Ik moet helaas toegeven dat ik het grootste deel van mijn leven geen idee had dat Amerikaanse houtsnippen zulke voorspelbare uitslovers waren. Totdat ik vijf jaar geleden met een stel houtsnipdeskundigen het veld op ging, wist ik eigenlijk weinig over hun paringsrituelen in het voorjaar, waaronder indrukwekkende luchtshows om een partner te lokken.

Gelukkig ben ik sinds ik aan dat verhaal heb gewerkt, de lessen die Brad Allen en Dan McAuley me hebben geleerd, niet vergeten en heb ik geprobeerd ze zo vaak mogelijk met BDN-lezers (en willekeurige vrienden) te delen. Lessen zoals deze: Ga op een heldere avond 22 minuten na zonsondergang naar buiten, en je zou wel eens naar een heel spektakel kunnen kijken.

Dat is wat ik vorige week deed, in een column waarin ik de terugkeer van een enkele vogel naar een stukje gras in de buurt van mijn huis vierde. In een wereld die door het coronavirus op zijn kop is gezet, maakte die voorspelbaarheid een verschil voor mij, en ik voelde de behoefte om die te delen.

En het blijkt dat BDN-lezers ook stonden te popelen om dit prachtige vogeltje en zijn spectaculaire lentedans in de lucht te vieren. Hier zijn een paar reacties waarvan ik dacht dat u ze leuk zou vinden.

Dank voor de suggestie

Van Annie Winchester uit Pemaquid: Hartelijk dank voor uw artikel over houtsnippen in de BDN. Ik heb slechts één keer in mijn leven een houtsnip gezien.

Vanavond ging ik precies 22 minuten na zonsondergang naar buiten en stond in het nabijgelegen veld omhoog te kijken naar de avondster. Aan de overkant van de baai gloeide de lucht diep oranje net boven de boomgrens. Ik trok net de capuchon van mijn jas naar beneden toen ik “PEEENT!” hoorde. Oh, ik was zo opgewonden. En toen schoot er vanaf de rand van het veld bij de bomengrens een hoopvolle houtsnip omhoog. Hij zag eruit alsof hij op weg was naar die avondster.

In slechts 10 minuten zag ik vier vluchten, hoorde vele “PEEENTS”, en ook wat ik denk dat onder de indruk gemompel van vrouwelijke houtsnippen kan zijn geweest.

Het was een heerlijke ervaring, en ik kan u niet genoeg bedanken voor het delen van uw suggestie (en tips) met uw lezers!

Mag u net zo’n heerlijke avond hebben als ik nu geniet.

Gekalmeerd en geaard

Van Nan Heald: Dank u voor het prachtige essay van vandaag – nu velen van ons zich voorbereiden op thuiswerken, is dit een goede herinnering aan de manieren waarop we kunnen worden gekalmeerd en geaard door de natuurlijke wereld. En het geeft me een goed excuus om op zoek te gaan naar houtsnippen in mijn deel van het bos.

Habitat bieden

Van Pam Wells: Ik zag je verhaal over houtsnippen die terugkomen. We hebben er veel in ons bos op Stud Mill Road. Ik heb er dit jaar nog geen gezien, maar we hebben een “patch cut” gebied in ons bos gemaakt en ze houden van die plek. Ik zal deze week eens kijken of ze terugkomen. Ik ben er dol op.

Gedicht van waardering

Van Sue Shaw van Penobscot: Ik zag mijn eerste van het jaar op St. Patrick’s Day, maar ik heb er nog geen gehoord. Ik hou van de houtsnip!

Ik denk niet dat ik je dit al gestuurd heb … als dat zo is, vergeef me, maar het is een van mijn favorieten en ik stuur het liever twee keer dan helemaal niet!

Dusdans

Gisteravond bij het vallen van de avond, dacht ik … “Misschien …

ga ik kijken naar de dans van de houtsnip!”

Het veld, een met rotsen bezaaide, glooiende heide

Transformeerde in zijn balzaal vloer

Belicht door de zilveren glans van een volle maan,

Hijn podium gloeide blauw met vleugjes groen.

De pieper back-up speelde mee,

Zoals de houtsnip zijn nasale lied zong…

Herhaalde woordloze, liefdevolle kreten

Toen ontplofte hij naar de hemel…

Zijn cirkelen als een sirenenzang

Om zijn dame te lokken… maar voordat het lang duurde

Liet hij zich op de aarde vallen om dan weer te beginnen

met zijn lente-repertoire.

De hele schemering door zingt hij, dan vliegt hij

en danst in de zachte lentelucht.

Mijn avondwandeling was veel beter …

Ik was in het veld toen de houtsnip danste!