Dit artikel verkent de sociale en politieke implicaties van transgenderisme voor vrouwengroepen en -organisaties. Een van de doelen van transgender steungroepen zoals The Gender Centre Inc. en anderen, is het recht van man-vrouw transgenders (MTF’s) om toegang te krijgen tot wat voorheen werd beschouwd als vrouwen-only ruimten zoals vrouwengezondheidscentra, opvanghuizen voor huiselijk geweld en crisiscentra voor verkrachting. MTF’s, of ze nu pre- of postoperatief zijn, eisen het recht op om deze ruimten te betreden als zowel cliënten als werknemers.

Er werden diepte-interviews gehouden met managers van genderruimten en een klein aantal werknemers. De gesprekken gingen vooral over hun waarden en beleid ten aanzien van genderruimtes en de voor- en nadelen van het hebben van ruimtes voor alleen vrouwen, maar ook over hun ervaringen met trans-inclusie als die had plaatsgevonden en de gevolgen van inclusie voor personeel en cliënten.

De meerderheid van de geïnterviewden was voorstander van ruimtes voor alleen vrouwen en had alleen vrouwelijk personeel in dienst in hun centra. Hun beleid en praktijken ten aanzien van het in dienst nemen van MTF’s, of het accepteren van MTF’s als cliënten, hing af van de vraag of ze MTF’s al dan niet als vrouwen beschouwden, een punt waarover grote onenigheid bestond. Degenen die van mening waren dat MTF’s vrouwen waren, steunden hun opname. Degenen die MTF’s niet als vrouwen beschouwden, waren van mening dat hun aanwezigheid het gevoel van veiligheid van vrouwen in gevaar zou brengen en niet alleen een bedreiging zou vormen voor het bestaan van besloten vrouwenhuizen, maar ook voor de diensten die deze bieden.