Weet je dat ik het steeds over Seto Kaiba heb? Dat komt omdat hij, en de anime in zijn geheel, de Yu-Gi-Oh gemeenschap op een aantal manieren hebben gevormd; van memes tot nieuwe spelers, deze man houdt niet op de gemeenschap te verfrissen. Deze kaart, bijvoorbeeld, kan voor duizenden verkocht worden als hij de code SJCS-EN004 draagt. Waarom? Omdat het de kaart is die Seto Kaiba gebruikt in de anime en aanhaalt als een belangrijke speler in zijn deck. Kaarten met dit nummer werden als promokaart uitgedeeld aan winnaars in het Shonen Jump Kampioenschap en ik ben zo jaloers.
25 Slechtste: Zone Eater
Niet als je een waterdeck hebt, is deze kaart je tijd niet waard. Dat gezegd hebbende, heb ik veel spellen zien eindigen met een paar rondes waarin elke speler deze kaart gebruikte. Zelfs als je een waterdeck van laag niveau hebt, zal deze kaart je geen plezier doen. Eerlijk gezegd is dit weer een moeilijk pasje voor mij, omdat ik het zonde van de energie vind om te bewaren. Het verlengt alleen maar spellen in een wanhopige poging om terrein te winnen. Dit is een slechte kaart, geen twijfel mogelijk.
24 Duur: GSC Dark Magician Girl ($1100-$6600)
Dit meisje kan op dit moment net zo goed de mascotte van de franchise zijn; spelers zijn maar al te bekend met haar en zelfs casuals en niet-spelers kunnen haar herkennen. Met haar populariteit en bekendheid in het achterhoofd, is het geen wonder dat haar prijzen zo hoog kunnen oplopen. Veel old-school fans, zoals ikzelf, willen misschien hun decks controleren om te zien of ze er een hebben. Als je geld hebt en een kaartspel beroemdheid aan je collectie wilt toevoegen, is Dark Magician Girl een goede investering.
23 Slechtste: Fortress Whale
De aanvals- en verdedigingsstatistieken rechtvaardigen niet de hoeveelheid moeite die het kost om deze slechte jongen aan het werk te krijgen. Zijn gemiddelde stats van 2350 ATK en 2150 DEF zijn het niet waard om te moeten wachten tot je zowel hem als Fortress Whale’s eed in je hand hebt. En dat is nog voordat je een heleboel monsters moet opofferen om aan die sterrenscore te voldoen. Het is echt een lachertje dat je zo hard moet werken om een gemiddeld monster te krijgen, terwijl er veel sterkere en kwalitatief betere monsters zijn.
22 Duur: Blue Eyes White Dragon ($1300-$3900)
De Blue Eyes White Dragon is op dit moment eigenlijk een oude-maar-gouden meme. Elke keer als ik die kaart zie, hoor ik de stem van Kaiba in mijn hoofd die het zegt. Je kunt echt goud verdienen en wat cash flikkeren als je toevallig de zeldzame Chinese versie van de geliefde kaart verkoopt. Het is een ander geval van zeer weinige werden gemaakt terug in de dag en een nog meer beperkt aantal worden verkocht online of in obscure winkels. Deze kaart is cool, maar is het blow-all-my-next-pay-check cool? Misschien.
21 Slechtste: Parasitic Ticky
Deze kerel brengt situationeel zijn naar het volgende niveau. Hij brengt 500 schade toe per token in het spel. Dit is een probleem in Duel Links, omdat er maar heel weinig tokens zijn en er maar 3 Monster Zones zijn. Dit betekent dat je beste resultaat 1000 punten is en hopen dat je tegenstander een of twee tokens speelt, maar dit is onwaarschijnlijk. Dit alles samen betekent dat hij nutteloos is en dat het geen zin heeft om Parasitic Ticky te spelen in de Duel Links versie van het spel.
20 Expensive: Armored Blue Eyes White Dragon ($500.000)
Is deze kaart eigenlijk wel echt? Het Internet is behoorlijk tegenstrijdig over het antwoord, met gelijke delen ontkenning en bevestiging gemakkelijk overal te vinden. Eén ding is zeker: deze kaart is een legende. Het is praktisch een mythisch wezen op dit punt. Om eerlijk te zijn, zou het me niet verbazen te horen dat deze kaart echt is en dat iemand er veel meer dan $500.000 voor heeft betaald. Als je het geld hebt, zou je hem moeten kopen, gewoon om te laten zien dat je een god onder de Yu-Gi-Oh kaarten bezit.
19 Slechtste: Fusionist
Mensen lachten actief toen ik deze kaart in het verleden ter sprake bracht. Dit is de zwakste fusionmonsterkaart die geen effect heeft, met Flame Ghost als de op een na slechtste. Zijn aanvals- en verdedigingsscores van respectievelijk 900 en 700 bij elkaar opgeteld, maken hem zwakker dan Mystical Sheep #2, een wezen dat hij kan creëren. Er zijn sterkere fusion-monsters die een betere aanvulling op je deck zouden zijn dan deze.
18 Duur: Cyber-Stein ($4500)
Het zal je misschien verbazen om Cyber Stein hier te zien staan, aangezien Cyber-Stein een relatief veel voorkomende kaart is in decks over de hele wereld. De versie waar ik het over heb is echter een zeer specifieke. Tijdens het Shonen Jump Kampioenschap werden zeldzame promotieversies van Cyber-Stein gegeven aan de winnaars van het kampioenschap. De prijs van $4500 is eerlijk gezegd de goedkoopste prijs die ik voor deze kaart heb gezien (veel hogere prijzen komen ook voor).
17 Worst: Sword Slasher
Toen Yu-Gi-Oh voor het eerst uitkwam, waren er bepaalde kaarten die niet zo slecht waren. Ze waren niet goed, maar ze waren zeker ook niet slecht. De Sword Slasher kaart is er één van. Tegenwoordig zijn er echter genoeg level 3 monsters die betere stats hebben dan zijn miezerige 1450 ATK en 1500 DEF. Moet je een monster opofferen om dit te krijgen? Niemand zou dat willen doen in de huidige meta. Tien jaar geleden wel, maar nu niet meer.
16 Duur: Shrink ($1600 – $6000)
Ja, je hebt deze kaart inderdaad al eens eerder gezien. Ja, je kunt hem inderdaad voor ongeveer 99 cent in de winkel kopen, net als elke andere Yu-Gi-Oh-kaart. Maar als op je Shrink kaart de magische woorden ‘first edition’ staan, dan heb je een echte goudmijn in je deck. Zolang het legaal is, kun je duizenden verdienen met de verkoop van deze slechte jongen; je hebt een kans om je schulden of studielening af te lossen.
15 Slechtste: Larvae Moth
Larvae Moth’s serie is er een die hypothetisch gezien logisch is; hoe langer je aan Petit Moth hangt in de strijd, hoe sterker hij wordt. Het probleem is dat je moet wachten tot het evolueert. Twee beurten wachten op Larvae Moth is al te gek, laat staan vijf beurten wachten om Perfectly Ultimate Great Moth te krijgen. De insectenserie is niet de meest praktische kaartserie en kan eerlijk gezegd overgeslagen worden, zeker tegenwoordig. Zelfs Pokémon levelen sneller dan deze jongen.
14 Duur: Gold Sarcophagus ($1372 – $2200)
Een andere limited edition, deze kaart is op de een of andere manier nog zeldzamer dan andere die ik tot nu toe heb genoemd. Er zijn slechts 25 Gold Sarcophagus kaarten gemaakt. En dat niet alleen, ze werden ook nog eens uitgedeeld aan ervaren winnaars van de Pharaoh’s Tour en het Shonen Jump-kampioenschap. Dit betekent dat je enorm bedreven moest zijn en op de juiste plaats en tijd moest zijn om vroeger zelfs maar een kans te hebben om deze kaarten te winnen. Tegenwoordig worden ze voor duizenden online verkocht aan de hoogste bieder.
13 Slechtste: Sparks
Ongetwijfeld de slechtste kaart in het spel, punt. Sparks is een kaart die 200 schade toebrengt aan je tegenstander. Dit lijkt een goede zaak, totdat je bedenkt dat je allebei met 8000 levenspunten begint aan het begin van het spel. De meeste spelers geven deze kaart niet eens een tweede blik en weigeren hem kostbare ruimte in hun decks te laten innemen. Als je deze kaart speelt, laat je je wanhoop en noob-status zeker zien. Laat deze kaart thuis in de vuilnisbak. Of geef hem aan een jong broertje of zusje dat niet beter weet.
12 Duur: Promo Des Volstgalph ($600 – $1900)
Ten eerste, wat is dat voor een naam? Ten tweede, waarom weten we er niet veel van? Het enige wat ik van deze kaart weet is dat verzamelaars er gek op zijn. Ik weet dat dit niet het coolste bericht aller tijden is, maar het is alles wat ik heb. Als je toevallig weet waarom mensen zo gek zijn op deze kaart, laat het me dan alsjeblieft weten. Ik brand van nieuwsgierigheid waarom deze zo duur is.
11 Slechtste: Pot Of Generosity
‘Retourneer twee kaarten uit je hand naar je deck. Schud vervolgens je deck. Hoe zinloos is dat? Als je je kaartspel zorgvuldig hebt gecultiveerd, zou je deze kaart toch niet hoeven te gebruiken (of zelfs maar in je kaartspel hebben). Het feit dat je vervolgens je kaartspel schudt, betekent dat het mogelijk is om op elk moment in het spel minstens één van de twee teruggelegde kaarten terug in je hand te krijgen, dus wat is eigenlijk het nut?
10 Kostbaar: Minerva The Exalted Lightsworn ($1900)
Een andere prijskaart, deze werd uitgedeeld op de Yu-Gi-Oh! Championship Series terug in 2015. De speelbaarheid van deze specifieke kaart is wat het zo’n hoge herspeelbaarheid en wenselijke kwaliteiten geeft. Niet alleen is hij echt waardevol in je deck, maar hij is ook superzeldzaam en het is ongelooflijk onwaarschijnlijk dat je er een tegenkomt in echte wedstrijden, tenzij je er zelf een koopt. Man, ik wou dat ik het geld had om deze jongen te kopen. Jammer genoeg heb ik rekeningen en huur te betalen.
9 Slechtste: Thousand Eyes Idol
Hoewel het cool en griezelig is dat het 18 ogen heeft, kan het niet wegkijken van het feit dat het een slechte kaart is. Als je de Token Monsters buiten beschouwing laat, is het een van de slechtste normale monsters in het hele spel. Het heeft letterlijk 0 ATK en DEF en is een level 1-monster; lager dan dat kun je niet komen. Er was een periode waarin Thousand Eyes Restrict werd verboden, waardoor deze kaart nog nuttelozer werd dan hij al was, wat eerlijk gezegd een prestatie is op dit punt.
8 Dure: Doom Caliber Knight ($700)
In het 2006 Shonen Jump Championship werden promo cards van de Doom Caliber Knight uitgedeeld aan de gelukkige winnaars van het toernooi. Degenen die op de derde, tweede of eerste plaats eindigden, kregen deze geweldige kaart. Hoewel er meer herdrukken van deze kaart zijn geweest, zijn het de kaarten met de code GLD4-EN023 die werden uitgedeeld. Doom Caliber Knight is een moeilijke kaart om te gebruiken, maar niettemin een nuttige kaart. Als je er een hebt kunnen bemachtigen tijdens de wedstrijd dan groet ik je
7 Slechtste: Slot Machine
Deze voelt als een hoop moeite voor weinig beloning om te laten zien. Hij heeft immers geen ondersteuning en 2000 ATK en 2300 DEF, maar je moet wel twee monsters opofferen om hem te krijgen? Dat is niet logisch. Ik bedoel, als het een ondersteuning had die het nuttiger zou maken of op z’n minst een beetje meer de moeite waard zou voelen dan dit, zou ik het misschien krijgen. Het heeft niet veel zin om hier zoveel moeite voor te doen. Laat deze gewoon uit je deck.
6 Dure: Skuna The Leonine Rakan ($5999)
Dit is weer zo’n mysterieuze kaart waar we niet veel over weten. Het enige wat ik weet is dat deze kaart is uitgereikt aan de winnaars van de Yu-Gi-Oh wereldkampioenschappen van 2009 en dat er hooguit zes exemplaren van deze kaart in omloop zijn. Bijna niemand heeft ze gezien of weet wie ze bezit. Er zijn er twee te koop geweest op eBay voor ongeveer deze prijs, maar ik ben erg benieuwd naar meer informatie. Dit is inderdaad een zeer mooie en intrigerende kaart.
5 Dure: Armament Of Lethal Lords ($8000-$9000)
Okay, er gingen geruchten dat deze kaart voor meer dan een miljoen dollar zou zijn verkocht. Hoewel dat gerucht uiteindelijk fout bleek te zijn, heeft het de bekendheid van deze kaart wel een enorme boost gegeven. Nu weten we dat deze verkocht is voor een maximum van 9000 dollar en getaxeerd is op ongeveer 8000 dollar. Hij werd uitgereikt aan de winnaars van de 2006 World Championship series en er zijn er weer een beperkt aantal van in de wereld.
4 Slechtste: Performance Of Sword
Ongetwijfeld een van de slechtste Ritual Monsters, maar wat deze kaart echt in de steek laat, zijn zijn stats. Hij heeft 1950 ATK en 1850 DEF, en het is een monster met zes sterren. Wat is daar eigenlijk het nut van? Het is zinloos om een paar van je betere monsters op te offeren voor deze kaart. Deze situatie lijkt veel op eerdere situaties die ik heb genoemd, met een hoge inspanning en lage beloning. Ik zou deze kaart eerlijk gezegd liever links laten liggen, zelfs met zijn combo strats.
3 Dure: Tournament Black Luster Soldier (Name Your Price)
Er is geen kaart zoals deze. Hoewel deze kaart exact dezelfde eigenschappen heeft als zijn bekendere neef, de Blue Eyes White Dragon, is het de enige kaart in de Yu-Gi-Oh geschiedenis die gedrukt is op roestvrij staal; geen enkele andere kaart heeft deze eer gekregen. De kaart werd uitgereikt tijdens het Yu-Gi-Oh kampioenschap van 1991 in Japan en verdween daarna voor een tijdje. Er waren geruchten dat hij te koop werd aangeboden voor tussen de 10 en 12 miljoen dollar, maar anderen zeggen dat hij voor 2 miljoen dollar van eigenaar veranderde. Hoe dan ook, dat is absoluut gestoord.
2 Slechtste: Dancing Elf
Deze feeënruil van laag niveau is bijna waardeloos. Hij heeft nauwelijks stats en de eigenschappen maken hem tot een zeer situationele kaart. Hoewel situationele kaarten nuttig kunnen zijn, zijn ze alleen goed als de situatie zich vaker voordoet dan eens in de blauwe maan. Als de situatie te zeldzaam is, is de kaart in 99,9 procent van de gevallen nutteloos. Kaarten als deze kunnen net zo goed niet in het kaartspel zitten, om eerlijk te zijn. Je kunt net zo goed proberen dit af te schuiven op een nieuwere speler.
1 Dure: Dark Magician ($800 – $1600)
Deze kaart werd al in 1999 gemaakt en is dus echt zeldzaam. Hoewel de Dark Magician in veel landen en talen is gemaakt, is deze anders. In de wekelijkse edities van Shonen Jump Magazine werden slechts honderd van deze kaarten in het Chinees gemaakt. Je kunt een aantal van deze honderd op eBay vinden en als je geluk hebt zijn ze zelfs nog in perfecte staat. Kijk gewoon uit voor vervalsingen, je wilt niet betrapt worden op het kopen van iemands val kaart.
Deel Deel TweetEmail Reageer
Over de auteur
Chloe Page (5 artikelen gepubliceerd)
Optimistische freelance schrijver, film en serie liefhebber, ontluikende gamer. Groeide zeventien jaar op in Duitsland voor ze naar Groot-Brittannië verhuisde. Alumni van de universiteit van Winchester met een bachelor in creatief schrijven en een heleboel passie. Heeft in de detailhandel en klantenservice gewerkt, maar is uiteindelijk fulltime freelancer geworden. Schrijft voornamelijk artikelen over eten, videospelletjes en muziek met af en toe een professionele bio of website content klus. Zou graag meer fictie schrijven en heeft een kilometers lange TBR stapel. Een Hufflepuff die vaak te vinden is terwijl ze naar schattige stationary en voedselvideo’s op YouTube kijkt. Houdt van toetjes eten.
Meer van Chloe Page