Er zijn veel in het oog springende eigenschappen toegeschreven aan Geralt of Rivia, de hunky hoofdpersoon van Netflix’ The Witcher. Hij wordt niet alleen gespeeld door Henry Cavill, bekend om zijn robuuste bouw en vierkante kaak, maar hij heeft ook dezelfde vloeiende witte lokken en doordringende tijgerogen die hem tot een unieke held maakten in de populaire serie videogames van CD Projekt Red. De beroemde monster doder was gebaseerd op een reeks Poolse fantasy romans, en heeft een langzame fysieke transformatie ondergaan door de jaren heen.

Het publiek heeft meer dan een oogje gekregen op de Witte Wolf in de loop van de achtdelige serie, vaak wanneer hij werd onderworpen aan de amoureuze bedoelingen van zijn mooie vrouwen. We kunnen zien dat het niet alleen zijn leren harnas is dat hem zijn grootte geeft, maar hoe zit het met al die grote littekens? Is zijn haar van nature wit of is hij gewoon heel oud? Hier zijn 10 dingen die je nog niet wist over het lichaam van Geralt.

10 HET WAS HET RESULTAAT VAN DEHYDRATIE DOOR HENRY CAVILL

Henry Cavill heeft doelbewust een superieure lichaamsbouw behouden sinds hij verscheen als Superman in Man of Steel. Dat werkte in zijn voordeel toen een acteur van zijn kaliber nodig was om Geralt of Rivia te spelen, maar dat hij de felbegeerde rol in de wacht sleepte, betekende niet dat zijn work-out routine verslapte.

Tijdens de opnames van de achtdelige serie in Boedapest trainde hij wanneer hij maar kon, dag en nacht. Hoewel hij niet per se obsceen zware gewichten hoefde te gebruiken, moest hij wel trainen na een vaak slopende opnamedag van 12 uur. Hij heeft ook uitgelegd dat om de “cut” look te krijgen die Geralt in de badkuipscene met Yennefer heeft, hij uitgedroogd raakte zodat zijn huid beter bij zijn spieren zou passen.

9 HET IS VERSCHILLEND IN DE BOEKEN EN SPELLEN

Als je de romanreeks The Witcher hebt gelezen, weet je dat Geralts lichaam onconventioneel lenig is, een lichaamsbouw die meer weg heeft van die van een zwemmer dan van een bodybuilder. Hij werd niet geschreven als een enorme krachtpatser, maar was verrassend effectief in het verslaan van monsters door zijn pezige gespierdheid en behendigheid.

Zelfs in de eerste twee videogames, heeft hij een slank maar toch gespierd lichaam met brede schouders, en is te zien dat hij slechts een beetje groter is dan Triss (5’10” tot 5’11”). In The Witcher 3: Wild Hunt, werden zijn afmetingen vergroot. Hij zou ongeveer 240 pond wegen, wat vergelijkbaar is met Henry Cavill in de Netflix-serie, en heeft een meer conventioneel “knap” gezicht.

8 IT’S IMMORTAL

Witchers zijn van nature onsterfelijk. Geen enkele tovenaar is ooit door een natuurlijke oorzaak gestorven, wat betekent dat ze in principe “eeuwig” kunnen leven, mits ze goed voor zichzelf zorgen en niet gedood worden door een van de vele monsters die ze tegenkomen. Onvermijdelijk is dat de manier waarop de meeste heksen aan hun eind komen.

In de boeken en de spellen wordt Geralt niet als oud beschouwd naar Witcher maatstaven. Zelfs als hij bijna 100 jaar oud is, is hij nog in de bloei van zijn leven. Van zijn mentor, Vesemir, wordt gezegd dat hij ouder is dan de witcher thuis Kaer Morhen, wat eeuwen betekent. Beiden “gedragen zich zeker niet naar hun leeftijd”.

7 HET HEEFT MUTANTE GENEN

Geralt mag dan als mensenjongen aan het leven zijn begonnen, maar door de witcher-proeven te ondergaan, heeft hij mutagenen gekregen. Zijn “gemuteerde genen” bevatten een prioriteit die ervoor zorgt dat zijn lichaam tientallen jaren in conditie blijft, altijd op het toppunt van vezelige spiermassa en weefsel.

Net als de sterkste roofdieren van het continent, verkeert Geralts lichaam in een constante staat van overlevingsmodus. Zijn strijd om van het land te leven en te doden voor munten houdt zijn lichaam in een hypertrofe staat. Het enige fysieke bewijs van deze aftakeling is te zien op zijn huid: rimpels en littekens.

6 HET IS KRACHTIGER DAN ANDERE Heksen

Heksen zijn van nature uitzonderlijke krijgers, die in staat zijn om zware schade toe te brengen als ze in een gevecht verwikkeld zijn. Maar zelfs met hun ongelooflijke regenererende vermogens, ongelooflijke reflexen en superieure kracht zijn ze niet Geralt of Rivia.

Als jonge jongen onderging hij de Grasproef, een uitzonderlijk pijnlijke reeks beproevingen waarbij mutagenen in zijn lichaam werden gebracht. Het ritueel brak de fysiologische samenstelling van zijn lichaam op moleculair niveau af en bouwde het opnieuw op. Omdat hij zo’n hoge tolerantie voor de mutagenen toonde in vergelijking met zijn soortgenoten, kreeg hij er meer, waardoor hij krachtiger werd.

5 HET KAN NOOIT ZIEK WORDEN

Een van de vele voordelen van het witcher mutageen is dat Geralt nooit last kan hebben van ziektes. Zijn lichaam kan dus niet worden aangetast door ziektes of infecties. Zijn genezende vermogens zijn ongelooflijk snel, waardoor hij zelfs beten van giftige monsters kan overleven.

De enige manier waarop hij meer kan worden uitgeschakeld is als hij een magische aanval ondergaat, zoals toen hij werd betoverd door Yennefer en de opdracht kreeg om haar vijanden in een klein stadje te belegeren. Onder magische invloeden kan Geralt worden gemanipuleerd om zichzelf onbedoeld lichamelijk letsel toe te brengen, maar meestal neemt hij een magisch drankje (middeleeuwse steroïden) om zichzelf te genezen.

4 HET HEEFT GEEN PIGMENT

Eén van de meest opvallende aspecten van Geralts lichaam – en ook van zijn haar – is dat het zo bleek is. Maar het is niet gewoon bleek – het heeft geen pigment! Om een tovenaar te worden, onderging hij zware beproevingen, waarvan de beproeving van de grassen de moeilijkste was. Het brak zijn lichaam af op genetisch niveau, en mutagenen bouwden zijn lichaam weer op met superieure regeneratieve capaciteiten.

Terwijl hij superkracht en snelheid bereikte, verloor hij pigment in zijn huid, evenals in zijn haar. Dit gaf hem de bijnaam de “Witte Wolf”, ook al dragen alle heksen het wolfswapen op een hanger om hun nek als teken van hun trouw aan de School van de Wolf.

3 ITS SCARS ALL HAVE MEANING

Zoals we in de Netflix-serie zien wanneer Geralt een duik neemt in Yennefer’s badkuip, is zijn lichaam bedekt met littekens. Opvallende zijn te zien op de linkerkant van zijn nek, zijn rechterarm, langs zijn borst, zijn buik, en over zijn rug. Elk litteken beschrijft hij als een “souvenir” voor zijn “verzameling”, verkregen door de monsters die hij heeft beloofd te doden voor geld, of door marteling door mensen.

De beet in zijn nek kwam van een striga, zijn borstwond kwam van een hooivork tijdens een rassenopstand waarbij een groep dwergen betrokken was, en zijn buik/dij littekens kwamen van een gevecht met gravende nekkers. Zijn gevaarlijke roeping betekent dat zijn lichaam nooit vrij zal zijn van aandenkens.

2 IT SHARES MANY ATTRIBUTES WITH CIRI’S

Toen Geralt Duny’s leven redde aan het hof van Cintra, werd hij door het lot gedwongen om betaling voor zijn heldenmoed af te dwingen. In ruil voor het redden van het leven van de ridder, kreeg Geralt van de Wet van Verrassing zijn dochter Ciri. Geralt had tegen die tijd geen familiegevoel, en ging het meisje zien als zijn geadopteerde dochter.

Er is opgemerkt dat Ciri en haar adoptievader veel fysieke attributen delen, van de bleke huid tot het witte haar (toegegeven, dat van haar is meer vlassig). In de overlevering wordt Ciri uiteindelijk een Witcher, en neemt mutagenen op tijdens de Grasproef, hetzelfde ritueel dat Geralt’s haar en oogkleur veranderde. Ze krijgt zelfs soortgelijke littekens in haar gezicht.

1 IT ALLOWS HEM TO CAST SIMPLE SPELLS

Wanneer Geralt een schokgolf van energie ontketent, een beschermend veld creëert of een vuurbal loslaat, is dat niet omdat hij magische gaven heeft op zich. Hij creëert “Tekens” met zijn handen, waarmee hij rudimentaire prestaties en aanvallen kan uitvoeren die voor mensen op magie lijken.

In werkelijkheid zijn het de extreme focus en concentratie die hem door de Grasproef zijn gegeven, die hem in staat stellen de Tekens uit te voeren. Mensen zijn niet in staat hetzelfde te doen, tenzij ze dezelfde heksenproeven ondergaan als hij. Door dit soort dingen wordt Geralt beschouwd als een niet-mens.

Over de auteur