Sir William Bruce leefde van 1630 tot 1710. Hij was de belangrijkste architect van zijn generatie en de man die het meest heeft bijgedragen aan de introductie van de klassieke architectuur in Schotland. Hij liet een kleine maar zeer selecte nalatenschap van gebouwen na en beïnvloedde het ontwerp van nog veel meer gebouwen. Het bredere beeld in Schotland in die tijd is te zien in onze Historische Tijdlijn.

Bruce werd in 1630 geboren in het westen van Fife, als zoon van de plaatselijke laird, Robert Bruce of Blairhall. Hij groeide op tot een overtuigd episcopaal en een fervent aanhanger van de Stuart-koningen: niet noodzakelijk een goede carrièrestap tijdens de Covenant Wars en de latere bezetting van Schotland door Cromwell.

William Bruce kwam voor het eerst in de aandacht aan het eind van de jaren 1650 na de dood van Oliver Cromwell. Generaal George Monck was toen de militaire gouverneur van Schotland, en Bruce werd een afgezant die berichten heen en weer bracht tussen Monck in Edinburgh en Koning Karel II in Holland. Begin 1660 ondernam generaal Monck een beslissende actie die resulteerde in het herstel van Charles II op de tronen van Engeland en Schotland: en Charles was Monck en William Bruce naar behoren dankbaar. In 1688 benoemde Charles Bruce tot Baronet van Nova Scotia en Heer van Balcaskie, nabij St Monans in Fife, en in 1671 benoemde hij hem tot “King’s Surveyor and Master of Works”.

Dit was geen eretitel, want hij kreeg de opdracht om de zetel van de koning in Schotland, het Palace of Holyroodhouse in Edinburgh, te verbouwen. Sir William Bruce was de pionier van de Palladiaanse bouwstijl in Schotland en het prestige dat hij door zijn werk voor de koning verwierf, zorgde ervoor dat hij nog enkele prachtige huizen ging bouwen. Hiertoe behoren Thirlestane Castle bij Lauder (met Lauder Old Church als bijproduct) en de oorspronkelijke fase van Hopetoun House bij Queensferry. Hij verbouwde ook zijn eigen Balcaskie House.

Als “gentleman architect” werd Bruce echter meer gebruikt als adviseur voor de Schotse adel inzake geschikte ontwerpen en de juiste architecten om ze te ontwerpen. Als gevolg daarvan verspreidde zijn invloed zich veel wijder dan de lijst van zijn gebouwen doet vermoeden. Hij werd door Daniel Defoe omschreven als “de Christopher Wren van Noord Brittannië”, en werd vooral bekend door de manier waarop hij de formele omlijsting van grote huizen en hun relatie met de tuin en het landschap in ruimere zin benadrukte.

In vele opzichten was Sir William Bruce’s grootste werk in Kinross House nabij Kinross. Bruce kocht het landgoed, inclusief het eiland in Lochleven, waarop Lochleven Castle staat, in 1675. Hij begon met de bouw van Kinross House in 1685, nadat James VII Charles II had opgevolgd en Bruce geen officiële posten meer had die zijn tijd opeisten. In 1693 was het huis aan de buitenkant klaar, bewust zo geplaatst dat het direct over Loch Leven uitkijkt op de romantische ruïne van Lochleven Castle. Financiële beperkingen zorgden ervoor dat Bruce het werk aan het interieur nog niet had voltooid en nog niet in Kinross House was getrokken toen hij in 1710 overleed.