Het ontwerpen van containers is een van mijn favoriete onderdelen van tuinieren. Er zijn zoveel opties en er is zoveel minder verplichting dan het ontwerpen van een tuin: Je kunt het elk jaar opnieuw doen.

Vrijwel iedereen kent de thriller, spiller, filler-methode voor het ontwerpen van containers en hoewel dit niet de enige manier is, is het een vrij faalveilige methode.

Behalve als het gaat om bloembakken. Ik ben dol op bloembakken, omdat ik denk dat ze meer doen voor de uitstraling dan bijna elke andere soort container, maar ze volgen niet dezelfde regels voor het ontwerp.

Om een geweldig bloembakontwerp te maken, begint u met de juiste doos. Maak uw bloembak altijd groter dan u denkt, zowel voor het gemak van het ontwerp als om de hoeveelheid tijd die u nodig hebt om water te geven te verminderen. U wilt dat een bloembak uw raam verankert, dus maak hem langer dan de basis van uw raam, minstens tot aan de vensterafwerking, zo niet nog een paar centimeter langer. Ondermaatse bloembakken zien er nooit echt goed uit. Toen ik onze bloembakken kocht, heb ik ze een stuk groter gemaakt en ik wou dat ik ze nog groter had gemaakt.

Raambakken zijn de uitzondering die ik maak op zelf-drenkende plantenbakken. Over het algemeen ben ik er geen grote fan van: Ik geef er de voorkeur aan het vochtgehalte zelf te regelen en als je in grote bakken plant, is het niet zo’n groot probleem om alles om de paar dagen snel water te geven of in het heetst van de zomer één keer per dag. Het is een goede gelegenheid om een beetje te vervagen en de conditie van de planten te controleren. Maar bloembakken zijn soms moeilijk te bewateren, dus gebruik ik een zelfbewateraar in de mijne. Daardoor kan ik vier of meer dagen zonder water geven.

Het ontwerp van een bloembak hangt van veel factoren af, waaronder of uw oog meerdere bloembakken als één of meer ziet.

Meerdere kleine bloembakken

Als u meerdere bloembakken onder afzonderlijke ramen van uw huis hebt, tenzij de dozen heel dicht bij elkaar staan, zal uw oog dit lezen als afzonderlijke dozen. In dit geval is het belangrijk erop te letten dat het ontwerp niet te druk wordt. De bloembakken zullen een veel groter totaaleffect hebben als ze elk eenzelfde ontwerp hebben. Twee of drie soorten planten, massaal geplant, zullen verbluffend zijn.

MULTIELLE VAKKEN OP HETZELFDE NIVEAU

Deze vensterbak op Mackinac Island bestaat eigenlijk uit drie of vier bakken, maar omdat de beplanting naadloos doorloopt, leest het als één lange bak.

Ontwerper Jack Barnwell overbrugt de ruimte tussen de dozen met wijnstokken die in het midden samenkomen.

Deze bloembakken in Charleston staan allemaal los van elkaar, maar ze hebben identieke beplanting die leest als één lange doos.

Als de bloembakken zich allemaal op hetzelfde niveau bevinden, bijvoorbeeld onder een rij ramen, en er niet veel ruimte tussen zit, ontwerpt u ze alsof ze één grote bloembak vormen waarin het ontwerp van de ene naar de andere doos doorloopt.

SCHEIDELIJKE VAKKEN

Als er niet veel vensterdozen zijn, misschien een paar bij elkaar passende dozen die duidelijk van elkaar gescheiden zijn, spiegel het ontwerp in elke doos.

En houd rekening met de werkelijke raamsituatie wanneer u ze ontwerpt. Als de bloembak zich buiten de openslaande ramen bevindt (zoals de mijne), moet je ofwel de doos laag monteren, wat er een beetje vreemd uit kan zien als hij niet volledig in bloei staat, strategisch planten plaatsen rond de plaatsen waar de ramen open zullen gaan, of accepteren dat je de ramen alleen zult kunnen kraken en niet volledig zult kunnen openen.

Dat zijn de ruwe ontwerprichtlijnen voor bloembakken. Hier komen we bij het specifieke ontwerp. Thriller, spiller, filler in de traditionele zin werkt niet voor de meeste bloembakken omdat de verhoudingen niet kloppen als je iets hoogs en stekeligs in het midden hebt. Maar een variant van thriller, spiller, filler, heeft wel enige verdienste als je de bloembak van de zijkant bekijkt. Met andere woorden, hoge planten achterin, middelhoge planten in het midden en cascadeplanten voorin.

TEXTURE IS KING

Mijn bloembak van een paar jaar geleden. Het is mooi, maar het is niet prachtig. Merk op dat er geen variatie in textuur is?

Wat ik heb ontdekt bij het ontwerpen van mijn eigen bloembakken, is dat textuur, meer dan bij welk ander soort bak dan ook, koning is. Het is belangrijker dan al het andere. Ooit heb ik een prachtige bloembak gemaakt met prachtige kleuren die zich in de hele bak herhaalden. Het groeide prachtig, maar er was iets mis. Pas aan het eind van de zomer kwam ik erachter wat het was: alles in de bloembak had dezelfde textuur. Superbells hadden bladeren ter grootte van een halve dollar en bloemen ter grootte van een halve dollar. Lysimachia (kruipende Jenny) had bladeren zo groot als munten, die over de voorkant van de bak heen sprongen. Lobelia was iets kleiner, maar kwam qua textuur aardig in de buurt.

Toen ik begon te letten op de elementen die ik mooi vond in een bloembak, realiseerde ik me dat er altijd gedurfde vormen en delicate schatten waren. Dat is de manier waarop textuur werkt, je merkt textuur pas echt op als het tegenover andere textuur staat. Het werkt op dezelfde manier als complementaire kleuren.

Er zijn tegenwoordig zoveel prachtige eenjarigen dat, tenzij je echt vastzit aan een specifiek kleurenthema, het volgens mij het beste werkt om één plant te kiezen die je echt mooi vindt om van af te werken. Maak een notitie van de textuur. Kies dan een tweede plant met een andere textuur. Kies dan een derde plant met precies de tegenovergestelde textuur. Vergeet niet dat andere factoren dan blad- en bloemgrootte de textuur van een plant bepalen. Ik gebruik graag Blue Mohawk-gras in containers vanwege zijn stekelige aard. Overweeg ook luchtige planten die wat zachter ogen.

Deze voorjaarscontainer in Charleston heeft een mooie balans van texturen. De bloemen en ronde bladeren van de cyclamen hebben een gedurfde textuur. De stekelige bladeren achteraan hebben ook een mooie contrasterende kleur. Luchtige aspergevarens zorgen voor zachtheid, en bloemen met een kleinere textuur omlijsten de voorkant.

HOUD KLEUR IN MIND

Ik vind het vreselijk om me aan een beperkt kleurenpalet te houden, maar in de meeste gevallen is dat het beste. Natuurlijk, als je teruggaat naar de bovenste foto, zie je alle kleuren onder de zon en het werkt nog steeds, ik denk omdat het zo’n enorme beplanting is. Maar laten we zeggen dat dit de uitzondering is. Voor de meeste bloembakken voor thuis heb je veel meer effect met minder kleuren.

Deborah Silver gebruikte een ingetogen kleurenpalet in deze wilde en wollige bloembak. Limoen, wit, lavendel en een vleugje roze. Dat is alles. Deborah Silver foto

Als je een goede contrasterende textuur hebt, kun je een enorme impact maken met schijnbaar geen kleur (hoewel groen natuurlijk ook een kleur is. Kijk eens naar deze geweldige bak, ook weer van Deborah Silver.

Deborah Silver foto

PLAATSING

Ik begon dit allemaal met te zeggen dat bloembakken een kans bieden om te breken met de thriller-, spiller-, opvulmodus. Kijk maar eens naar de foto’s hierboven en je zult zien dat er genoeg zijn die die planttheorie niet onderschrijven. In het algemeen geldt: hoe kleiner de bloembak, hoe beter een thriller, spiller, filler scenario werkt. Houd de verhoudingen in gedachten. Als je één hoge plant in het midden van een erg lange bloembak zet, ziet dat er gewoon niet goed uit (ik ben er zeker van dat dit te maken heeft met de regel van derden). Maar als je een serie hoge planten in een lange bloembak zet, kan dat wel werken.

Een voorbeeld van een kleine bloembak met een kleine “thriller” in het midden. Let op hoe de kleur van de viooltjes de kleur van de doos zelf echoot.

In de foto hierboven, deze kleine bloembak in Charleston met een cyclaam als thriller. Normaal gesproken zou dat meer een vulmiddel zijn, maar het is het hoogste ding in de doos en het geheel werkt omdat het een kleine doos is en het wit van de cyclamen samengaat met de witte alyssum aan de uiteinden.

Spillers zijn enorm belangrijk in bloembakken en ik vind het prachtig als een bloembak er uitziet alsof hij gewoon druipt. Voor een eenzame bloembak zoals de mijne, probeer ik altijd een slepende plant in de hoek te planten, evenals planten die aan de zijkanten een beetje uitsteken, helemaal aan het eind. Ik zie niet graag kale uiteinden op bloembakken.

Deborah Silver foto

Het hoeft helemaal geen thriller te zijn. Opgestapelde beplantingen kunnen prachtig zijn en ik denk dat ze bijzonder effectief zijn naarmate de bak zich dichter bij ooghoogte bevindt. En om de cirkel rond te maken: de bovenstaande bak is een uitstekend voorbeeld van hoe belangrijk textuur in een bak is. Die vensterbak zou veel minder interessant zijn zonder het brede scala aan texturen.

Dit alles maakt het ontwerpen van een vensterbak zo leuk. Dus ga je gang en ontwerp!

Het is geen geheim dat ik denk dat Deborah Silver de container ontwerp goeroe is. Als je meer bloembakinspiratie wilt, ga dan naar haar Pinterest-pagina om meer van haar werk te zien.