Zoals vandaag alom werd gemeld, heeft MySpace gisteren aangekondigd dat het bijna 500 werknemers ontslaat, oftewel ongeveer de helft van het personeelsbestand, na een aanhoudend verlies van gebruikers en dollars. Volgens comScore had MySpace 54,4 miljoen gebruikers aan het eind van november, een verlies van meer dan negen miljoen ten opzichte van het jaar daarvoor. De News Corp divisie die MySpace omvat rapporteerde een operationeel verlies van 156 miljoen dollar voor het meest recente kwartaal.

Tim Arango’s artikel in de New York Times vatte de conventionele wijsheid over MySpace’s onstuimige neergang: wispelturige gebruikers, cultuur botsing en corporate calcificatie na News Corp. nam MySpace, plus een falen om te innoveren. Deze verklaringen geven niet de fundamentele reden dat MySpace verloor van Facebook. Ook helpen ze MySpace niet in de richting van de juiste strategie voor de toekomst.

Weinig gepubliceerd werk van voormalig MIT professor en informatie architect David P. Reed legt beter uit wat er is gebeurd, en waarom de herziene strategie van MySpace waarschijnlijk ook zal falen. Het werk biedt ook belangrijke inzichten voor Facebook en andere organisaties op zoek om te voorkomen dat het maken van dezelfde fouten.

Eerst de conventionele wijsheid, zoals vastgelegd in de Times:

De ondergang van MySpace toont opnieuw de kwetsbaarheid van sociale media, waar wispelturige consumenten en veranderende smaken sensaties kunnen maken van diensten als Tribe en Friendster, die snel uit de publieke verbeelding verdwijnen.

De ondergang van MySpace is een verhaal met echo’s van het noodlottige pact dat AOL sloot met Time Warner: Een hoogvliegende Internet onderneming raakt verstrikt in een cultuur botsing, bespoedigd door toetreding tot een groot media conglomeraat.

MySpace, hoewel duidelijk de dominante speler, werd zelfgenoegzaam en heeft nooit geïnnoveerd.

Geen van deze redenen is verkeerd, maar geen van hen raakt de kern van hoe MySpace had kunnen innoveren en gebruikers had kunnen toevoegen in plaats van ze in drommen te verliezen. Welke principes hadden het management en de ontwerpers van MySpace en News Corp. kunnen leiden, zelfs als ze vochten over de controle?

Het antwoord ligt voor een groot deel in het werk van David Reed en wat bekend staat als “Reed’s Law.” Ontwikkeld in de late jaren 1990, biedt de Wet van Reed het fundamentele inzicht dat de waarde van sociale netwerken afhangt van hoe goed ze de vorming van groepen faciliteren, niet alleen van hoe ze verbindingen tussen individuen faciliteren.

Met andere woorden, terwijl netwerken van faxapparaten geweldig zijn omdat ze ieder van ons een document naar iemand anders laten sturen, is het veel krachtiger om gelijkgestemde individuen groepen te laten vormen rond een onderwerp dat hen toevallig interesseert en vervolgens als groep te delen. Reed gebruikte zijn inzicht, gebaseerd op overtuigende wiskunde, om in de jaren ’90 te voorspellen dat eBay het snel beter zou doen dan Yahoo, ook al leek Yahoo op dat moment even stevig verankerd als Google vandaag. De mogelijkheid om groepen te vormen, zelfs rond obscure hobby’s – denk aan het verzamelen van Pez-automaten – was dwingender dan de mogelijkheid om advertenties uit te zenden.

Sociale netwerken die klanten hopen aan te trekken en te behouden, moeten zich niet alleen richten op de directe interacties met die klanten, zoals MySpace heeft aangegeven te zullen doen, door van zijn netwerk een forum te maken voor het versturen van informatie over muziek, video’s en roddels over beroemdheden. Sociale netwerken moeten ook de interactie tussen die klanten vergemakkelijken. Dat betekent dat gebruikers het platform, de tools en de vele opties moeten krijgen om met elkaar te interacteren. Dat betekent ook dat klanten zelf hun interacties moeten kunnen bepalen, en robuuste subgroepen moeten kunnen vormen rond die interesses, in plaats van ze alleen te laten gaan over onderwerpen die MySpace aangeeft.

Facebook was in staat om MySpace in te halen en voorbij te streven omdat het een veel beter platform, tools en apps, en meer opties bood, terwijl MySpace zijn aandacht verlegde naar het aanbieden van eyeballs aan adverteerders en steeds verder achter raakte op het faciliteren van het “sociale” deel van social networking. Aldus de klaagzang van gebruikers over MySpace, zoals degene die geciteerd wordt in het NYT artikel:

Iedere keer dat ik inlogde waren het alleen maar berichten van bands waar ik nauwelijks van gehoord had,” zei ze. “Facebook stelt je in staat om echt contact te maken met echte mensen, in plaats van bands of beroemdheden.”

Dus, wat zegt dit over het potentieel voor een comeback van MySpace? Nou, de 50 miljoen gebruikers zijn nog steeds de afgunst van de meeste sociale netwerken anders dan Facebook. Maar MySpace’s herziene strategie om gebruikers meer manieren te geven om muziek, video’s en roddels over beroemdheden te consumeren komt neer op weinig meer dan een verdubbeling van dezelfde oude strategie. Het nieuwe plan zou het bloeden kunnen stoppen en MySpace kunnen helpen transformeren in een niche site voor het consumeren van content.

Maar, om de glorie en waarde van MySpace te heroveren als een sociaal netwerk, moet News Corp. (of een MySpace-overnemer) een cursus Reed’s Law.

Om meer te weten te komen over het indrukwekkende oeuvre van David Reed, inclusief zijn theorieën over groepsvorming en sociale netwerken, ga naar http://www.reed.com/dpr

Deelt u alstublieft uw gedachten over hoe MySpace van de eerste plaats op het sociale netwerk is gevallen, en de lessen voor Facebook en andere aspirant-sociale netwerkplatforms.