Enter the patriarch

De medische broederschap was tegen anti-transpirant. Het publiek had dezelfde mening. Het zou een man met een duivels idee kosten om de wereld te overtuigen dat vrouwen slecht roken. Niet gewoon slecht, maar echt verschrikkelijk.

Er zou een man voor nodig zijn om van vrouwen sociale paria’s te maken als ze er niet in slaagden hun geur te verhullen. Een man die predikanten de wellustige muskusgeur van de seksueel geladen vrouw zou laten verachten. Een man als James Young van het J. Walter Thompson (JWT) Agency. Dankzij Jimmy moesten vrouwen hun natuurlijke geur laten varen.

Joung Jimmy was ambitieus en zat als copywriter boordevol goede ideeën. Het was deze campagne die James Young een naam zou maken in de reclamewereld.

Een man die later zou worden opgenomen in de Advertising Hall of Fame. Hij zou de Ad Men-persoonlijkheid vestigen die van elke vrouwenhater een held in de reclamewereld maakte. James zou later baanbrekende boeken schrijven, getiteld “The Diary of an Ad Man” en “How to Become an Advertising Man”. Een man die echt bewonderd moet worden.

Ja dames, Jimmy was de man die als eerste besloot dat vrouwen targetten een goed idee was. Zijn copy maakte hem berucht. Ze noemden het de ‘fluister-copy’. Een formulering die duizend andere reclamemakers opleverde om James’ succes te evenaren.

Wat is dat voor geur? Is er een vrouw in de kamer gekomen?

Het was officieel. Amerikaanse vrouwen roken slecht. Het was zo erg dat mensen een kamer moesten verlaten en de enige reden waarom vrouwen het niet hadden geweten was… beleefdheid.

Niemand had de moeite genomen het de vrouwen te vertellen omdat je zoiets gewoon niet in het openbaar zei. James heeft er zelfs een term voor bedacht. Hij noemde het ‘lichaamsgeur’ of ‘BO’. James had een stinkende goudmijn van vies ruikende BO.

James was niet de enige man die vrouwen klopte. Advertenties voor halitosis suggereerden ook dat vrouwen zouden worden achtergelaten als ze het probleem niet oplosten. Nog een fluistercampagne bedacht om in te spelen op onzekerheden die nooit eerder bestonden. BO en een slechte adem zouden een vrouw ongetrouwd laten als ze richting de tragische grens van dertig kroop.

Tegen 1915 deed het bedrijf het zo goed dat Edna de zaak uit huis verhuisde naar een kleine fabriek en een kantoor die ze bouwde in Blair Avenue, Cincinnati.

Vrouwen zich slecht laten voelen, maakte Edna rijk. In 1928 verkocht Edna Murphey Odorono aan Northam Warren, voor een bedrag van naar verluidt 3,5 miljoen dollar.