Inleiding

Van de hand van Susan Glaspell is Trifles een meesterwerk dat rijk is aan zowel historische als biografische elementen. Glaspell baseert dit verhaal op een moordverhaal dat zij als journaliste moest verslaan en dit biedt het biografische gedeelte ervan. Het historische element van Trifles komt voort uit enkele van de thema’s die in dit stuk aan bod komen. Daarom is Trifles zowel een biografisch als een historisch stuk.

Korte synopsis

Als het stuk opent, onderzoekt de politie de moord op John Wright in zijn boerderij. Meer mensen arriveren, waaronder de sheriff, zijn vrouw, de county procureur, zijn vrouw en een getuige. Terwijl de officier van justitie en de politie het verhaal van mevrouw Wright geloven dat iemand de heer Wright heeft vermoord, omdat zij sliep, vermoeden de vrouwen in dit stuk dat mevrouw Wright bij de moord betrokken was, nadat ze wat ‘onbeduidend’ bewijsmateriaal uit deze boerderij hadden verzameld.

De mannen in dit stuk kunnen niet begrijpen waarom vrouwen zich altijd druk maken om kleine dingen. Ze kunnen bijvoorbeeld niet begrijpen waarom deze vrouwen zich zo druk maken over een schuldgevoel dat ze in het huis hebben gevonden.

Op hun beurt vinden deze vrouwen een lege vogelkooi, en na verder zoeken, ontdekken ze een dode vogel in een doos; gewurgd net als Mr. Wright. Op dat moment herinnert Mrs. Hale zich hoe gelukkig Mrs. Wright als kind was; hoe dol ze was op zingen en hoe ellendig ze werd nadat ze met Mr. Wright was getrouwd.

Het lijkt erop dat Mr. Wright de vogel van zijn vrouw heeft gedood en dat Mrs. Wright hem uit wraak heeft vermoord. Desondanks voelen deze vrouwen mee met het lijden van mevrouw Wright als echtgenote en besluiten ze deze informatie voor de politieagenten te verbergen om de schuld van mevrouw Wright te bedekken. Toch kan, zoals eerder gezegd, de biografische en historische context van dit toneelstuk een betere interpretatie geven.

Biografische Interpretatie

Geschreven in 1921, is Trifles een kroniek van de controversiële moord op John Hossack, die Glaspell toevallig versloeg als journalist “bij de Des Moines Daily New” (Holstein 2003, p. 29).

Op 2 december 1900 werd John Hossack vermoord. Volgens zijn vrouw van 33 jaar, “…sliep ze naast hem en werd ze wakker van het geluid van een bijl die tweemaal insloeg op iets wat later het hoofd van haar man bleek te zijn. Ze sprong uit bed en rende naar de woonkamer, waar ze licht zag en de deur hoorde sluiten…keerde met haar kinderen terug naar haar slaapkamer en ontdekte dat hij dodelijk gewond was” (Reuben, 2008, p. 13).

De resultaten van de lijkschouwer konden geen cruciale informatie over de dood vinden. Na rigoureus onderzoek arresteerden politieagenten Margaret Hossack echter na het vinden van het moordwapen, verstopt in een maïskarnton. Bovendien gaf een buurman aan dat het huwelijk van de Hossack’s gespannen was.

Glaspell speelde een sleutelrol in de profilering van deze moord. Zij, “zorgde voor een grondige verslaggeving over de zaak…ze maakte vaak gebruik van een lugubere combinatie van roddel, geruchten en waarheid om haar verhalen te verslaan. Glaspell’s beschrijvingen van Margaret schilderde haar over het algemeen af als een krankzinnige moordenaar tot haar bezoek aan de boerderij medio december, waarna haar weergave mevrouw Hossack verzachtte tot een zachtmoedige, oudere vrouw” (Reuben, 2008, p.16).

Helaas werd mevrouw Hossack veroordeeld voor moord en kreeg levenslang. Haar rechters gingen echter in beroep voor een tweede proces en na het bereiken van geen vonnis, werd mevrouw Hossack vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs.

Margaret’s eerste veroordeling was onvermijdelijk omdat ze niet te vertrouwen was, enerzijds omdat ze een buitenechtelijk kind had en anderzijds omdat ze ongepast en respectloos handelde door haar huwelijksproblemen bloot te leggen. Aan de andere kant verdedigden de mannen die bij deze zaak betrokken waren de heer Hossack als een eerbaar burger en een goed mens.

Trifles biedt het perspectief van de vrouwen op deze zaak en hun verschillende gezichtspunten in huiselijke problemen en echtelijke twisten. Het feit dat de vrouwen in Trifles de cruciale informatie die leidde tot de vrijspraak van mevrouw Wright niet prijsgaven, toont aan dat hun ‘kleinigheden’ van betekenis zijn, in tegenstelling tot de visie van mannen op hetzelfde. Glaspell heeft gewoon de gebeurtenissen rond de dood van Mr. Hossack opgetekend door de namen van de personages te veranderen.

Historische Interpretatie

“Trifles” is in wezen een presentatie van de uitdagingen waarmee vrouwen aan het eind van de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw werden geconfronteerd. Glaspell, geboren in 1876, was een van de eerste vrouwen die een hogere opleiding en een beroep nastreefde in een tijd waarin dit voorbehouden was aan de mannen.

Door Trifles te schrijven, probeerde Glaspell onderwerpen aan te snijden als, “vrouwenkiesrecht, geboortebeperking, socialisme, vakbondsorganisatie en de psychologische theorieën van Sigmund Freud” (Godwin, 1999, p. 46). In deze tijd konden vrouwen niet deelnemen aan jury’s of zelfs maar stemmen. Vrouwen verdienden veel minder dan hun mannelijke tegenhangers; bovendien kwalificeerden de meeste vrouwen zich, zoals gezegd, als ‘huisvrouw’ en niets meer.

Hetzelfde geval gold voor stadsvrouwen; een onderwerp dat Trifles aansnijdt. Vrouwen werden niet erkend als belangrijke figuren in de maatschappij; iets wat mevrouw Wright wel ervoer. Toch slaagt Glaspell er uiteindelijk in te laten zien dat vrouwen toch van betekenis waren. Hun ‘kleinigheden’ waren belangrijk, als mannen het maar zouden erkennen. Hun ‘kleinigheden’ leidden bijvoorbeeld tot de ontdekking van een gewurgde vogel; iets dat mevrouw Wright zou veroordelen; daarom zouden vrouwen, als ze de kans kregen, in jury’s gaan zitten.

Mrs. Peters legt uit hoe vrouwen leden en leefden bij de gratie van hun altijd drukke echtgenoten. Ze herinnert zich hoe mevrouw Wright tijdens haar jeugd melodieus zong als een vogeltje; ze betreurt echter dat de dingen veranderden op het moment dat mevrouw Wright trouwde. Ze merkt op dat Mr. Wright “eerst het lied in haar doodde en uiteindelijk het lied in haar vogel” (Glaspell, 1951, p. 14). Eenzaamheid vrat veel vrouwen op, ook degenen die niet met echtelijke problemen te maken hadden.

Zo herinnert mevrouw Peters zich bijvoorbeeld pijnlijk: “…we waren homesteaders in het Dakota Territory, toen onze eerste baby stierf en ik het grootste deel van de dag alleen in huis was, terwijl mijn man buiten werkte…” (Glaspell, 1951, p. 18). Glaspell trachtte deze historische problemen te belichten die vrouwen troffen en hen tot onbeduidende figuren in de maatschappij maakten. Dit thema biedt de historische interpretatie van dit toneelstuk.

Conclusie

Met het schrijven van Trifles had Glaspell twee verschillende zaken in haar hoofd. Ten eerste wilde ze haar ervaring als journaliste vastleggen en ten tweede wilde ze de historische uitdagingen belichten waarmee vrouwen in haar tijd werden geconfronteerd.

De gebeurtenissen rond de dood van Mr. Wright in Trifles zijn vergelijkbaar met die rond de moord op Mr. Hossack op 2 december 1900. Glaspell verandert de namen van de personages, maar de gebeurtenissen zijn hetzelfde. Ook al probeerde ze mevrouw Hossack af te schilderen als een moordenaar, haar houding veranderde toen ze het huis van Hossack bezocht en zich realiseerde wat mevrouw Hossack doormaakte als echtgenote.

Daarom is Trifles een gedramatiseerde persoonlijke ervaring die raakt aan het leven en de carrière van Glaspell als journaliste. Historisch gezien werden vrouwen niet erkend in de maatschappij. De meesten van hen leefden een miserabel leven, iets wat Glaspell in dit stuk benadrukt. Stadsvrouwen leefden eenzaam, omdat hun echtgenoten het altijd druk hadden. Daarom is Trifles zowel een biografisch als een historisch stuk.