Op 13 april 1997 wint de 21-jarige Tiger Woods het prestigieuze Masters Tournament met een record van 12 slagen in Augusta, Georgia. Het was Woods’ eerste overwinning in een van de vier grote golfkampioenschappen – de US Open, de British Open, de PGA Championship en de Masters – en de grootste prestatie van een professionele golfer in meer dan een eeuw. Het maakte hem ook de jongste golfer met twee jaar die de Masters won en de eerste persoon van Aziatische of Afrikaanse afkomst die een major won.

Eldrick “Tiger” Woods werd geboren in een buitenwijk van Los Angeles, Californië, op 30 december 1975. Als enig kind van een Afro-Amerikaanse vader en een Thaise moeder, werd Woods vanaf zijn prille jeugd door zijn vader aangemoedigd voor een carrière in golf. Toen hij twee jaar oud was, nam hij het op tegen komiek Bob Hope in de Mike Douglas Show op televisie. Toen hij vijf jaar oud was, was hij te zien in de televisieshow That’s Incredible. Op achtjarige leeftijd won Woods zijn eerste wereldkampioenschap voor junioren, en in 1991, op 15-jarige leeftijd, werd hij de jongste speler ooit die het U.S. Junior Amateur Championship won. Hij veroverde ook de 1992 en 1993 Junior Amateur titels, en in 1994 accepteerde hij een beurs om naar Stanford University te gaan. Dat jaar kwam hij van zes holes achter om de eerste van zijn drie opeenvolgende U.S. Amateur kampioenschappen te winnen. Hij was 18 jaar oud en de jongste Amateur kampioen in de geschiedenis.

In 1995, Woods speelde de Masters, zijn eerste professionele major kampioenschap. De Augusta National Golf Club, die de Masters organiseert, had tot 1991 geen Afro-Amerikaan in haar gelederen toegelaten. Woods eindigde 41ste in zijn eerste Masters optreden. In 1996 won hij de collegiale titel. Tegen die tijd trok hij al veel media-aandacht en kreeg hij massa’s nieuwe fans voor de sport. Nadat hij zijn derde U.S. Amateur titel had gewonnen, verliet Woods de universiteit en werd professional in augustus 1996. Hij speelde als pro in acht Professional Golfers’ Association (PGA) evenementen in 1996, won een titel en werd uitgeroepen tot PGA Tour’s beste nieuweling. In december 1996 werd hij door het tijdschrift Sports Illustrated uitgeroepen tot “Sportman van het Jaar.”

In het professionele spel waren de meeste tegenstanders van Woods achter in de 30 of begin 40. Woods was slank en atletisch, 1.90 m lang en woog ruim 40 kg, en hij had een verwoestende swing ontwikkeld, waarmee hij regelmatig drives van meer dan 300 yards sloeg. Hij had ook een reputatie van mentale hardheid en was een uitstekende putter en chipper. In april 1997 kwamen al deze eigenschappen samen voor de meest beslissende overwinning in de 44-jarige geschiedenis van de Masters.

Zijn marge van overwinning – 12 slagen – was de grootste in de 20e eeuw, en tweede na de marge van 13 slagen van Old Tom Morris op het British Open van 1862. Zijn score van 18-onder-par 270 brak Jack Nicklaus’ 32-jaar oude Masters record van 17-onder-par 271.

In juni 1997 was Woods de nummer één van de wereld. In 1999 won hij acht PGA toernooien, verdiende een record van $6 miljoen, en begon aan een winning streak die uiteindelijk Ben Hogan’s streak van 1948 evenaarde, de op één na langste in de PGA geschiedenis. In juni 2000 won hij zijn eerste U.S. Open titel met een record 12-onder-par 272 en eindigde 15 slagen voor zijn naaste concurrenten. Het was de grootste professionele golfprestatie in de geschiedenis, die zelfs zijn 1997 Masters triomf en de 1862 show van Old Tom Morris overtrof. In juli 2000 won hij de British Open, en in augustus het PGA kampioenschap. Op 24-jarige leeftijd was hij de jongste speler ooit die alle vier de grote golftitels won en slechts de tweede die drie majors in één jaar won. Op 10 april 2005 verdiende hij zijn vierde groene sportjasje op Augusta National, en werd daarmee de eerste persoon die vier Masters won voor zijn dertigste.

Wood’s winnende tempo vertraagde rond 2004, toen hij tijd besteedde aan het herwerken van zijn swing en het revalideren van zijn chirurgisch herstelde knie. In die periode trouwde hij ook met Elin Nordegren, een voormalig Zweeds model dat de moeder van zijn twee kinderen zou worden. In 2005 was Woods weer in topvorm en won hij zijn 10e major. Zijn prestaties schommelden gedurende de rest van het decennium toen hij worstelde met een gescheurde ACL en persoonlijke problemen die veel media-aandacht kregen: Eind 2009, in de nasleep van de gebeurtenissen rond een auto-ongeluk buiten Woods huis in Florida, kwamen verschillende vrouwen naar voren die beweerden affaires te hebben gehad met de beroemde golfer. Nordegren scheidde van hem in augustus 2010, net toen Woods aan zijn eerste seizoen zonder overwinningen in zijn carrière begon.

Nadat hij van de internationale ranglijst was gezakt, begon Woods’ carrière in 2013 aan een opleving. Hij won het Masters Tournament in 2019, zijn eerste major kampioenschap overwinning in elf jaar.