Op de eerste plaats legt deze video op dit punt (40:20-46:44) uit wat er gebeurde rond de tijd dat we werden gedropt. Veel van de reden waarom we werden gedropt was vanwege onze uncool status zoals Pro_fart zei, maar het had ook te maken met het feit dat onze saggin ‘broek en bullshit attitudes niet hielp. Als een collectief luisterde niemand naar instructies, en onze opmaak werkte niet echt voor “run” stijl wedstrijden. Wanneer was de laatste keer dat je bittercold de wedstrijd zag lopen in de kwalificatie, halve finale en finale, allemaal met 1 minuut runs, gemiddeld tussen twee best scorende runs? Rolschaatsen werkt het beste in een jamsessie format, of een straat wedstrijd format. Al het andere is gewoon shit om het te vertegenwoordigen.

Met dat gezegd te hebben, we waren onze eigen ondergang met X-games. X-games was oorspronkelijk een platform ontworpen voor de actie sport industrie, en vooral voor onszelf. Op zoek om te profiteren van populariteit, X-games 1 (1994) werd ontworpen om de beste, meest innovatieve sport in de wereld te vertegenwoordigen, rolschaatsen. In 1997 was onze aanhang massaal, maar de bewegingen waren op hun plaats om de langzame ondergang van onze sport te beginnen. Andere sporten namen het ons kwalijk dat we bestonden (op dezelfde manier waarop we vandaag naar scooters kijken). Waar komen we vandaan? Wat is onze “geschiedenis”, en waarom hebben ze een enorme wereldwijde wedstrijd gebouwd voor een sport die nu 5 jaar oud is? Skateboarders haatten ons, BMX haatte ons. En in 1999, Tony Hawk deed het onmogelijke, landde de eerste succesvolle 900 op een vert ramp, en lanceerde vervolgens zijn titel Tony Hawk Pro Skater. De perfecte storm vormde zich, en het rolschaatsen begon links en rechts skaters te verliezen, en ondertussen te verliezen van een industrie die skaters in verschillende disciplines adsorbeert (meestal skateboarden), en ons het oude “wat is het moeilijkste aan rolschaatsen”, en het nu beroemde “ik rolschaatste vroeger…” geeft. ESPN is een geld verdienende industrie, en hoewel ik misschien nooit het exacte moment zal kennen waarop ze ons lieten vallen, heeft Arlo’s interview (hierboven gelinkt) dat moment vrij goed gedefinieerd, en verklaart het hoe, maar niet het waarom.

Rolschaatsen werd snel beroemd, omdat in de kern in 1992-1994, ik ga niet liegen, het niet moeilijk was. Kijk naar jezelf en denk terug aan toen je begon met skaten. Uitdagend, maar onmogelijk? Nee. Je kunt schaatsen pakken en heel makkelijk leren rollen. Ik leg vaak uit aan mensen die vragen of het moeilijk is “Nee, rolschaatsen is moeilijk om mee te beginnen, maar als je beter wordt, wordt het alleen maar moeilijker, en dat is waarom je geen 200 pro rolschaatsers ziet. De meeste mensen stoppen ermee in plaats van de tijd te investeren. Denk er ook eens aan hoe lang het duurde om te leren kickflippen bij elke poging. Soul grinds waren niet zo moeilijk om te doen…” Kijk naar skaten nu, je moet 900 kunnen, flatspin, 360 hard in grinds, switch up, skate fakie beide kanten op, en er jaren aan wijden voordat je ooit iets wordt. Ik zie overal kinderen die geweldig zijn in skaten, maar onopgemerkt blijven omdat sponsors zich richten op wat ze al hebben.

Terug naar het verhaal. Het is nu 2002, we zijn de slechte, verstoten, roodharige stiefkinderen van de actie sport industrie. Onze vrienden zijn nu allemaal aan het skateboarden, we praten over “old school skating” om wat street cred op te bouwen (old school = < 10 jaar? lol), ESPN maakt bank op skateboarden, en BMX is nog steeds soort van bestaand daar. Dave Mirra werkt aan de eerste dubbele backflip, Tony is nog steeds aan het pushen met de indy 900, en houdt stand voor de komende 6 jaar tot Sandro Brun de melon 900 trekt in ik geloof 2008-09. Rolschaatsen is aan het afglijden. Bedrijven sterven. Mindgame begint tractie te verliezen, Mindgame. Ons vlaggenschip. Medium is al lang dood. 5000 kledingbedrijven komen in en uit het bestaan, en het kleine beetje industrie dat we over hebben wordt met hand en tand bevochten. De “spin to win” generatie was begonnen, en terwijl mensen voorbij de “gangster” uitgezakte kleding look evolueerden, waren we hier nog steeds als idioten aan het neuken, denkend dat de wereld van ons is om te geven, niet om te nemen. ESPN kijkt verder naar ons, vloeken, niet luisteren, dronken komen opdagen voor wedstrijden, en eerlijk gezegd, er niet cool uitzien in vergelijking met wat we nu doen. Kijk terug, in die tijd had Haffey nog nooit in een park geskate (dat was altijd gek om te zien in die tijd), Disasters waren nog niet echt een ding geworden, en skeeleren was aan het afglijden op zijn zelf.

De perfecte storm was nu direct gecentreerd over rolschaatsen, en we namen een val. Mensen schrijven het uit X geschopt worden toe aan waarom alles wat we deden mislukte. Het schip was al aan het zinken, ze hebben gewoon de zoektocht afgeblazen omdat ze moe waren, en naar huis wilden. Skaters bereikten een historisch dieptepunt, mensen die het volhielden gingen er vandoor, en wij, de achterblijvers, hielden ons vast aan het weinige dat we hadden.

Niemand wil de outcast in de groep uitnodigen. Hoeveel van jullie zouden zeggen “hey goth kids, kom met ons naar de christelijke retraite” of andersom “hey christenen, kom satan met ons aanbidden” (niet wat ze allemaal doen, maar het schetst een beeld). Actiesport liet ons in de steek, en we probeerden er niet eens tegen te vechten, omdat we te trots waren, en dachten dat we deze plaats moesten krijgen, niet dat we ervoor moesten worden uitgenodigd. Toen straat stierf, stierf vert. Eén herhaling in 2004-2005, ’s avonds laat, enkel finales. Matt Lindy probeerde een driedubbele backflip, maar hij landde niet. En toen stilte. De storm was voorbij, en de schade was aangericht.

We gleden jaren in stilte vooruit, en stopten langzaam het bloeden en kwamen uiteindelijk tot waar we vandaag zijn. We zijn duurzaam, voor nu, maar begrijpen wat we zijn geweest, en waar we vandaan komen is alles wat we hebben om een andere omwenteling te bestrijden zoals de hindernis die we hebben overwonnen. X wil ons niet terug. We passen niet in het plaatje. We bestaan in een andere wereld. Skateboarding is nu aan het vallen nu mensen volwassen worden en hun ogen beginnen te openen en het rook en spiegelspel zien dat voor hun neus wordt uitgespeeld. “Schapen”. Zakelijk geld dat een beweging voorwaarts steunt, mensen doet geloven dat ze iets unieks doen, en baanbrekend. Klinkt dat bekend? Kijk maar naar je eigen voeten, en laten we teruggaan naar 1994. Laat me je het verhaal vertellen van rolschaatsen…