Amtrak is de bedrijfsnaam die wordt gebruikt door de National Railroad Passenger Corporation in de Verenigde Staten. Deze onderneming is zeer eigenaardig in die zin dat zij een quasi-publiek karakter heeft, hetgeen betekent dat zij wordt geëxploiteerd met het doel winst te maken, terwijl zij zowel federale als staatssubsidies ontvangt. Deze subsidies zijn van cruciaal belang omdat Amtrak sinds zijn oprichting in 1971 met verlies heeft gewerkt, hoewel het stap voor stap is verbeterd.

Hoe is Amtrak ontstaan?

Er was een tijd dat het spoor de meest populaire methode van vervoer tussen steden was voor Amerikaanse consumenten. Het marktaandeel van de spoorwegen kromp echter beetje bij beetje door de expansie van auto’s, bussen en vliegtuigen, met als gevolg dat de spoorwegen steeds minder levensvatbaar werden omdat er steeds minder winst werd gemaakt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog beleefde het spoor een opleving dankzij de rantsoenering, maar die opleving was van korte duur. Tegen de jaren 1960 had een combinatie van verouderde regelgeving, concurrentie van door de overheid gefinancierde luchthavens, concurrentie van door de overheid gefinancierde wegen, en andere factoren de spoorwegen tot een crisispunt gebracht, met de genadeslag toen de U.S. Postal Service de noodlottige keuze maakte om het grootste deel van de post te verleggen van passagierstreinen naar een combinatie van vrachtwagens, vliegtuigen, en goederentreinen. In reactie daarop vroeg een trio van spoorwegmaatschappijen het recht om 33 van de 39 treinen te stoppen, waardoor het heel duidelijk werd dat de spoorwegen niet konden overleven tenzij er iets drastisch werd gedaan.

Als gevolg daarvan werkte de Nixon regering samen met het Congres om te komen met de National Railroad Passenger Corporation, een quasi-overheidsbedrijf dat de passagiersdienst per spoor tussen steden zou overnemen. Het is interessant op te merken dat niemand in Washington, D.C. verwachtte dat de maatschappij lang zou bestaan. Sommige politici dachten dat het een handige manier zou zijn om de Amerikaanse consumenten een tijdje tevreden te stellen totdat de belangstelling voor de kwestie zou afnemen, op welk moment het mogelijk zou worden om de stekker uit Amtrak te trekken op een stille en onopvallende manier. Ondertussen hoopten anderen dat Amtrak na verloop van tijd winstgevend zou worden en zo de overgang zou kunnen maken naar een gewone onderneming met winstoogmerk. Geen van beide scenario’s is echter het geval gebleken, en daarom blijft Amtrak tot op de dag van vandaag bestaan als een quasi-vennootschap die verantwoordelijk is voor alle passagierstreinen tussen steden in de Verenigde Staten.

Waarom is Amtrak zo duur?

Helaas voor Amerikaanse consumenten kan Amtrak service erg duur zijn. In feite is het zo duur dat belangstellenden niet kunnen verwachten dat het goedkoper is dan consequent met het vliegtuig te vliegen, hetgeen de woede van een breed scala van Amerikaanse consumenten in een breed scala van omstandigheden heeft uitgelokt. Iets wat vooral waar is wanneer ze vergelijkingen gaan maken met betere passagierstreindiensten in andere landen.

Treurig genoeg is er geen reden om te geloven dat deze stand van zaken snel zal veranderen omdat er een aantal factoren zijn die hierbij een rol spelen:

De meeste routes zijn niet erg winstgevend

Aangezien Amtrak een quasi-overheidsbedrijf is, heeft het veel meer moeite om onrendabele activiteiten te elimineren dan een standaard bedrijf met winstoogmerk. Dit is belangrijk omdat de meeste routes van Amtrak op zijn zachtst gezegd niet erg winstgevend zijn.

In het kort, het grootste deel van de inkomsten van Amtrak komt van zijn spoordienst. Voor degenen die nieuwsgierig zijn naar de cijfers, bijna 70 procent van haar inkomsten in 2018 kwam van haar spoordienst. Het is echter belangrijk op te merken dat sommige routes van Amtrak veel winstgevender zijn dan andere. In feite was de Northeast Corridor die Boston en Washington, D.C. verbindt verantwoordelijk voor 38 procent van zijn inkomsten in genoemde periode, wat vooral opmerkelijk is als men leert dat genoemde route 457 mijl uitmaakt van de 21.400 mijl waarop Amtrak opereert.

Ter vergelijking, de rest van de korte-afstandsroutes van Amtrak maakte slechts 16 procent van zijn inkomsten in 2018 uit. Bovendien deden de langeafstandsroutes van Amtrak het veel slechter met slechts 14 procent van zijn inkomsten in 2018, wat niet eens het potentieel voor verdere daling meetelt, omdat terwijl de korteafstandsroutes van Amtrak zijn uitgebreid, zijn langeafstandslijnen zijn gekrompen.

Op basis hiervan zou het duidelijk moeten zijn dat Amtrak zeer afhankelijk is van een enkele route voor een enorm deel van zijn inkomsten, terwijl het wordt gedwongen om een aantal routes te exploiteren die lang niet zo goed in staat zijn om inkomsten te genereren. Helaas lijkt er voor Amtrak geen uitweg te zijn omdat het bedrijf verantwoording verschuldigd is aan de Amerikaanse regering, die maar niet kan beslissen of zij wil dat het semi-overheidsbedrijf winstgevend is of dat het in een openbare behoefte voorziet. Als Amtrak het eerste moet zijn, moet het zijn routes hervormen. In tegenstelling, als Amtrak wordt verondersteld om de laatste zijn, goed, genoeg om te zeggen dat het was altijd werken met verlies, hoewel dat niet noodzakelijk een slechte zaak.

Het zit vast in een Catch 22 Scenario

Spreken van die, Amtrak zit vast in een Catch 22 scenario ook. In wezen worstelt Amtrak met de gevolgen van verouderende treinen en verouderende spoorwegen. Dat is erg duur, want dat betekent meer afschrijvingen, meer onderhoud en andere kosten die aan de inkomsten knagen. Amtrak kan dat echter niet veranderen tenzij het over het geld beschikt dat nodig is om nieuwe activa en andere verbeteringen te betalen. Theoretisch zou de eenvoudigste en meest eenvoudige methode voor de quasi-overheidsonderneming zijn om de prijzen van de kaartjes te verhogen, maar het zal zeer moeilijk zijn om een dergelijke verhoging te rechtvaardigen wegens de slechte staat van zowel de treinen als de spoorwegen. En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat een deel van de activiteiten van Amtrak nog steeds wordt uitgevoerd op spoorwegen die eigendom zijn van andere bedrijven, wat nog een hele reeks andere problemen oplevert. Natuurlijk zou de regering dit probleem tot op zekere hoogte kunnen oplossen door Amtrak meer financiering te geven, maar onder de huidige omstandigheden lijkt dat optimistischer dan wat het bewijs zou rechtvaardigen, vooral omdat de Trump-administratie bezuinigingen heeft voorgesteld.