Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik voel me dagelijks overspoeld met dingen die mijn aandacht opeisen en als er één ding is dat ik heb geleerd om altijd onder controle te houden wanneer mijn leven in een stroomversnelling lijkt te raken, dan is het om er altijd voor te zorgen dat ik op geen enkel moment mijn rust in gevaar breng. Maar wat houdt dat precies in? Voor mij betekent dat het verwijderen van leeglopende verplichtingen en mensen uit mijn leven – ik herinner mezelf er voortdurend aan dat niet iedereen of alles mijn energie opeist – maar dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik lijk altijd een manier te vinden om te veel verplichtingen aan te gaan of energiezuigende relaties in stand te houden omdat ik me “slecht voel” om af te zeggen of omdat ik “iemands gevoelens niet wil kwetsen”. En ik weet dat ik niet alleen ben in mijn gevoelens hier. Maar door dit te doen, kiezen we er actief voor om onze emotionele harmonie op te offeren om de emotionele ellende te vermijden die komt door voor onszelf te kiezen. Maar, wat als sommigen van ons onze vrede zelf-saboteren om een persoonlijkheidstrek – verzorger – of een diepere behoefte/onzekerheid te voeden…Ik heb het over het Broken Bird Syndroom.

Als je snel op Google zoekt, heeft het Broken Bird Syndroom een paar definities, die ik zowel door mannen als vrouwen heb zien vertoond worden. Kort samengevat is er sprake van het Broken/Wounded Bird Syndrome wanneer een individu zich omringt met mensen met diepere problemen of die emotioneel instabiel zijn om een verlangen te vervullen om nodig te zijn, wat uiteraard een uiterst afhankelijke relatie schept. De verzorger, tot op zekere hoogte, of “witte ridder” voelt het als zijn verantwoordelijkheid om de jonkvrouw in nood te redden. Ik ben geen psycholoog, maar mijn eerste gedachte toen ik hier dieper op inging was: “Waarom denkt de superheld dat iemand anders gered moet worden?” Wat me onmiddellijk deed terugdenken aan mijn eigen relaties en de gevoelens van het bekende drama dat gepaard gaat met personen die dit complex hebben gehad. Mijn tweede gedachte was dat we op een bepaald punt, denk ik, allemaal het Broken Bird Syndroom vertonen. Iemand heeft ons diep gekwetst of een van onze onvervulde kindertijd behoeften manifesteert zich in disfunctioneel gedrag in onze relaties … waardoor ik mezelf afvroeg: “Sh*t, trek ik gebroken vogels aan?!”

Dus. Laat me eerst mijn zaak duidelijk maken. Ik heb het gevoel dat ik van nature een opvoeder ben. Ik geloof dat een van mijn superkrachten het geven aan anderen is. Daarom denk ik dat ik mensen aantrek die op een punt in hun leven zijn waar ze op iemand moeten leunen. Nu, door mijn fascinatie voor de menselijke ervaring en mijn intrige voor mensen en hun verhaal, denk ik dat ik hier de neiging tot het Broken Bird Syndroom kan vertonen. Het is niet zozeer dat ik actief op zoek ben naar mensen die mij “nodig hebben” om van zichzelf “gered” te worden, maar meer dat ik er oprecht van geniet mensen te helpen hun problemen vanuit een rationele lens te benaderen – of wat ik als rationeel beschouw, waarbij ik mijn fouten uit het verleden gebruik als leermomenten voor de toekomst. Dit is, denk ik, waar ik de neiging heb om mensen aan te trekken die hun emotionele bagage kwijt willen die te groot is om alleen uit te pakken. En ik doe het mezelf aan. Ik ben heel open over de moeilijke momenten in mijn leven die ik – uiteraard – heb doorgemaakt en ik voel dat mijn levenservaring heel herkenbaar is. Door mijn verhaal te delen, hoop ik anderen te beïnvloeden om binnenin naar hun waarheid te zoeken, maar vaak merk ik dat ik therapeut speel en dat kan vermoeiend zijn.

Waar het op neerkomt is dat er een dunne lijn is tussen het helpen van degenen van wie je houdt en proberen hen te repareren of te redden. Het is niet jouw taak om iemand te repareren. Je kunt niemand “repareren”. Denken dat je dat kunt is een volledige afwijzing van de ware identiteit van de persoon en ongeloof in authentieke groei. In plaats daarvan denk ik dat het belangrijk is om een gezond ondersteuningssysteem binnen je relaties op te zetten – romantisch, platonisch of vrienden.

Release the Broken Birds.