Pluff or Plough? Alleen in de Lowcountry van Carolina wordt deze moerasbasisstay “pluff” of “ploeg” modder genoemd. Beide uitspraken en schrijfwijzen zijn aanvaardbaar. De naam stamt uit het begin van de 19e eeuw, toen planters aan de kust de voedingsrijke substantie begonnen te gebruiken als meststof en deze op de akkers ploegden (toen nog gespeld als “ploegen”). Hoe “pluff” in het spel kwam, weet niemand zeker.

Digging In Pluff modder biedt een holle bodem voor veel wezens die in een zuurstofarme omgeving kunnen leven, zoals wenkkrabben, mosselen en wormen. Grotere dieren zoals vogels, wasberen en vissen komen zich dan met deze wezens voeden. Ze spelen allemaal een rol in het ingewikkelde voedselweb van de kwelder.

Grote klodders troep De modder is een mengsel van algen, rottend dierlijk en plantaardig materiaal (vooral spartinagras), en sediment. Bacteriële detritivoren, die zich voeden met dood en rottend organisch materiaal, leven in de modder en ademen zonder zuurstof in een proces waarbij sulfaat uit het water wordt verwijderd en waterstofsulfide vrijkomt in de modder. Vandaar de “rotte eieren”-geur.

Plukcultuur Het complexe ecosysteem van kwelders en getijdenkreken – om tal van redenen van onschatbare waarde voor het mariene leven – bestaat uit talrijke zones en habitats. Pluff modder wordt meestal gevonden in de getijde kreken en lage moeras (een zone die reikt van de kreekoever tot het midden van de moeras en is bedekt met zout water gedurende de helft van de dag).

Paardenverstand Het inheemse paard genaamd de “marsh tacky” is vooral bekend om zijn vermogen om dit vluchtige spul te doorkruisen zonder “vast te lopen,” zoals een Charleston News and Courier artikel het formuleerde in 1933. Het artikel vervolgde: “…wanneer een tackey een bijzonder verraderlijk stuk ploegmodder wil oversteken, gaat hij op zijn zij liggen en duwt zijn lichaam voort door zijn voeten als peddels te gebruiken. Verscheidene Edistonianen zeggen dat zij getuige zijn geweest van dit schouwspel.”