De wereld van de mixed martial arts is gevuld met een heleboel getalenteerde en toegewijde mannen en vrouwen die hun leven hebben gewijd aan hun vak. Echter, voor elke hardwerkende en getalenteerde vechter, is er ten minste een zwerver.

En door een wonder van het lot of dom geluk of engelachtige openbaring, hebben sommige van die vreselijke vechters hun weg gevonden naar het grootste bedrijf van allemaal.

De UFC is de plaats om de beste vechters op de planeet tegen elkaar te zien uitkomen, maar dat is niet altijd het geval. Onlangs is de UFC oververzadigd geraakt met vechters als het bedrijf probeert te voldoen aan de vraag van de kijker. The Ultimate Fighter heeft vechters veel sneller bij elkaar gebracht dan ze waarschijnlijk hadden moeten doen, wat heeft geleid tot een overvloedige oogst van slechte vechters. En we kunnen daar de begindagen van het bedrijf aan toevoegen, die in feite een heleboel botte straatvechters tegen elkaar opstelden in een wedstrijd vol machismo.

We kennen allemaal de beste vechters in de geschiedenis; de Randy Couture’s en Royce Gracie’s, maar hoe zit het met de slechtste. De vechters die niet veel meer zijn dan een vlek op de onderbroeken van de wereld van MMA. We hebben de annalen van de UFC-geschiedenisboeken geopend om te kijken naar de slechtste vechters die ooit de octagon hebben betreden.

We keken naar de vechters met de minste ervaring in MMA, de vechters die grondig werden neergeslagen binnen de octagon en de vechters die vrijwel geen legitieme vechtsportervaring hadden.

En zonder verdere omhaal, hier zijn de 15 slechtste vechters in de geschiedenis van de UFC.

13 Moti Horenstein (UFC Record: 0-2)

Horenstein was altijd een geweldige aanvaller. The Hammer’ was een voormalig Israëlisch commando en meester in Krav Maga, een unieke stijl die is ontwikkeld om zich te richten op scenario’s uit de echte wereld. Horenstein was echter nutteloos als hij ooit naar de mat ging.

De slechtst mogelijke uitkomst kwam toen Hohenstein Mark Coleman trok, een divisie één nationaal worstelkampioen, op UFC 10. Het ging van kwaad tot erger toen hij vocht tegen Mark Kerr, een andere nationaal kampioen worstelaar, op UFC 14.

Gecombineerd, “The Hammer’s” hele UFC-carrière duurde minder dan vijf minuten.

12 Rolles Gracie Jr. (0-1)

De Gracie-familie wordt geacht MMA-royalty te zijn, maar Rolles Gracie Jr. was slechts een hofnar.

Rolles werd na slechts drie professionele gevechten in allerijl de UFC binnengehaald, ongetwijfeld vanwege zijn naam. Nadat zijn oorspronkelijke tegenstander, Mostapha al-Turk, zich moest terugtrekken uit het gevecht als gevolg van visumproblemen, plaatste de UFC slagman Joey Beltran tegen Gracie.

Rolles was niet voorbereid op een gevecht, ongeacht wie de tegenstander was, nadat hij al heel vroeg gas gaf en uiteindelijk werd gedwongen om schildpad en werd geslagen totdat Herb Dean het gevecht stopte.

11 Yoji Anjo (0-3)

De geschiedenis van de gemengde vechtsport is bezaaid met profworstelaars die dachten dat ze het groot konden maken, maar er is een groot verschil tussen wat worstelaars en vechters doen.

Anjo was een grote figuur in het Japanse worstelen, en werd de top inheemse hak in UWF. Maar dat succes steeg naar zijn hoofd toen Anjo naar Californië reisde en de hele Rickson Gracie dojo uitdaagde en prompt de teer uit hem werd geschopt.

In drie UFC-gevechten werd Anjo gecontroleerd door echte vechters (een term die ik losjes gebruik gezien de periode waarin deze gebeurtenissen plaatsvonden) en ging 0-3.

In de gehele MMA-carrière van Anjo ging hij een verschrikkelijke 0-5-1.

Seth Petruzelli (0-4)

Hoe deze man werk bleef krijgen in de UFC zal ik nooit weten. Petruzelli is vooral bekend geworden door Kimbo Slice te verslaan, dus zijn carrière was gewoon niet zo goed.

Petruzelli werd van TUF afgegooid en verloor vervolgens zijn eerste twee gevechten in de UFC. Na een tijdje weg te zijn geweest van de UFC en wat momentum te hebben opgedaan om zijn over-the-top persoonlijkheid te evenaren, kreeg Petruzelli prompt twee keer op rij een schop onder zijn kont.

Petruzelli is erin geslaagd om zijn laatste twee gevechten te verliezen, beide in 2013 met Bellator, in een gecombineerde vier minuten en 26 seconden.

10 Gilbert Yvel (0-3)

Tegen de tijd dat Yvel daadwerkelijk zijn UFC-debuut maakte in 2010, zat hij al meer dan 13 jaar in het vechtspel. En ondanks dat hij een respectabele vechter bleek te zijn, was er weinig twijfel dat Yvel een vechter over de top was die werd gevoed aan jongelingen.

Yvel ontmoette een jonge, onaangepaste Junior dos Santos in zijn eerste UFC-gevecht waarin de Nederlander in de eerste ronde werd uitgeschakeld.

Eén van zijn drie verliespartijen in de UFC ging over de afstand, maar in de andere twee kwam de ouder wordende Yvel nooit verder dan twee minuten en tien seconden.

9 James Toney (0-1)

We zeggen absoluut niet dat James Toney een slechte bokser was, want de man eindigde zijn carrière met een 76-10-3 record, maar hij was nooit voorbestemd om de binnenkant van de octagon te zien.

Toney werd gecontracteerd en in een gevecht gegooid met Randy Couture (ja, DIE Randy Couture). Tot de schok van absoluut niemand, Couture nam Toney binnen enkele seconden neer en ging verder met de hel uit de bokskampioen te slaan.

‘Lights Out’ was zo slecht voorbereid om de octagon in te gaan dat hij niet eens leek te weten hoe hij goed moest afkloppen toen Couture het gevecht beëindigde met een choke.

8 Kimbo Slice (1-1)

Het is moeilijk om een lijst over de slechtste vechters van de UFC op te stellen zonder een van hun grootste mislukkingen aller tijden te bespreken. Er was een tijd dat Kimbo Slice een van de meest populaire namen in de vechtsport was. In het begin van de jaren 2000, toen mensen echt begonnen te kijken naar YouTube, hielden vechtfans ervan om Kimbo Slice mensen te zien vernietigen in onbestrafte straatgevechten. Het was niet technisch, het was niet mooi, maar het was een ton van plezier om naar te kijken.

Toen probeerde Kimbo serieus te worden over vechten. Hij vocht in EliteXC, werd 3-1, voordat hij een kans kreeg in de UFC op The Ultimate Fighter, waar hij verloor in de openingsronde van Roy Nelson. Geen geweldige start.

Hij zou winnen in de Finale door beslissing tegen Houston Alexander (een verschrikkelijk gevecht), maar verpletterd worden in zijn volgende gevecht tegen Matt Mitrione, die in zijn tweede professionele MMA gevecht vocht en die ook een wedstrijd was van The Ultimate Fighter met Kimbo. Kimbo zag er niet uit en werd vervolgens ontslagen door de UFC.

Al die hype leidde tot vrijwel niets, wat een plek voor Slice op deze lijst verdiende.

7 Dan Lauzon (0-3)

De jongere Lauzon maakte op korte termijn zijn debuut in de UFC en werd met 18 jaar, 7 maanden en 14 dagen de jongste vechter die ooit in het gezelschap heeft gestreden. Lauzon eindigde in de eerste ronde voordat hij het bedrijf rustig verliet om meer ervaring op te doen.

Ondanks een 8-1 record en drie jaar tussen optredens in de UFC, zag Lauzon er niet veel beter uit door zijn volgende twee gevechten handvol te verliezen.

Oldere broer Joe Lauzon heeft zijn broer openlijk bekritiseerd om zijn luiheid door te beweren dat Dan ‘een spook’ was in de sportschool.

6 Tiki Ghosn (0-4)

Ik heb absoluut geen flauw idee hoe Ghosn telefoontjes bleef krijgen van de UFC. Ghosn verloor in zijn UFC-carrière vier opeenvolgende gevechten, allemaal door een stop.

Ghosn, die twee seizoenen meedeed aan Ultimate Fighter als assistent-coach, verloor zijn eerste twee gevechten door submissie. Na prompt te zijn ontslagen, kwam hij terug om knock-out te worden geslagen door Robbie Lawler, vertrok weer en werd knock-out geslagen door Chris Lyle bij zijn laatste terugkeer.

Al met al, Ghosn gemiddeld minder dan zes minuten per gevecht over vier jaar in de UFC.

5 Josh Haynes (0-3)

Het derde seizoen van TUF gaf de MMA-wereld een aantal goede vechters, maar op de een of andere manier slaagde Josh Haynes erin om de finale van dat seizoen te halen voordat hij verloor van Michael Bisping.

Het halen van de finale was puur geluk voor Haynes, want hij won op de een of andere manier een beslissing over Tait Fletcher die hij absoluut niet had mogen winnen. De grotendeels talentloze Haynes ging verder met het verliezen van zijn volgende twee gevechten, en veel bloed, voordat hij uit de UFC werd gesneden.

Haynes trok zich genadig terug uit MMA in met een laatste loopbaanrecord van 14-11.

4 Gabe Ruediger (0-3)

Er zijn in TUF heel wat domme dingen gebeurd om iemand voor schut te zetten, maar geen enkele meer dan Ruediger. Deze man zat in het huis van de vechters ijstaart te eten voor het wegen en huilde vervolgens de hele tijd toen hij in de sauna gewicht probeerde te verliezen. Ruediger werd vervolgens prompt van de show getrapt, dus je zou logischerwijs verrast zijn toen hij vier jaar later zijn debuut in de UFC maakte.

‘Godzilla’ werd binnengebracht als een blessurevervanging die grondig in elkaar werd geslagen door Melvin Guillard. Ruediger kwam vier jaar later terug om twee opeenvolgende gevechten te verliezen door stopage.

3 John Alessio (0-5)

Er is geen andere vechter in de geschiedenis van de UFC geweest die 0-5 werd. Alessio was getraind in Braziliaans Jiu-Jitsu en kickboksen, terwijl hij in andere promoties een ‘oké op zijn best’ type vechter was, maar in de UFC volledig werd overtroffen.

Alessio’s eerste UFC-gevecht vond plaats in juni 2000, toen hij tegenover Pat Miletich stond voor de weltergewichttitel. Toen was Alessio’s 12 jaar lange reis in de UFC aan de gang.

De Canadees verloor nog twee gevechten in 2006, daarna back-to-back wedstrijden in 2012.

Ondanks de opvallende verliezen vecht Alessio nog steeds, maar heeft hij slechts 1-3 met twee no contests in zijn laatste zes gevechten.

2 Sean Gannon (0-1)

Als er één ding is dat alle UFC-fans graag zouden vergeten, dan is het wel die korte periode waarin het bedrijf dacht dat kerels die elkaar op YouTube in elkaar sloegen goed voor de zaken zouden zijn.

Hoewel Kimbo Slice op zijn minst een zekere aantrekkingsfactor had, was Sean Gannon een smet op de professionele vechterwereld.

Gannon, die bekendheid verwierf door Slice te verslaan in een van die achtertuingevechten, zou één UFC-optreden maken. Het resultaat was dat de uit vorm zijnde Gannon in de eerste ronde verloor van Branden Lee Hinkle.

1 Emmanuel Yarborough (0-1)

Als je dit op de een of andere manier niet zelf zou hebben geraden, hier gaat het: sumoworstelen laat zich niet goed vertalen naar de UFC. Yarborough was een gerenommeerd sumoworstelaar en een middelmatige aanvalslinieman in de tweede divisie, maar was ervan overtuigd dat zijn talent om bugs in korte tijd in het rond te duwen hem succes zou opleveren in de MMA.

Zelfs al woog Yarborough rond de 600 pond, Keith Hackney, een vechter die ongeveer 400 pond minder woog en voor het eerst aan mixed martial arts deed, legde hem binnen twee minuten neer.

Ben jij het eens met onze lijst? Laat ons in de commentaren hieronder weten wie volgens u de slechtste vechter is die ooit in de octagon stapte.