stad, Chalcedon, waarvan de stichters naar verluidt de superieure ligging op slechts 3 kilometer afstand over het hoofd hadden gezien. Byzas stichtte zijn stad hier aan de Europese kust en noemde deze Byzantion naar zichzelf. Het was vooral een handelsstad vanwege de ligging aan de enige ingang van de Zwarte Zee. Byzantion veroverde later Chalcedon, aan de overkant van de Bosporus aan de Aziatische kant.
Na de kant van Pescennius Niger te hebben gekozen tegen de zegevierende Septimius Severus, werd de stad belegerd door Romeinse troepen en liep in 196 AD grote schade op. Byzantium werd herbouwd door Septimius Severus, nu keizer, en herwon snel zijn vroegere voorspoed. Tijdens de periode van Septimius Severus was het verbonden met Perinthos. De ligging van Byzantium trok de Romeinse keizer Constantijn I aan, die het in 330 AD heropbouwde als een keizerlijke residentie, geïnspireerd door Rome zelf. (Zie Nova Roma.) Na zijn dood werd de stad Constantinopel genoemd (Grieks Κωνσταντινούπολις of Konstantinoupolis) (‘stad van Constantijn’). Het bleef de hoofdstad van het Oost-Romeinse Rijk, dat door moderne historici het Byzantijnse Rijk wordt genoemd. Deze combinatie van imperialisme en ligging zou van invloed zijn op de rol van Constantinopel als knooppunt tussen twee continenten: Europa en Azië. Het was een commerciële, culturele en diplomatieke magneet. Met zijn strategische positie controleerde Constantinopel de route tussen Azië en Europa, en ook de doorgang van de Middellandse Zee naar de Zwarte Zee. Op 29 mei 1453 viel de stad in handen van de Ottomaanse Turken, en werd opnieuw de hoofdstad van een machtige staat, het Ottomaanse Rijk. De Turken noemden de stad Istanbul (hoewel pas in 1930 officieel omgedoopt) en het is nog steeds de grootste en dichtstbevolkte stad van Turkije, hoewel Ankara nu de hoofdstad is.
Meer …..