“Niet in je mond!” Het is een zin die elke ouder van een peuter al tientallen keren heeft geroepen.

Er bestaat niet zoiets als de vijf-seconden-regel als je 18 maanden oud bent – alles ligt voor het grijpen. Natuurlijk zijn er veiligheidsrisico’s, verstikkingsgevaar, en een wereld vol bacteriën die mama’s en papa’s stress bezorgen.

Dus wat kunnen ouders doen? Wanneer moet je je zorgen maken over het gedrag van je kind? Laten we eens nader bekijken waarom veel jongere kinderen geobsedeerd lijken te zijn om alles te proeven.

5 Redenen waarom kleine kinderen dingen in hun mond stoppen

Baby’s voelen dingen met hun lippen en tongen

Kindontwikkelingsdeskundige Dorothy Einon schrijft dat kinderen die jonger zijn dan zeven maanden, nog geen voorwerpen met hun handen kunnen verkennen. Ze kunnen dingen vastpakken, maar dat is het wel zo’n beetje, geen porren, porren, knijpen of strelen.

In plaats daarvan gaan die kleine handjes die speelgoed en andere voorwerpen omklemmen direct naar de mond. Daar is een reden voor. Einon zegt dat de mond van een baby meer zenuwuiteinden heeft dan enig ander deel van het lichaam. “Dus als ze echt wil weten hoe iets voelt, stopt ze het in haar mond,” legt Einon uit.

Baby’s hebben ook gevoelige kokhalsreflexen. Daarom zie je veel baby’s kokhalzen als ze nieuw voedsel proberen met verschillende smaken en texturen. Deze reactie is ook een natuurlijke manier om te voorkomen dat ze zich verslikken.

De pijn van het doorkomen van tandjes verlichten

Het doorkomen van een nieuwe tand is een ongemakkelijke ervaring voor kleintjes. Ouders zullen merken dat jonge kinderen op speelgoed, boeken, kleding en andere voorwerpen kauwen omdat de druk hun pijnlijke tandvlees wat verlichting geeft.

Dit soort gedrag zal stoppen nadat de tandjes door het tandvlees zijn gekomen. Kinderen die tandjes krijgen, speelgoed geven waarop ze kunnen kauwen of speciale pijnstillende gel aanbrengen, kan helpen.

Hun wereld blijven verkennen

Naarmate kinderen beweeglijker worden, zullen ze vaker hun handen gebruiken om voorwerpen te onderzoeken. Hun mond speelt echter nog steeds een rol bij het verkennen.

Zowat alles is gloednieuw en interessant voor jongere peuters. Tussen peuterleeftijd en 24 maanden is het gebruikelijk dat kinderen voorwerpen in hun mond stoppen. Ze zijn nieuwsgierig en gebruiken alle vijf zintuigen om hun omgeving te leren kennen.

Deskundigen op het gebied van kinderontwikkeling, zoals Einon, zeggen echter dat je dit soort gedrag alleen mag verwachten tot de leeftijd van twee jaar, waarna peuters meer met hun handen gaan ontdekken.

Zelfbevrediging

Baby’s hebben de natuurlijke drang om te zuigen, daarom gebruiken veel ouders een fopspeen om baby’s rustig te houden tussen de voedingen door.

Als ouders peuters van de fopspeen afhelpen, kunnen kinderen zich tot andere dingen wenden in een poging om zichzelf te kalmeren. Dit is het moment waarop duimzuigen of nagelbijten kan beginnen. Andere kinderen kunnen hun haar of kleding in hun mond stoppen.

Psycholoog, Dr. Carla Fry vertelde JusttheFactsBaby.com dat oudere kinderen die verlegen zijn in sociale situaties dit soort gedrag kunnen vertonen wanneer ze lichte angst ervaren. “Zuigen of kauwen op voorwerpen wordt een kalmerend gedrag, of een manier om nerveuze energie kwijt te raken.”

Dr. Fry zegt dat de meeste kinderen die oraal gefixeerd raken de gewoonte ontgroeien tegen de leeftijd van acht.

Oral Fixation and Developmental Issues

Hoewel het niet ongewoon is voor peuters om dingen in hun mond te steken, zou het geen gewoonte moeten worden. Einon zegt dat tegen de leeftijd van drie jaar de meeste kinderen stoppen met het gebruiken van hun mond als een vorm van verkenning en meer geïnteresseerd zullen zijn in wat speelgoed en andere voorwerpen eigenlijk doen.

Als uw kind echter na 24 maanden voortdurend dingen in zijn of haar mond blijft stoppen, kan er sprake zijn van een orale fixatie. De website Day2DayParenting.com zegt dat dit het gevolg kan zijn van het te vroeg of te laat afkicken van flessen en fopspenen.

Er is ook een ernstiger aandoening die pica wordt genoemd. In dit geval hebben kinderen een eetlust voor niet-voedzame dingen. Ze kunnen regelmatig dingen eten zoals papier, vuil, zand uit de zandbak, gipsplaten of verfspanen.

Pica stoornis komt met zowel veiligheids- en gezondheidsrisico’s als mogelijke ontwikkelingsproblemen. Het is verstandig om dit soort gedrag te bespreken met de kinderarts van uw kind. U kunt meer te weten komen over problemen die gepaard gaan met pica op WebMD.com.

Wat kunnen ouders en verzorgers doen?

Als u wilt dat uw kind stopt met het stoppen van zoveel dingen in zijn of haar mond, is eisen dat het stopt misschien niet het beste idee. Veel deskundigen op het gebied van kinderontwikkeling adviseren in plaats daarvan de aandacht van het kind te verleggen.

Overweeg uw jonge kind crackers of een tuitbeker te geven als dat helpt vreemde voorwerpen uit zijn of haar mond te houden.

Kinderpsychiater en auteur, Dr. Elizabeth Berger, vertelde een bezorgde ouder die op Parents.com een vraag stelde over de mondgewoonten van haar dochter, dat het gedrag van de peuter waarschijnlijk vanzelf overgaat en dat de moeder er geen machtsstrijd van moet maken.

“Je hoeft geen afkeuring te laten zien – maar je kunt vriendelijk zeggen: ‘Oh nee nee, we eten geen planten’ terwijl je de plant redt van de mond; het geven van deze informatie kan geen kwaad.”

Het aanpakken van veiligheidsrisico’s om uw kinderen te beschermen

Hoewel het vrij normaal is voor baby’s en jongere peuters om dingen in hun mond te stoppen, neemt dat niet de zorgen weg die met die acties gepaard gaan. Ouders en verzorgers moeten nieuwsgierige kinderen nog steeds goed in de gaten houden als ze mobiel worden.

Als het gaat om verstikkingsgevaar, moet u uw best doen om klein speelgoed en andere voorwerpen zoals munten uit de handen van uw peuter te houden. Leg oudere kinderen uit hoe je hun hulp nodig hebt om die voorwerpen uit de buurt van hun jongere broertjes en zusjes te houden.

Een goede voorzorgsmaatregel is om te leren hoe je de Heimlich-manoeuvre uitvoert bij peuters en kleuters. Ouders en verzorgers kunnen en moeten een Heimlich/CPR-certificatietraining volgen, die u kan helpen het leven van een kind te redden. Veel lokale Rode Kruis afdelingen bieden dergelijke lessen.

Veiligheid begint in uw huis. Wanneer u de ouder of verzorger van een peuter bent, moet u het huis zo veilig mogelijk maken.

Kastjes en laden met giftige chemicaliën die tot vergiftigingen kunnen leiden, moeten worden beveiligd met kindersloten. Producten zoals medicijnen, huishoudelijke schoonmaakmiddelen en wasmiddelenpakketten moeten buiten bereik worden geplaatst met de verpakking gesloten.

U kunt er ook voor zorgen dat mogelijk gevaarlijke producten die u koopt in kinderveilige verpakkingen zitten.
De Child-Guard®-schuif is bijvoorbeeld een kinderveilige sluiting die is ontworpen voor gebruik met flexibele verpakkingen.

Het is vergelijkbaar met de bekende kinderveilige doppen die u op medicijnflesjes vindt, in die zin dat het extra vaardigheid vereist om een verpakking te openen. Dat betekent dat u meer tijd heeft om een potentieel gevaarlijk product weg te nemen voordat een kind het in zijn of haar mond stopt.

Kijk voor de Child-Guard®- en Slider-Guard™-sluitingen op producten van verantwoorde merken.

Wanneer u voor dit type verpakking kiest, neemt u nog een belangrijke stap om uw gezin te beschermen tegen schade.