JJ23 schreef: “Hoi Liz! Mijn vrouw en ik zijn al 20 jaar getrouwd. Ze is mijn beste vriendin en we lijken met het jaar hechter te worden, op de meeste gebieden. Ik beschouw mezelf als een Hotwifer en heb de verlangens van dergelijke zelfs toen het dating in mijn late tienerjaren. Na vele discussies en het delen van mijn fantasieën met haar, later in ons huwelijk, probeerden we geleidelijk aan een paar dingen uit. We hebben zelfs een paar swingersevenementen bijgewoond, hoewel mijn verlangen niet naar andere vrouwen uitgaat.

Mijn probleem is dat ze me zegt dat ze niet meer aan die activiteit wil meedoen. Ik ken mijn vrouw en ik ben ervan overtuigd dat de meeste ontmoetingen met andere mannen (en vrouwen voor haar) haar opwonden, dus waarom laat ze het niet gewoon los en verkent ze onze seksualiteit niet? Ze geeft wel toe dat ze haar gevoelens voor mij tijdelijk moet loslaten als ze met een ander is, maar daar heb ik geen moeite mee! Ik ken de kracht van ons huwelijk en onze liefde voor elkaar. Ik weet ook dat niemand ooit mijn plaats in haar hart kan innemen. Ik heb er zoveel onderzoek naar gedaan en ik weet dat de meeste deskundigen me zouden zeggen: “Hé, ze heeft het geprobeerd en vindt het niks, als je van haar houdt, laat je het los.” Ik kan het gewoon niet loslaten. We hebben een geweldig seksleven en ik kan functioneren zonder dit, maar wetende dat ons seksleven niet zal “vooruitgaan” is ontmoedigend. Ik heb het geprobeerd en ik kan het niet gewoon vergeten maar ik voel me vies om er nog met haar over te praten. Het voelt voor mij dat er één moet opofferen en dat ben ik. Ik neem het haar bijna, stiekem, kwalijk. Sorry, ik luchtte mijn hart een beetje. Mijn vraag is, is er een methode om haar wat losser te maken zodat ze seksueel avontuurlijker wordt? Ik doe mee, maakt niet uit hoe lang het duurt. “

Liz zegt: Dit is moeilijk, ik voel met je mee. Aan de ene kant hou je van je vrouw, maar aan de andere kant is deze wereld iets waar jij veel meer van geniet dan zij en het voelt als een groot compromis om alleen maar te stoppen met meedoen omdat zij niet meer wil.

Ze heeft je uitgelegd dat ze haar gevoelens voor jou “tijdelijk moet loskoppelen” als ze seks met anderen heeft. Dit betekent dat ze tot op zekere hoogte moet dissociëren, mentaal en emotioneel buiten haar echte zelf treden om een rol te vervullen. Het kan haar hebben opgewonden, maar het vereiste iets van zichzelf te geven waardoor ze zich (na verloop van tijd) blijkbaar niet meer verbonden voelt met jou of met zichzelf. Met andere woorden, waar ze op reageert is een instinct om zichzelf te beschermen en wat jullie met elkaar hebben.

Stel je voor, als je wilt, dat ze een fetisj of verlangen had om seksueel deel te nemen aan iets dat niet echt jouw ding was, maar je bent een ruimdenkend persoon en je wilt haar gelukkig maken, dus je onderzoekt het met haar. Terwijl je deelneemt ontdek je dat het niet iets is dat het voor je doet of het stoort je eigenlijk, ga je er dan toch mee door? Denk je dat je het haar kwalijk zou gaan nemen dat ze je onder druk zet om door te gaan als je zegt dat je niet meer wilt?

Je zegt “we hebben een geweldig seksleven en ik kan functioneren zonder dit” net nadat je zegt dat je “het niet kunt loslaten”. Die twee uitspraken spreken elkaar tegen. Als je niet hoeft te swingen of bedrogen te worden, waarom kun je het dan niet loslaten? Misschien heb je wel het gevoel dat je het “nodig” hebt, maar vind je het moeilijk om dat aan jezelf te erkennen? Of misschien heb je het niet nodig omdat je al geruime tijd gelukkig getrouwd was voordat je je fetisj met haar ontdekte?

Je zou je gelukkige sterren moeten bedanken dat je een vrouw hebt die openstond om het met je te proberen! Ze lijkt niet iemand die moet worden “losgemaakt” om meer seksueel avontuurlijk te zijn. Maar er moet toch een soort gulden middenweg zijn waar jullie samen uit kunnen komen. Begin dat gesprek met haar opnieuw, geef je gevoelens van wrok toe en vraag of zij jou ook haat. Open die dialoog met totale eerlijkheid – dat is de enige manier waarop jullie beiden op een gezonde manier verder kunnen gaan. Je gevoelens begraven maakt het alleen maar erger, want wrok slaat vaak om in minachting en minachting leidt vaak tot echtscheiding.

Je vermeldt niet hoe vaak je aan deze activiteiten deelnam, misschien zou je vrouw er meer van genieten als je het maar een of twee keer per jaar zou doen? Misschien is ze bang (redelijkerwijs) dat deze wereld meer kansen biedt voor een van jullie om verliefd te worden op iemand anders? Misschien had ze weinig of niets te zeggen over wie er werd uitgekozen om mee te doen, en zou ze er meer van genieten als ze meer controle kreeg? Misschien kun je je fantasieën in de slaapkamer verwerken, op een manier die aan je fetisj voldoet, door te doen alsof je naar een andere man met haar kijkt of iets dergelijks. Er zijn allerlei manieren waarop jullie uiteindelijk allebei gelukkig zouden kunnen zijn met nieuwe regels.

Maar als ze uiteindelijk duidelijk maakt dat ze je nooit meer wil bedriegen of swingen, moet je besluiten dat te respecteren omdat haar behoeften net zo belangrijk zijn als de jouwe.