Gayle Laverne Grinds, stierf op 40-jarige leeftijd, nadat chirurgen er niet in waren geslaagd haar na een zes uur durende poging van haar bank los te krijgen. Haar huis was een smerige puinhoop, volgens hulpverleners, omdat Grinds te groot was geworden om zelfs maar op te staan en de badkamer te gebruiken. Reddingswerkers werden ingeschakeld door haar broer en vriendin, die hen meedeelden dat ze “emfyseemproblemen” en ademhalingsmoeilijkheden had.

Haar voorlopige autopsie vermeldde haar dood als te wijten aan “morbide obesitas”, maar ambtenaren waren nog steeds bezig met het onderzoek op basis van de omstandigheden in haar huis.

Herman Thomas, een man die bij haar inwoonde, vertelde onderzoekers dat hij zijn best deed om voor de vier voet tien-inch Grinds te zorgen. Hij had tevergeefs geprobeerd haar uit de stoel te krijgen. Er was nog geen aanklacht tegen hem ingediend, maar ambtenaren onderzochten of er sprake was van nalatigheid. Overal lag vuilnis op de vloer en de muren waren besmeurd met uitwerpselen. Foto’s waren van de muren geslagen en meubilair was omgevallen.

Werkers die het huis binnengingen, moesten beschermende kleding dragen. Ze bliezen frisse lucht in het huis om de stank, die zo krachtig was, te verminderen. Het verwijderen van Grinds van de bank werd een pijnlijke beproeving omdat haar lichaam één was geworden met de stof van de stoel na er jarenlang op te hebben gelegen. Daarom besloten ze haar operatief uit de stoel te halen.

Na verschillende mislukte pogingen om een brancard te maken om Grinds en haar bank te dragen, verwijderden de reddingswerkers enkele glazen schuifdeuren aan de achterkant van het huis. Hierdoor ontstond een opening van 2 meter waardoor ze haar en haar stoel uit het huis konden krijgen. Haar op de ambulance krijgen bleek ook een lastige klus en ze moesten de bank met Grinds er nog aan vast op een aanhanger schuiven die aan een pick-up truck was gekoppeld.

Ze overleed nog vastgeklonken aan de bank in het Martin Memorial Hospital South. Haar buren hadden Thomas en enkele kinderen rond het huis gezien, maar ze hadden geen idee dat ze daar woonde. Niet-geïdentificeerde familieleden die ter plaatse waren, waren ontdaan over de situatie.