Doordringende culturele invloed

Hoewel Tina Turner meer dan een decennium geleden de schijnwerpers verliet, hoef je niet ver te zoeken voor bewijs van haar culturele impact. Herinner je je de begindagen van Beyoncé’s solocarrière – haar optreden op de Grammy’s in 2004 met Prince? Dat was allemaal Tina Turner, van de spangly minidress tot de whiplash headshakes. Toen Queen Bey vier jaar later het podium van de Grammy’s betrad met The Queen Of Rock’n’Roll zelf, was het duidelijk wie de kroon achterliet.

Het is onmogelijk om over het hoofd te zien hoe doordringend Turners invloed is geweest, omdat ze deel heeft uitgemaakt van bijna elke belangrijke muzikale ontwikkeling sinds de geboorte van rock’n’roll. Als een van Ike Turner’s achtergrondzangeressen in de late jaren ’50, leerde Turner haar podiumkunsten bij de man die gecrediteerd wordt voor het opnemen van de eerste rock’n’roll song, Rocket 88. Centraal in The Ike & Tina Turner Revue gedurende de jaren ’60, hielp ze de soulmuziek vorm te geven terwijl ze een generatie vrouwen liet zien hoe ze een krachtpatser konden ontwikkelen – en, zoals fans leerden na schokkende onthullingen in haar autobiografie uit 1986, I, Tina: My Life Story, hoe je een misbruikrelatie kon overleven.

Wat heeft liefde ermee te maken?

Het in het openbaar vertellen over het misbruik dat ze leed door haar ex-man (Ike en Tina’s scheiding werd in 1978 afgerond) was een daad van moed en verzet, waarvan de impact nog steeds voelbaar is in het #MeToo-tijdperk. Door zich zonder angst uit te spreken tegen een machtige man in de industrie, zette Turner een spoor dat net zo heet was als haar vurige live-optredens op het podium achterlieten. Maar hier was een artiest die wist hoe je onuitsprekelijke botsingen met onzekere pestkoppen kon overleven en ze in grote kunst kon omzetten: in de jaren ’60 en begin jaren ’70 was het Turners stem die de drijvende kracht was achter de meest opmerkelijke singles van Phil Spector uit die tijd: River Deep – Mountain High (1966), de Grammy-winnende Proud Mary (1971), Nutbush City Limits (1973). In 1991 bracht ze deze laatste opnieuw in de hitlijsten, maar deze keer als soloartiest, op eigen kracht.