Van 1939 tot 1945 woedde het grootste conflict dat de wereld ooit heeft gekend onophoudelijk voort. De Tweede Wereldoorlog, die in Europa begon en vervolgens in Azië, Afrika, Amerika en de Stille Oceaan, kostte meer dan 60 miljoen mensen het leven. Bloedvergieten was nog nooit op zo’n grote schaal vertoond. Zelfs de Eerste Wereldoorlog, die 35 miljoen slachtoffers eiste, kende niet hetzelfde niveau van pure vernietiging aan alle kanten in het begin van de jaren 1940. Wat volgt zijn de bloedigste veldslagen uit de Tweede Wereldoorlog, een opzienbarende herinnering, als die nog nodig was, dat oorlog inderdaad een hel kan zijn.

De Slag om Monte Cassino

Slachtoffers: 185.000
De Slag om Monte Cassino (ook bekend als de Slag om Rome en de Slag om Cassino) was een kostbare serie van vier aanvallen door de geallieerden op de Winterlinie in Italië in handen van de As-strijdkrachten tijdens de Italiaanse Campagne van de Tweede Wereldoorlog. De bedoeling was een doorbraak naar Rome.

De Slag om de Ardennen

Slachtoffers: 187.000
De Slag om de Ardennen (16 december 1944 tot 25 januari 1945) was de laatste grote Duitse offensieve campagne aan het westelijk front tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het werd gelanceerd door de dichtbeboste Ardennen regio van Wallonië in het oosten van België, het noordoosten van Frankrijk, en Luxemburg, tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog. De verrassingsaanval verraste de Geallieerden volledig. De Amerikaanse strijdkrachten kregen het zwaar te verduren en leden het hoogste aantal slachtoffers van alle operaties tijdens de oorlog. De strijd putte ook de Duitse pantsertroepen ernstig uit, en ze waren grotendeels niet in staat ze te vervangen. Het Duitse personeel en later ook de vliegtuigen van de Luftwaffe (in de slotfase) leden ook zware verliezen.

De Slag om Koersk

Slachtoffers: 257.000
De Slag om Koersk was een veldslag in de Tweede Wereldoorlog tussen Duitse en Sovjettroepen aan het Oostfront bij Koersk (450 kilometer of 280 mijl ten zuidwesten van Moskou) in de Sovjet-Unie tijdens juli en augustus 1943. De strijd begon met de lancering van het Duitse offensief, Operatie Citadel (Duits: Unternehmen Zitadelle), op 5 juli, dat tot doel had de salient van Koersk af te grendelen met gelijktijdige aanvallen op de basis van de salient vanuit het noorden en het zuiden. Nadat het Duitse offensief aan de noordkant van de salient tot stilstand was gekomen, begonnen de Sovjets op 12 juli hun strategisch offensief van Koersk met de lancering van Operatie Koetoezov tegen de achterhoede van de Duitse troepen aan de noordkant. Aan de zuidkant lanceerden de Sovjets diezelfde dag ook krachtige tegenaanvallen, waarvan er één leidde tot een groot pantsergevecht, de Slag om Prokhorovka. Op 3 augustus begonnen de Sovjets aan de tweede fase van het Koersk Strategisch Offensief met de lancering van Operatie Polkovodets Rumyantsev tegen de Duitse troepen aan de zuidkant van de Koersk salient.

De 2e Slag om Kharkov

Geslachtoffers: 300.000
De Tweede Slag om Charkov was een tegenoffensief van de As in de regio rond Charkov (nu Charkiv) tegen het offensief van het Izium-bruggenhoofd van het Rode Leger dat van 12 tot 28 mei 1942 werd uitgevoerd aan het Oostfront tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het doel was het uitschakelen van het Izium bruggenhoofd over de Seversky Donets of de “Barvenkovo uitstulping”, één van de verzamelplaatsen van het Sovjet offensief. Na een winter tegenoffensief dat de Duitse troepen van Moskou verdreef en ook de reserves van het Rode Leger uitputte, was het Kharkov offensief een nieuwe Sovjet poging om hun strategisch initiatief uit te breiden, hoewel het er niet in slaagde om een belangrijk verrassingselement te verzekeren.

De Slag om Luzon

Slachtoffers: 332.000
De Slag om Luzon, die van 9 januari tot 15 augustus 1945 werd uitgevochten, was een landslag in het Pacific Theater of Operations van de Tweede Wereldoorlog door de geallieerde strijdkrachten van de VS, hun kolonie de Filipijnen en bondgenoten tegen strijdkrachten van het Keizerrijk Japan. De strijd resulteerde in een overwinning van de VS en de Filippijnen. Tegen maart 1945 hadden de geallieerden alle strategisch en economisch belangrijke plaatsen op Luzon in handen, hoewel Japanse verzetshaarden in de bergen stand hielden tot de onvoorwaardelijke overgave van Japan. Hoewel het niet het hoogste aantal Amerikaanse slachtoffers was, is het wel de strijd met de hoogste nettoslachtoffers die de Amerikaanse strijdkrachten in de Tweede Wereldoorlog hebben geleden, met 192.000 tot 205.000 dode Japanse strijders (voornamelijk door honger en ziekte), 10.000 dode Amerikaanse strijders en 120.000 tot 140.000 dode Filippijnse burgers en strijders.

De Slag om Frankrijk

Slachtoffers: 469.000
De Slag om Frankrijk, ook bekend als de Val van Frankrijk, was de Duitse invasie van Frankrijk en de Lage Landen tijdens de Tweede Wereldoorlog. In zes weken vanaf 10 mei 1940 versloegen Duitse troepen de geallieerde troepen door mobiele operaties en veroverden Frankrijk, België, Luxemburg en Nederland, waarmee een einde kwam aan de landoperaties aan het Westelijk Front tot 6 juni 1944. Italië kwam op 10 juni 1940 in de oorlog en ondernam een poging tot een invasie van Frankrijk.

De Slag bij Narva

Slachtoffers: 550.000
De Slag bij Narva was een militaire campagne tussen het Duitse legerdetachement “Narwa” en het Sovjet Leningradfront die werd uitgevochten om het bezit van de strategisch belangrijke Narva- Istmus van 2 februari tot 10 augustus 1944 tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De Slag bij Moskou

Geslachtoffers: 1.000.000
De Slag om Moskou is de naam die Sovjethistorici geven aan twee periodes van strategisch belangrijke gevechten op een sector van 600 km (370 mijl) van het Oostfront tijdens de Tweede Wereldoorlog. De slag vond plaats tussen oktober 1941 en januari 1942. De Sovjet verdediging verijdelde Hitler’s aanval op Moskou, hoofdstad van de Unie van Socialistische Sovjet Republieken (USSR) en de grootste Sovjet stad. Moskou was een van de belangrijkste militaire en politieke doelen voor de As-strijdkrachten bij hun invasie van de Sovjet-Unie.

De Slag om Berlijn

Slachtoffers: 1.300.000
De Slag om Berlijn, door de Sovjet-Unie het Strategisch Offensief van Berlijn genoemd, was het laatste grote offensief van het Europese theater van de Tweede Wereldoorlog.
Na het Vistulader-offensief van januari-februari 1945 was het Rode Leger tijdelijk tot stilstand gekomen op een lijn 60 km (37 mi) ten oosten van Berlijn. Op 9 maart stelde Duitsland zijn verdedigingsplan voor de stad op met Operatie Clausewitz. De eerste defensieve voorbereidingen aan de rand van Berlijn werden getroffen op 20 maart, onder de nieuw benoemde bevelhebber van Legergroep Vistula, generaal Gotthard Heinrici.

De Slag om Stalingrad

Slachtoffers: 1.800.000
Gemerkt door hevige gevechten van dichtbij en directe aanvallen op burgers door luchtaanvallen, wordt deze slag vaak beschouwd als een van de grootste (bijna 2,2 miljoen manschappen) en bloedigste (1,7 tot 2 miljoen gewonden, doden of gevangenen) veldslagen in de geschiedenis van de oorlogsvoering. Het was een uiterst kostbare nederlaag voor de Duitse strijdkrachten, en het opperbevel van het leger moest enorme strijdkrachten terugtrekken uit het Westen om hun verliezen te vervangen.

admin On September 1, 2017 / SCH Top Lists