Iedere generatie creëert zijn eigen monsters. Volksverhalen vertellen over heksen en wyrms in het bos, mijn generatie met TV was bang voor Jaws in meren en Bloody Mary in de spiegel. Deze generatie haalt haar monsters van het Internet.

Slenderman is een zuiver product van de elektronische media. Hij verschijnt op plaatsen waar we tegenwoordig nog maar zelden komen – verlaten, afbrokkelende hallen, diepe bossen, een speeltuin met een gammele stalen jungle gyms. Hij is een voorstedelijk monster met zijn eigen geschiedenis en zijn eigen methodologie, en de laatste tijd is hij het voorwerp van controverse geworden door een aanval in Wisconsin, waarbij twee meisjes een ander meisje neerstaken om Slenderman’s duistere behoeften te bevredigen. Het was een afschuwelijk verhaal en het onderstreept hoe weinig we begrijpen van de psychologie van een generatie die gespeend is van het Internet en hoe beelden in de loop van een half decennium kunnen veranderen van fictie in feiten.

De oorsprong van Slenderman is verrassend duidelijk. In tegenstelling tot de meeste stadslegendes, kunnen we zijn herkomst met absolute zekerheid achterhalen. Hij werd geboren op 8 juni 2009, op een forum site bezocht door Photoshop grappenmakers. Hij is van een man in Florida genaamd Eric Knudsen, die een jonge dochter heeft en net zo verbaasd is dat zijn demon nog niet op de afvalberg van vergeten memes is gegooid. Een hele geschiedenis, een heel corpus, is om hem heen gegroeid op een manier die een decennium geleden onmogelijk zou zijn geweest.

Hij is het eerste zuivere product van het Internet, een demon die niet uit een specifieke plaats maar uit stukjes is voortgekomen. Hier is een deel van zijn verhaal.

Slenderman verscheen voor het eerst op de SomethingAwful forums onder een thread met de titel “Create Paranormal Images.” Een gebruiker, Slidebite, zei: “Je weet gewoon dat een paar van de goede uiteindelijk op paranormale websites terecht zullen komen en als echt gebruikt zullen worden.” Hij had gelijk. De eerste afbeelding van Slenderman – van een lange, onscherpe figuur, naast een boom – ging vergezeld van een stukje tekst dat klonk als de dialoog van een slecht vertaald horrorspel.

Andere posters voegden hun eigen interpretaties van het materiaal toe, waardoor een achtergrondverhaal ontstond dat zich uitstrekte tot het 16e-eeuwse Duitsland en zelfs tot 5000 voor Christus. De maker, Victor Surge, voegde nog een paar foto’s toe, terwijl andere bezoekers hun eigen foto’s maakten. Een bijzonder slimme afbeelding is een gewijzigde houtsnede. In het origineel neemt een skelet een kind mee van zijn ouders, misschien de dood in. In de gewijzigde versie heeft het skelet lange armen en benen en wordt zijn misvormde schedel verborgen door de dakrand van het huis.

In de tussenliggende maanden hebben SomethingAwful posters en fanfictieliefhebbers het corpus aangevuld. Hij kreeg een specifieke definitie, met dank aan een poster op Yahoo Answers in 2011, twee jaar na de oorspronkelijke berichten:

Slenderman is een product van deze eeuw. Hij verschijnt en er volgt een ravage. Hij moordt op onbeschreven manieren of hij dwingt anderen tot moord. Hij is een duistere god in een tijdperk van digitale media en hij vult de lege plek tussen het nieuws en het onbekende.

Interessant is dat Slenderman is voortgekomen uit de boogeymen van de vorige generatie. Uit een lang interview met de schepper van Slenderman, Knudsen AKA Victor Surge.

Het sleutelwoord daar is terreur. Slenderman doodt zijn slachtoffers niet direct. In plaats daarvan moedigt hij anderen aan om hem een plezier te doen. Interessant is dat de plaatsen waar hij rondwaart nu bijna allemaal verdwenen zijn. Dankzij de adembenemende berichtgeving over moord en chaos, mogen kinderen nog maar zelden alleen door bossen dwalen of in verlaten gebouwen spelen. Dat hij überhaupt bestaat, getuigt van de griezelige aantrekkingskracht van deze plekken. Hij is de geest op de parkeerplaats, gepatrouilleerd door verveelde bewakers en CCTV-camera’s. Hij is het verhaal dat je ’s nachts wakker houdt in het centrum van een stad vol met 8 miljoen mensen. Hij is niet Osama bin Laden of de PTSD van je vader, maar iets wat veel gemakkelijker te begrijpen is. In een wereld die niet langer naamloze angst herbergt, waarin elk monster een naam en GPS-coördinaten heeft, is hij een welkom toevluchtsoord in de verbeelding.

Een populair videospel dat rond de mythos is gemaakt, houdt in dat je door een verduisterd bos loopt, omgeven door een hek van kettingschakels. Alles wat je hoeft te doen is acht stukken papier te vinden die aan bomen in de buurt zijn vastgeplakt. Als je de papieren vindt, verandert het gezoem van krekels en het ruisen van de fotorealistische bomen in een gestaag gebonk. Slenderman is op de been. Hij doodt je niet. Je verdwijnt gewoon in een wolk van elektronische sneeuw.

Forums en video series werden gevuld met fan fictie en inhoud. De kwaliteit varieert sterk, maar het is vreemd populair geworden. Een populaire webserie, MarbleHornets, wordt beschreven als found footage van een man die achtervolgd wordt door Slenderman. De meeste beelden zijn alledaagse b-roll van bossen en landwegen. Dan, zo nu en dan, verschijnt Slenderman door het scherm te vertroebelen of een van de personages in een hevige hoestbui te duwen. Er zijn geen demonen die “Gotcha” roepen. In plaats daarvan krijg je een eindeloze, naamloze angst.

Want om erachter te komen de trekking, vroeg ik op de forums en chatrooms om input over het fenomeen. Een Reddit-fan, MLPTTM, schreef:

Een andere poster zei dat ze Slenderman leuk vonden omdat hij meedogenloos was:

Sadly, he’s also taken on a life of his own.

Too Much

Om te begrijpen wat Slenderman de laatste tijd is geworden, hoef je alleen maar naar een Twitter-stream van vermeldingen te kijken. In 2014 is Slenderman nu Slendy, een quasi-komisch, quasi-serieus figuur dat een eigen leven is gaan leiden. De feed staat vol met game walkthroughs en links naar creepypasta – in wezen fanfictie – evenals stukjes doggerel die klinken als vroege Eminem songteksten doorgegeven via Zweinstein:

Slendy is een soort goblin die posters gebruiken om zichzelf bang te maken. Helaas is hij ook een brandpunt van waanzin geworden.

Op 31 mei staken twee 12-jarige meisjes in Waukesha, Wisconsin een derde meisje bijna dood. De meisjes, die hun plot “Stabby, stab, stab” noemden, zeiden dat het bedoeld was als een offer aan Slenderman. Autoriteiten berechten het paar als volwassenen in afwachting van een mentale evaluatie. De tragedie hier is dat alle levens van de meisjes nu beschadigd zijn – zelfs potentieel geruïneerd.

De meisjes geloofden dat Slendy aan hen zou verschijnen als ze in zijn naam zouden doden. Ze geloofden ook dat hij hen en hun families had bedreigd en hun gedachten kon lezen. Kinderen hebben altijd fantasievolle vluchten van verbeelding gehad. Deze beweringen klinken als de heksenjachten in Salem in de jaren 1690, toen jonge meisjes elkaar ervan beschuldigden met de duivel te rijden. De paniek die daardoor ontstond, leidde tot talloze valse bekentenissen en meer dan 20 executies. Hetzelfde zou hier waarschijnlijk kunnen gebeuren.

Toen een paar dagen later, rond de verjaardag van Slenderman’s creatie, viel een tiener in Cincinnati haar moeder aan. De tiener, die een geschiedenis van geestesziekte had, was geobsedeerd door het personage. Het gebrek aan details in dit en het vorige geval wijst meer in de richting van een geestesziekte dan iets anders. Slenderman werd dus het middelpunt van een manie die deze meisjes dwong tot gewelddadig gedrag.

Tot nu toe zijn er geen meldingen meer van aan Slenderman gerelateerd geweld. De bedenkers en beheerders van de mythos zijn onvermurwbaar over hun afkeuring. “We leren kinderen niet om in een fictief monster te geloven, noch leren we hen om gewelddadig te zijn,” schreef Creepypasta moderator David Morales.

“Ik ben diep bedroefd door de tragedie in Wisconsin en mijn hart gaat uit naar de families van degenen die getroffen zijn door deze verschrikkelijke daad,” zei Slenderman bedenker Eric Knudsen. Ik heb geprobeerd contact met hem op te nemen voor dit verhaal, zonder resultaat.

Waar de Slenderman mythos vanaf hier heen gaat is voor iedereen een raadsel. Hij is een nieuwe schurk, een nieuwe zondebok, en een nieuwe demon. Hij zal niet de laatste van zijn soort zijn, maar hij is het eerste pure product van het internet, een digitale demon die rondwaart op websites en soms overslaat naar de echte wereld. Gelukkig is er nog niemand vermoord ter ere van hem. Het 12-jarige slachtoffer uit Wisconsin is herstellende en maakt het goed.

In een verklaring schreven de ouders van het meisje:

“Onze familie wil iedereen bedanken die onze dochter heeft gesteund op haar wonderbaarlijke weg naar herstel … Ons kleine meisje heeft duizenden paarse harten ontvangen uit tal van landen en uit de meeste continenten. We kunnen gewoon niet in woorden uitdrukken hoe dankbaar we zijn voor de gebeden, pakketten en hartverwarmende berichten. We zijn overweldigd door de uitstorting van liefde en steun.”

Ze voegden eraan toe: “Samen als een familie, blijven we ons aanpassen aan ons ‘nieuwe normaal’. Hoewel veel dagen bestaan uit medische afspraken en revalidatie, heeft ze onlangs samen met haar vader genoten van een ‘papa-dochter-avond in de bioscoop’ en grondig genoten van een Disney-film. Het omvatte ook (na veel aandringen) een stop voor een welverdiende traktatie in de snackruimte.”

Knudsen, van zijn kant, stopte de ontwikkeling van het personage een paar jaar geleden. “Ik breng niet veel actieve tijd op het internet door, omdat ik meestal veel dingen in het echte leven aan de hand heb,” zei hij.