Biografie

William H. Hastie werd geboren in Knoxville, Tennessee, op 17 november 1904. In 19xx verhuisde zijn familie naar Washington, D.C. waar hij in 1921 afstudeerde aan de Dunbar High School. Hastie ging naar het Amherst College in Massachusetts waar hij in 1925 als eerste van zijn klas afstudeerde. Daarna gaf hij les aan de Bordentown Manual Training School in New Jersey tot 1927, toen hij rechten ging studeren. In 1930 behaalde hij zijn LL.B. aan de Harvard University Law School. Toen hij op Harvard zat, was hij lid van de Harvard Law Review. Hastie werd daarna lid van de faculteit van de Howard University Law School, en nadat hij in 1931 was toegelaten tot de balie van het District Columbia, begon hij een privépraktijk in samenwerking met het advocatenkantoor Houston en Houston van Charles Hamilton Houston. In 1933 behaalde hij zijn doctorstitel in de rechtswetenschappen aan de Harvard Law School.

In het begin van de jaren dertig werkte William H. Hastie eerst als adviseur voor rassenverhoudingen voor de regering Roosevelt, en werd vervolgens in 1933 assistent-sollicitant van het ministerie van Binnenlandse Zaken.

In 1937 werd Hastie de eerste Afro-Amerikaanse federale rechter toen president Roosevelt hem benoemde tot lid van het Federal District Court op de Maagdeneilanden. Hastie zat twee jaar in de rechtbank van de Maagdeneilanden voordat hij terugkeerde naar de Howard University School of Law als decaan en hoogleraar in de rechten.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, van 1941 tot 1943, was William H. Hastie een civiele adjudant van Minister van Oorlog Henry L. Stimson. Maar op 15 januari 1943 legde hij zijn functie neer om te protesteren tegen rassenscheiding en discriminatie in de strijdkrachten. Later dat jaar kende de NAACP Hastie haar prestigieuze Springarn Medaille toe “voor zijn onderscheiden carrière als jurist en als onverzettelijk voorvechter van gelijke rechtvaardigheid.”

Hastie werkte met Houston en Marshall en anderen aan de strategie en aan een aantal van de zaken die leidden tot de beslissing in 1954 in Brown v. Board of Education.

Tussen 1946 en 1949 keerde Hastie terug naar de Maagdeneilanden, dit keer als de eerste Afro-Amerikaanse gouverneur. In 1949 werd hij benoemd tot lid van het Third United States Circuit Court of Appeals, de hoogste rechterlijke functie die een Afro-Amerikaan tot dan toe had bereikt. Hastie was gedurende eenentwintig jaar rechter in het Third Circuit, waaronder van 1968 tot 1971 als opperrechter.