Chloroplast beweging is belangrijk voor plantenoverleving bij veel licht en voor efficiënte fotosynthese bij weinig licht. Dit overzicht introduceert recente kennis over chloroplast beweging en laat zien hoe de reacties en de bewegende mechanismen te analyseren, mogelijk inspirerend onderzoek op dit gebied. Vermijding van sterk licht wordt gemedieerd door de blauwlichtreceptor fototropine 2 (phot2) die waarschijnlijk gelokaliseerd is op het chloroplastenomhulsel en accumulatie op het door week licht bestraalde gebied wordt gemedieerd door phot1 en phot2 die gelokaliseerd zijn op het plasmamembraan. Chloroplasten bewegen door chloroplast actine (cp-actine) filamenten die moeten worden gepolymeriseerd door Chloroplast Unusual Positioning1 (CHUP1) aan de voorzijde van de bewegende chloroplast. Om de signaaltransductiewegen en het mechanisme van chloroplastbeweging te begrijpen, dat wil zeggen, van lichtvangst tot motorkracht-genererend mechanisme, moeten verschillende methoden worden gebruikt, gebaseerd op de verschillende aspecten. Observatie van het chloroplast distributiepatroon onder verschillende lichtomstandigheden door vaste celdoorsnijding is enigszins een ouderwetse techniek maar de meest elementaire en belangrijke manier. Het belangrijkste is echter dat het precieze gedrag van chloroplasten tijdens en vlak na de inductie van chloroplastbeweging door gedeeltelijke celbestraling met een bestralingsapparaat met ofwel een microbundel met weinig licht, ofwel een microbundel met veel licht, wordt vastgelegd met tijdsverloopfoto’s onder infrarood licht en wordt geanalyseerd. Onlangs konden verschillende factoren die betrokken zijn bij de beweging van chloroplasten, zoals cp-actine filamenten en CHUP1, worden opgespoord in Arabidopsis transgene lijnen met fluorescente eiwit tags onder een confocale laser scanning microscoop (CLSM) en/of een totale interne reflectie fluorescentie microscoop (TIRFM). Deze methoden worden opgesomd en hun voor- en nadelen worden geëvalueerd.