Recensie: Seussical De Musical in het Wildwood Zomertheater
Haast u om Seussical de Musical te zien!
Dit is misschien wel een van de populairste theaterevenementen in onze regio, niet in de laatste plaats omdat er artiesten van alle leeftijden voor worden uitgenodigd. Maar deze specifieke voorstelling valt op door datgene waar het bij WST om draait. Zoals vermeld op hun website FAQ pagina: “Wildwood Summer Theatre (WST) is een muziektheatergezelschap dat in 1965 werd opgericht door een groep studenten van de Walter Johnson High School in Bethesda, Maryland. Deze theatraal ingestelde studenten wilden hun middelbare school musical ervaring verlengen tot in de zomer. Ze slaagden er echter niet in een volwassen sponsor te vinden, dus besloten ze op eigen houtje verder te gaan. Die zomer, met een beperkt budget, en met weinig materiaal of steun, brachten ze een productie van Bye, Bye Birdie op de planken. De show was een groot succes, en WST was geboren. De afgelopen 52 jaar heeft WST ten minste één en soms twee musicalproducties op de planken gebracht, met het hele gezelschap in de leeftijd van 14 tot 25 jaar.”
Daarvan zou je nooit de volledige professionaliteit van elk moment verwachten. Producer Christopher Walkup verzorgde de kaartverkoop en de promotie van het gezelschap alsof hij een doorgewinterde professional was, ook al had hij onlangs de rol overgenomen van zijn voorganger die “Aged Out” (26 jaar geworden) was. De Playbill is meer dan twee dozijn pagina’s met nuttige informatie, en advertenties die de mate van steun van de gemeenschap laten zien. Het theater van de Our Lady of Good Counsel High School is veel groter dan veel lokale gemeenschapstheaterlocaties. Ik heb niet achter het toneel rondgedwaald, maar de orkestbak alleen al was mijn eerste aanwijzing dat ik getrakteerd zou worden op iets speciaals.
De statische decorstukken ontworpen door Katie Miller vertegenwoordigden elementaire constructies van een levendige verbeelding uit de kindertijd, maar waren vakkundig geconstrueerd om vele complexe choreografische momenten te vergemakkelijken, ontworpen door Caitlin Barnes. Ik telde ten minste tien verschillende punten van binnenkomst en uitgang die soms de volledige cast van meer dan 30 zingende en dansende hun weg in mijn geheugen.
Nu neem ik aan dat het verhaal ook volgt als men niet het complete werk van Dr. Seuss heeft gelezen. Deze musical van Lynn Ahrens en Stephen Flaherty is een mashup van veel van zijn populairste verhalen. Dat alleen al voegde misschien een laag subtekst toe aan de hele show: “Wacht eens even, ik kan me niet herinneren dat de Kat in de Hoed iets te maken heeft met Horton…” Ik vroeg het me af en toe af.
Aannemende dat al deze personages bestaan in het hoofd van de jonge JoJo, gespeeld door Rachel Weisenthal – die regelmatig vermaand wordt om “Minder te denken” vanwege alle problemen die het creëert – begint men te accepteren dat JoJo’s denkbeeldige vriendje en aanstichtster The Cat in the Hat, gespeeld door Rebecca Worley, met volledige overgave in en uit JoJo’s “Denken” kan dansen en paraderen. JoJo’s ouders Mr. en Mrs. Mayor (Rocky Nunzio en Katherine Worley) zijn aan het eind van hun Latijn. Ze overwegen zelfs om arme JoJo naar het leger te sturen om te dienen onder Generaal Gengus gespeeld door Gondre Lewis wiens karakter doet denken aan The Pirate King gespeeld door Kevin Kline in de 1983 film The Pirates of Penzance.
Zach Harris levert een beminnelijke Horton die toevallig een infinitesimale spec opmerkt en ontdekt dat het de hele planeet bevat die bewoond wordt door ‘Whos’. Hortons aandacht voor deze minuscule gemeenschap frustreert de lieftallige en getalenteerde Gertrude, gespeeld door Michelle Schrier, die zich schaamt voor haar ‘One feather tail’ maar ernaar verlangt opgemerkt te worden door Horton. Gertrud gaat tot het uiterste om haar aantrekkingskracht te verbeteren en bezwijkt zelfs voor pillen om haar verenkleed te vergroten na de smakeloze aanmoediging van een flitsende, narcistische vogel genaamd Mayzie gespeeld door Hillary Templeton. Een trio van Bird Girls #1, #2 en #3 (Meredith Beisel, Camilla Rodriguez, en Katherine Cardenas) vermaakt het publiek in elke verschijning met mevrouw Beisel die een vleugje brutaliteit toevoegt gewoon voor de lol!
Zure Kangoeroe gespeeld door Carrie McKnight raast door Horton’s omstandigheden met de constante steun van Baby Kangoeroe – Lexie Cheng. Je ziet dat NIEMAND gelooft dat Horton de Who hoort en het lijkt erop dat iedereen hem wil opsluiten in een gekkenhuis. Wat overigens heel goed de thuisbasis zou kunnen zijn van de Wickersham apen #1, #2 en #3 (Gavin Kramar, Nick Cox, en Cole Friedman) die zonder veel provocatie de spot met hem drijven.
Andere cameo’s zijn te zien: The Grinch gespeeld door Judah Canizares die met zijn zeer basstem tijdens het nummer ‘Here on Who’ baat had kunnen hebben bij veel minder orkestrale begeleiding, maar tijdens ‘The Who’s Christmas Pageant’ zijn best deed. Yertl – gespeeld door Yashi Janamanchi – zit Horton’s proces voor met een zeer komisch gebonk van zijn voorzittershamer op zijn schildpaddenhuis. En de gemene gier Vlad Vladikoff gespeeld door Tyler Hanson vliegt met een zwier van het podium af.
Speciale noot voor het Ensemble: Alex Adah, Mercedes Blankenship, Cecilia Ford, Will Green, John Greer, Blair Jones, Rachel Kerschenbaum, Sarah Kinney, Becca Haven, Ashley Kitchelt, Joseph Moore, Jessica Noah, Christina Williams. Zij vullen de lege plekken op en versterken het koor tot groot genoegen van het publiek.
Muziekregisseur en dirigent Sam Weich leverde een meesterlijke score met de hulp van zijn ensemble Clair Lee, Sydney Epstein, Sam Hull, Lydia Turner, Eli Jardine, Kaylee Mina, Hunter MacDonald, Caroline Tyson, Wesley Kramar, Barnabas Lee, Alyssa Mae Herman, Jeremy Keyton, Venkatesh Batni, Ben Dohm, Paul Grossman, en AJ Potvin.
Achter de schermen was veel van de waargenomen magie te danken aan Lighting Designer Doga Tasdemir, Sound Designer Jamie Davis, Properties Designer Caroline Tyson, Costume Designer Katie Cannon, en Hair & Makeup Designer Gabi Scott.
En dank aan grafisch ontwerper Cecilia Ford en projectieontwerper Katie Garmer die de ondertiteling tijdens de hele voorstelling mogelijk maakten om de ervaring van mensen met speciale behoeften te vergroten.
Aanlooptijd: twee uur, met één pauze van 15 minuten.
‘Seussical The Musical’ speelt t/m 30 juli 2017, in Our Lady of Good Counsel High School – 17301 Old Vic Blvd, Olney, MD. Voor tickets koop ze online.
