Borsten zijn aantrekkelijk voor de meesten van ons. En waarom zouden ze dat niet zijn? Ze zijn mooi, zacht, warm en verleidelijke organen die gevoelig zijn voor aanraking. Maar zijn ze niet gewoon een klomp vet?

Evolutie heeft de aantrekkingskracht op borsten veroorzaakt. Maar wanneer gaat deze aantrekkingskracht de grens over? Waarom worden borsten zo openlijk geseksualiseerd? Waarom worden ze geobjectiveerd? Waarom wordt het als onethisch beschouwd om borstvoeding te geven in het openbaar, terwijl borsten daarvoor bedoeld zijn?

Voordat we deze vragen beantwoorden is het essentieel om te weten waarom borsten bestaan en de wetenschap en geschiedenis erachter.

Table of Content

• Science Behind Breasts
• Cultural History
• Causes of Sexualization
• Objectification
• Women Sexualizing herself vs Society Sexualizing haar
• Impact van Sociale Media
• Borstvoeding
• Vrij de tepel
• Final Words

Wetenschap achter borsten

Vrouwelijke borsten spelen een rol bij seksuele stimulatie en voortplanting. Het zijn secundaire geslachtskenmerken, d.w.z. ze verschijnen tijdens de puberteit of geslachtsrijpheid, net als de groei van gezichtshaar bij mannen.

Tepels van vrouwen hebben talrijke zenuwuiteinden en geven oxytocine af bij aanraking. Daarom zijn tepels een belangrijke erogene plaats. Mannelijke tepels kunnen ook een rol spelen bij seksuele stimulatie. Uit een studie bleek dat stimulatie van de tepels bij 52% van de mannen seksuele opwinding versterkte. Maar waarom ontwikkelen mannen dan geen borsten zoals vrouwen?

Dit komt omdat na de bevruchting, wanneer een embryo is gevormd, de foetus zich begint te ontwikkelen en als gevolg van de aanwezigheid van X-chromosoom, ontwikkelt de foetus de primitieve structuren met melkkanalen. Een andere manier om het te zeggen is dat de foetus geslachtsneutraal blijft.

Maar dan wordt het geslachtsbepalende Y-chromosoom geactiveerd rond de zevende week van de foetale ontwikkeling. Aangezien de geslachtsorganen zich bij mannen beginnen te ontwikkelen, ondergaat het geen veranderingen die uiteindelijk tot de ontwikkeling van borsten zouden leiden. Maar vrouwen hebben geen Y-chromosomen, zodat hun ductontwikkeling floreert en hun borsten zich ontwikkelen tijdens de puberteit.

Tijdens de puberteit ontwikkelen de vrouwelijke borsten melkkanalen en melkklieren die voeding produceren voor een zuigeling in de vorm van melk door te zogen na de zwangerschap.

Culturele geschiedenis

Borsten waren niet altijd zo’n punt van zorg als tegenwoordig. Blootgestelde borsten waren de norm in veel inheemse samenlevingen. Toplessness was gebruikelijk in delen van India, Thailand, Indonesië, de meeste streken van Afrika en in pre-islamitische culturen in het Midden-Oosten. In landen als Laos waren maagdelijke vrouwen volledig gekleed, terwijl getrouwde vrouwen met kinderen hun borsten in het openbaar ontblootten omdat het tonen van de borsten voor het geven van borstvoeding als niet-seksueel werd beschouwd. Het bedekken van de borsten werd beschouwd als een privilege, en alleen vrouwen van een hogere sociale en economische status bedekten hun borsten.

Met de opkomst van de westerse cultuur, werd het idee dat het bedekken van tepels en tepelhof (een klein rond gebied, in het bijzonder, de ring van gepigmenteerde huid rond een tepel) een teken van bescheidenheid is populair. En topless zijn in het openbaar werd beschouwd als een daad van onfatsoen.

Doorheen de geschiedenis zijn vrouwelijke borsten afgebeeld in de kunst en de visuele media in de vorm van sculpturen, schilderijen, fotografie, enz. Maar in de meer recente jaren, als gevolg van sociale normen en vrouwelijke bescheidenheid vaak afgedwongen door statuten, vereisen vrouwen om hun borsten te bedekken in het openbaar. Ontblootheid is ook aanvaardbaar op bepaalde privé-stranden en in bepaalde resorts.

In de wetenschap dat borsten eigenlijk geslachtsneutraal zijn, afgezien van de variërende hoeveelheid weefsel, en wetende dat ze in het verleden in verschillende culturen werden aanvaard, wat heeft er dan toe geleid dat ze geseksualiseerd werden?

Oorzaak van de seksualisering

Patriarchaat

De meeste samenlevingen zijn diep geworteld in het patriarchaat. Het idee dat mannen superieur zijn, wordt van jongs af aan in de hoofden van de mensen geduwd. Vrouwen worden als minderwaardig behandeld, wat leidt tot discriminatie, objectivering en veronachtzaming van hun mening, standpunten of instemming.

Patriarchaat leidt tot het negeren van het feit dat vrouwelijke borsten niet seksueel zijn, maar dienen om borstvoeding te geven. Hoewel ze erogeen zijn, betekent dit niet dat ze geseksualiseerd moeten worden.

Sex sells

Borsten zijn overal gebruikt voor reclame, op kranten, billboards of televisie. Bedrijven hebben borsten gebruikt voor de meest ongerelateerde producten of diensten. Borsten zijn een geseksualiseerd handelsartikel geworden voor bedrijven over de hele wereld. Er is ook vastgesteld dat reclame genderstereotypen versterkt, wat vernederend is en uiteindelijk leidt tot objectivering van vrouwen.

Porno

Pornosterren behandelen elkaar als objecten in plaats van als individuen. Deze objectivering is verantwoordelijk voor seksualisering. Porno is verslavend en consequent verkeerde voorstellingen leiden tot seksualisering. Ook krijgt de jongere generatie veel seksuele voorlichting van pornosites dan op school en kan zij zich een onjuist beeld vormen van seksuele activiteiten.

Shaming

Vrouwen en meisjes die onthullende jurken dragen zijn onwaardig. Jonge meisjes, nog voor ze borsten ontwikkelen, wordt geleerd hun borsten te bedekken en wie dat niet doet, wordt beschaamd. Het feit dat borsten iets zijn dat vrouwen moeten verbergen, leidt tot hun objectivering en seksualisering.

Objectivering

Objectivering is de handeling waarbij een persoon wordt gedegradeerd tot een louter object of een ding. Seksuele objectivering is de handeling van het behandelen van een persoon als een object voor seksueel verlangen.

Zowel het mannelijk als het vrouwelijk lichaam worden vaak geseksualiseerd. Maar beide hebben twee zeer verschillende uitwassen. Bijvoorbeeld, mannelijke buikspieren worden gezien als geseksualiseerd, maar sterk, dominant, en begeerlijk. Aan de andere kant worden vrouwelijke borsten gezien als geseksualiseerd, maar ook als geobjectiveerd en beschamend. Men hunkert naar beelden van blote borsten, zonder te denken aan de persoon aan wie ze toebehoren. Mannen hebben een relatie met borsten als een kind dat een cadeautje wil openmaken, omdat ze als een soort verboden entiteit zijn. Dit resulteert in gedragingen zoals catcalling, betasten, stalken, flitsen, molesteren, kleedkamer- of onzedelijk gepraat over vrouwen en andere vormen van intimidatie bij mannen en jonge jongens. Integendeel, vrouwen worden onzeker gemaakt en schamen zich voor het feit dat ze borsten hebben.

Vrouwen die zichzelf seksualiseren vs. de maatschappij die haar seksualiseert

Zelfseksualisering verwijst naar het opzettelijk deelnemen aan activiteiten die expliciet bedoeld zijn om seksueel aantrekkelijk te lijken. Zelf-seksualisering is een keuze. De vrouw heeft de controle over haar eigen verhaal, en het is een manier om zich uit te drukken. Sommige vrouwen vinden het versterkend. Is zelfseksualisering dan niet met twee maten meten? Nee! Het is een geldig recht van een vrouw om gezien te worden zoals zij dat wil.

Dus als vrouwen zichzelf mogen seksualiseren, waarom mogen anderen dat dan niet? Het seksualiseren van vrouwen door anderen is vernederend en ontmenselijkend. Het leidt tot de vercommercialisering van borsten zonder rekening te houden met de waardigheid van de vrouwen die ze dragen. In het algemeen draagt het bij tot schadelijke genderstereotypen die geweld tegen vrouwen en jonge meisjes normaliseren.

Invloed van sociale media

Sociale media spelen een belangrijke rol in iemands leven en kunnen van invloed zijn op de vorming van iemands identiteit, geslacht of seksualiteit. Jongens en meisjes worden er al op jonge leeftijd door beïnvloed. Het kan een verkeerd beeld scheppen van lichaamsgrootte, gelaatstrekken, luxe leven, enz., wat exorbitante verwachtingen schept en twijfels over iemands eigen ik. Dit leidt tot langdurige gevolgen voor een individu, vooral voor meisjes.

Vrouwen worden vaak tot slet gemaakt omdat ze onthullende jurken dragen of inhoud posten die voor anderen niet aanvaardbaar is. Slutshaming moedigt in feite de cultuur aan van het vernederen van vrouwen en het behandelen van hen als minderwaardig aan mannen, niet in staat om hun eigen keuzes te maken. Studies hebben aangetoond dat dit leidt tot een ernstig effect op de geestelijke gezondheid van deze vrouwen en meisjes.

Op diverse pagina’s op sociale media worden vrouwen geobjectiveerd en tot handelswaar gemaakt. In plaats van vrouwen als individuen te tonen, worden ze getoond als seksuele objecten, wat kan leiden tot seksualisering van borsten.

Social media sites censureren ook vrouwelijke tepels. De tepel is iets dat beide geslachten hebben, maar alleen vrouwen moeten verbergen. Maar de vorm en grootte of de buste is aanvaardbaar. Het decolleté, de onderborst, en de schaarse strakke kleding zijn allemaal aanvaardbaar, wat geen zin heeft. Deze censuur leidt in feite tot een onterechte voorstelling van borsten als sexuele organen.

Borstvoeding

Borstvoeding is de primaire functie van borsten en de natuurlijke manier waarop een baby voeding krijgt. Toch kleven er in veel samenlevingen sociale stigma’s aan.

Een moeder die borstvoeding geeft, moet haar kind vaak voeden, zelfs in het openbaar, of ze nu boodschappen doet, aan het werk is of in een restaurant op stap is. Veel mensen minachten moeders die in het openbaar borstvoeding geven en noemen haar een exhibisionist en onfatsoenlijk of onbescheiden. Maar ze voedt gewoon haar kind! Vrouwen zouden niet discreet moeten zijn en zich in muren moeten verstoppen telkens als ze hun kind moeten voeden. Het zet een vrouw terug, verspilt haar tijd, zet haar voor schut alleen maar om hun kind te voeden. Borstvoeding geven is NIET seksueel. Wetenschappelijk bewezen feiten zeggen dat “borst het beste is”, maar blijkbaar niet in het openbaar. En dus wordt vrouwen nog steeds gevraagd zich te bedekken.

Vele landen in de wereld hebben daar begrip voor en er zijn wetten opgesteld die vrouwen het recht geven om in het openbaar borstvoeding te geven. Maar de wet verandert niets aan de mentaliteit van de mensen en veel mensen staan nog steeds afkeurend tegenover borstvoeding in het openbaar.

Free the Nipple

Free The Nipple is een beweging die strijdt tegen wetten die vrouwelijke toplessness verbieden, tegen borstvoeding in het openbaar, en tegen verboden op sociale media om vrouwelijke tepels bloot te leggen, begonnen door filmmaker Lina Esco. De campagne pleit ervoor dat het niet alleen wettelijk, maar ook cultureel wordt goedgekeurd. Het is bedoeld om vrouwen de mogelijkheid te geven om ongegeneerd shirtloos of bh-loos te zijn, vrij van intimidatie en oordeel.

Femen is een activistische groep gebaseerd op het beschermen van vrouwenrechten die ook voorstander is van deze beweging. Ook veel inspirerende publieke figuren hebben op sociale media hun steun betuigd aan de beweging.

De campagnevoerders stellen dat borsten secundaire geslachtsorganen zijn, en geen “geslachtsorganen” of “geslachtsdelen”. En dus niet als naaktheid moeten worden beschouwd. De campagne wijst erop dat het niet kunnen ontbloten van de tepels in het openbaar specifiek voor vrouwen een vorm van genderdiscriminatie is. En zo is het feminisme in deze beweging verankerd. Toplessness dient deze campagne niet alleen als platform, maar ook als protest en bewustwordingstactiek om borsten te de-seksualiseren.

Final Words

Sexualiseren van borsten heeft een negatieve invloed op vrouwen en jonge meisjes. Borsten moeten worden behandeld als gewoon een ander aantrekkelijk kenmerk zonder ze te associëren met obsceniteit en schaamte. Seksualisering en objectivering van borsten wordt ook in verband gebracht met de verkrachtingscultuur.

Het verspreiden van bewustzijn en het steunen van de motie betekent niet dat alle vrouwen topless in het openbaar moeten rondlopen. Tegelijkertijd maakt een vrouw die de motie steunt, maar niet bereid is in het openbaar ontblote borsten te dragen of borstvoeding te geven, haar nog geen hypocriet. Het gaat erom vrouwen zelf te laten beslissen.

De samenleving moet accepteren dat borsten geen geslachtsorganen zijn. Dit moet worden gedaan door het geven van goede voorlichting vroeg in het leven, het creëren van bewustzijn, destigmatiseren van borstvoeding in het openbaar, enz. Een vrouw die geen beha draagt, haar tepels toont, borstvoeding geeft, enz. moet worden genormaliseerd en deze verandering zal niet onmiddellijk komen. Veel sociale normen zijn diep geworteld in onze samenleving en deze moeten bij de wortel worden aangepakt. De meer bevoorrechten moeten hun steun betuigen. Mannen mogen in dit alles geen stille toeschouwers zijn. Zij moeten samen met de vrouwen hun stem verheffen en de verandering teweegbrengen.