Hippocrates schreef de hoge emotionaliteit van vrouwen – hysterie – toe aan een ‘zwervende baarmoeder’. Hoewel de hysterie-diagnoses werden verlaten samen met het idee dat verplaatste baarmoeders emotionele ontregeling veroorzaken, suggereert recent onderzoek dat verhoogde niveaus van oxytocine voorkomen bij zowel bipolaire stoornis als endometriose, een gynaecologische aandoening waarbij migratie van endometriumweefsel buiten de baarmoeder optreedt. Wij stellen de hypothese voor en evalueren deze dat verhoogde activiteit van het oxytocinerge systeem gezamenlijk bijdraagt aan bipolaire stoornis en endometriose. Eerst geven we relevante achtergrondinformatie over endometriose en bipolaire stoornis, en daarna onderzoeken we bewijs voor comorbiditeit tussen deze aandoeningen. Vervolgens: (1) bespreken we de associaties van oxytocine met persoonlijkheidskenmerken, in het bijzonder extraversie en openheid, en hoe deze overlappen met bipolaire spectrumkenmerken; (2) beschrijven we bewijs voor hogere oxytocinerge activiteit bij zowel endometriose als bipolaire stoornis; (3) onderzoeken we veranderde hypothalamus-hypofyse-gonadale as werking bij beide aandoeningen; (4) gegevens te beschrijven die aantonen dat medicijnen die de ene aandoening behandelen, de symptomen van de andere aandoening kunnen verbeteren; (5) de fitness-gerelateerde gevolgen van endometriose en bipolaire stoornis te bespreken; en (6) een paar aandoeningen te bespreken, polycysteus ovarium syndroom en autisme, die bewijs laten zien van betrokkenheid van verminderde oxytocinerge activiteit, in direct contrast met endometriose en bipolaire stoornis. Samen beschouwd, lijken het bipolaire spectrum en endometriose te maken te hebben met ontregelde hoge uitersten van normaal adaptieve pleiotropie in het vrouwelijke oxytocinesysteem, waarbij verhoogde niveaus van oxytocinerge activiteit uitgaande socialiteit coördineren met verhoogde vruchtbaarheid, blijkbaar kenmerkend voor, in het algemeen, een snellere levensgeschiedenis. Deze bevindingen zouden moeten aanzetten tot een heronderzoek van hoe geest-lichaam interacties, en de pleiotrope endocriene systemen die daaraan ten grondslag liggen, bijdragen aan gezondheid en ziekte.