De rustige laan die naar de distilleerderij leidt, loopt parallel aan de sporen van de oorspronkelijke spoorlijn Warschau-Wenen uit 1845. Żyrardów, dat wordt uitgesproken als “Chu-Rar-Doff”, was een belangrijke industriestad in de tijd dat de spoorweg werd aangelegd en had daarom een eigen station. Met zijn sprookjesachtige architectuur staat dit schattige stationnetje nog steeds aan de overkant, op de rails enkele minuten voordat u de distilleerderij bereikt.

Misschien aanvoelend dat de Joodse gebroeders Pines moeilijke tijden tegemoet gingen, verkochten ze hun distilleerderij. Spoedig daarna – in 1932 moderniseerden de nieuwe eigenaars de apparatuur ingrijpend, zodat het een van de technologisch meest geavanceerde in Europa van die tijd werd. In 1939 werd het lot van de distilleerderij en van de mensen die er werkten, echter bezworen door de Duitse inval in Polen en de daaropvolgende Tweede Wereldoorlog.

In 1945, na het einde van de oorlog, nationaliseerde het nieuwe communistische regime Żyrardów samen met 24 andere wodkaproducerende fabrieken die allemaal werden omgedoopt tot “Polmos”, gevolgd door de naam van de dichtstbijzijnde stad. Zo werd de distilleerderij “Pines” “Polmos Żyrardów”. De distilleerderij was een van de weinige die werkelijk was uitgerust om gedistilleerde drank te rectificeren. Żyrardów leverde dan ook gerectificeerde gedistilleerde drank aan sommige van de niet-distilleerderijen van Polmos. In deze periode blende en bottelde Żyrardów ook verschillende wodkamerken, waarvan het de recepten en rechten met de andere Polmos deelde. Het ging onder meer om Wyborowa, Zubrowka en Luksusowa, waarvan de recepten tot op heden nog steeds in het bezit van Polmos Żyrardów zijn.

Het mengingsteam van Polmos Żyrardów streefde ernaar een eigen luxemelange te creëren waarmee het zich van de andere Polmos-distilleerderijen zou onderscheiden. Ze noemden hun nieuwe wodka Belvedere naar het Belweder Paleis (Pałac Belwederski) in Warschau. Dit historische koninklijke paleis is de voormalige residentie van de Poolse maarschalk Józef Piłsudski en was de eerste residentie van Lech Wałęsa na zijn verkiezing tot president van Polen. De naam van het paleis betekent “mooi om te zien” en dit grootse maar elegante gebouw staat hoog boven een aangelegd park. De eerste flessen werden in 1994 geproduceerd en de nieuwe wodka verwierf onder de Polen al snel de reputatie tot de beste te behoren die er te krijgen was, zelfs in die communistische dagen was de prijs hoog.

Ver weg van het communistische Polen was Absolut wodka in de Verenigde Staten een sensatie in de pop-cultuur. Een Amerikaan, Edward Jay Phillips (Eddie, voor zijn vrienden), een drankdistributeur van de derde generatie, vroeg zich af of de markt klaar was voor een wodka die als nog luxueuzer dan Absolut op de markt kon worden gebracht. Dus reisden hij en zijn zakenpartners naar Polen, de geboorteplaats van wodka, en toerden door het land en de distilleerderijen om op zoek te gaan naar zo’n vloeistof. In 1994 richtte Eddie de Millennium Import Company op en het volgende jaar verwierf hij, na langdurige onderhandelingen met de Poolse regering, de exclusieve Amerikaanse rechten op de wodka’s Belvedere en Chopin.

Eddie wist dat hij, om Belvedere als een super-premium wodka te positioneren, een super-premium fles nodig zou hebben. Het resultaat was de nu direct herkenbare grote, slanke, matte fles van Belvedere, met een tekening van het paleis op de achterkant, gedrukt door het doorzichtige venster op de voorkant, uitvergroot door de wodka en omlijst door twee met sneeuw bedekte bomen. Dit was de eerste met zuur geëtste fles ter wereld en hij is het resultaat van een technische ontwikkeling door Saint-Gobain Glass. Voor de productie ervan wordt een deel van de fles beschermd met een rubberen sticker en wordt het blootgestelde oppervlak vervolgens met zuur “bevroren”. Vervolgens wordt in vier stappen een drukprocédé toegepast om de tekst, de boom, het woord “wodka” in het blauw en vervolgens de sneeuw op de boom en de streepjescode aan te brengen. Tenslotte worden de flessen gesteriliseerd in een oven van 700° C.

Prachtig in zijn nieuwe fles, werd Belvedere begin 1996 in de VS gelanceerd en Eddies voorgevoel dat het land klaar was voor een super-premium wodka bleek juist te zijn, want de verkoop van het merk groeide snel.

In 1998 investeerde Millennium, in samenwerking met de Poolse staat, in de modernisering van de rectificatiekolommen in Polmos Żyrardów door van rectificatie met twee kolommen over te stappen op rectificatie met drie kolommen. De toewijding van Millennium aan de distilleerderij werd verder ontwikkeld toen in oktober 2001 de nieuwgekozen Poolse regering Polmos Żyrardów privatiseerde met Millennium Imports LLC als hoofdaandeelhouder naast de inmiddels kapitalistische staat.

Hoewel Belvedere Vodka in Europa al een gevestigd merk was, bleek het handelsmerk op de naam “Belevedere” in de VS eigendom te zijn van de Belvedere Winery in Healdsburg, Californië. Na onderhandelingen tussen beide ondernemingen verleende de wijnmakerij een licentie aan Millennium Imports LLC om het merk in de VS te gebruiken. Ondertussen bleef de verkoop van Belvedere Wodka groeien naarmate de premium wodka categorie, die Belvedere was begonnen, werd versterkt door de lancering van Grey Goose en Ketel One.

Belvedere’s leidende rol in de nieuw opkomende premium wodka categorie kwam begrijpelijkerwijs onder de aandacht van LVMH, het luxe goederen conglomeraat achter merken als Louis Vuitton en Krug. LVMH herkent een topmerk wanneer het er een ziet en kocht in juli 2002 een belang van 40% in Millennium Imports. Dit werd verhoogd tot 70% en uiteindelijk tot 100% in april 2005, zodat Millennium Imports een volledige dochteronderneming van LVMH werd.

Toen in 2005 kondigde William R. Hambrecht, de oprichter van Belvedere Winery, die als achtergrond Investment Banking had, aan dat zijn bedrijf van plan was de merknaam Belvedere te gebruiken voor een reeks gedistilleerde dranken die het samen met een andere partner wilde ontwikkelen. Op 10 november 2005 beëindigde Belvedere Winery dus Millenniums licentie om de merknaam in de Verenigde Staten te gebruiken.

Millennium Imports bevond zich in de moeilijke situatie dat haar de toegang werd ontzegd tot het handelsmerk van een merk dat zij reeds met succes in Amerika had ingevoerd. Zij hadden weinig andere keuze dan Belvedere-wodka te blijven verkopen terwijl naar oplossingen werd gezocht. Dit leidde ertoe dat Belvedere Winery een proces aanspande met de uitvaardiging van een “cease and desist order”. In april 2007 oordeelde een federale rechtbank in Californië dat Millennium zijn licentie voor de verkoop van Belvedere-wodka had geschonden en dat de voortzetting van de verkoop van Belvedere-wodka inbreuk maakte op de handelsmerkrechten van Belvedere Winery.

Millennium bevond zich letterlijk gebogen over een wijnvat en werd gedwongen te stoppen met het uitvoeren van bestellingen voor Belvedere-wodka van Amerikaanse distributeurs terwijl het opties bekeek, waaronder uiteraard onderhandelingen om de rechten op de merknaam van Belvedere Winery te kopen. Een niet nader bekend gemaakt, maar onvermijdelijk groot bedrag later verwierf Millennium Imports het Belvedere-handelsmerk, waardoor het de verkoop van zijn wodka in de Verenigde Staten kon hervatten. De Belvedere Winery werd stilletjes omgedoopt tot C. Donatiello Winery.

Terloops, terwijl ik u deze achtergrondinformatie geef over de bedrijven die eigenaar zijn geweest van Belvedere Vodka en het op de markt hebben gebracht, is het ook de moeite waard om een veel voorkomende misvatting uit de wereld te helpen. Belvedere Wodka heeft absoluut geen verband met Belvedere Groupe, het Franse bedrijf dat verbonden is met Marie Brizard likeuren en Sobieski Wodka. De namen zijn gewoon een ietwat verwarrend toeval.