Oorzaken van optische illusies
Optische illusies worden veroorzaakt door de interessant complexe structuur van onze ogen en de hersenen. Om meer te weten over de oorzaken van optische illusies, lees dan verder…
Anais Nin zegt: “We zien de dingen niet zoals ze zijn, we zien ze zoals we zijn!” Dit is een feit, dat zich duidelijk maakt in het dagelijks leven. We zien dat verschillende mensen verschillende interpretaties hebben van hetzelfde onderwerp; we zien dat verschillende mensen verschillend denken en nog belangrijker, we zien dat verschillende mensen verschillend zien! Valt dit u ook op? Stelt u zich de zon voor, die opkomt in het Oosten en ondergaat in het Westen. Lijkt het dan niet alsof hij de hemel heeft doorkruist, terwijl dat eigenlijk niet zo is? Spiegels in een kamer doen de kamer groter lijken dan hij is. Dit komt door de weerkaatsing van licht zoals onze ogen die waarnemen. Het menselijk oog is eigenlijk een prachtig optisch mechanisme. Licht dat op een voorwerp valt, wordt weerkaatst en vormt een omgekeerd beeld op het netvlies van het menselijk oog. De hersenen interpreteren het beeld en wij nemen het voorwerp waar. Eigenlijk is illusie de enige realiteit, want wat we zien, denken we echt en niet alles wat we zien is realiteit! Illusies zijn het gevolg van een verkeerde beoordeling of een foutieve visie. De fout in de manier van zien resulteert in optische illusies. Het is de manier waarop we de dingen waarnemen die van belang is. Het is de manier waarop onze ogen waarnemen en onze hersenen interpreteren, die ons begrip van de dingen om ons heen beïnvloedt.
Wilt u voor ons schrijven? Nou, we zijn op zoek naar goede schrijvers die het woord willen verspreiden. Neem contact met ons op en we praten…
Let’s Work Together!
Het ingewikkelde maar interessante ontwerp van het optische mechanisme in onze ogen is een van de basisoorzaken van optische illusies. Het menselijk oog is zo geconstrueerd dat de twee soorten zenuwcellen, namelijk de kegeltjes en de staafjes, duidelijk op en rond ons netvlies zijn geplaatst. De kegeltjescellen detecteren kleur en de staafjescellen detecteren de contrasten bij weinig licht en de twee soorten zenuwcellen zetten samen licht om in neurale signalen. De oogzenuw voert de signalen naar de hersenen. Aan de randen van het netvlies zijn er minder kegeltjes en meer staafjes, terwijl het centrum van het netvlies alleen kegeltjes heeft. Dingen zien vanuit de ooghoeken kan dus bedrieglijk zijn. Voor een duidelijk beeld moeten we het oog draaien, want de scherpste beelden vormen zich in het centrum van het netvlies.
Een overmatige blootstelling aan afwisselende patronen, helderheid, kanteling of een bepaalde kleur kan de waarneming door onze ogen beïnvloeden. Voortdurende stimulatie van specifieke gebieden in de hersenen kan leiden tot een psychologische onevenwichtigheid, waardoor de daaropvolgende visuele waarnemingen worden beïnvloed. Herhaalde blootstelling aan een bepaalde kleur of een bepaalde mate van helderheid vermoeit onze ogen, waardoor we dingen anders kunnen waarnemen. Vermoeidheid van de ogen na een overmatige blootstelling aan een bepaald soort visueel, kan dus optische illusies veroorzaken.
Sommige kunstenaars verwerken een illusoir effect in hun schilderijen. Hun werken dragen een opzettelijke dubbelzinnigheid in zich over wat op de afbeelding wordt afgebeeld. Vervormingen in grootte, vorm en kromming kunnen de visuele perceptie beïnvloeden. Soms worden objecten, die onmogelijk kunnen bestaan, op bepaalde schilderijen zichtbaar gemaakt. Hier beïnvloedt de vaardigheid van de kunstenaar om in zijn schilderijen een illusoir voorkomen te scheppen de waarneming door het menselijk oog.
Illusies kunnen worden veroorzaakt door bepaalde medische syndromen zoals schizofrenie. Degenen die aan bepaalde neuropsychologische ziekten lijden, kunnen illusies ervaren bij de meeste dingen die zij om zich heen zien. Het is te wijten aan hun hersenaandoening, dat zij voorwerpen verwarren; zij nemen voorwerpen anders waar dan zij in werkelijkheid zijn. Ook defecten in de lenzen leiden tot optische illusies. Sferische of chromatische aberraties of afwijkingen zoals astigmatisme en excentriciteit kunnen leiden tot optische illusies. Optische illusies zoals “oprukkende” en “terugtrekkende” kleuren zijn een gevolg van chromatische aberraties die ontstaan door de verschillen in de brekingshoeken en de weerkaatsing van verschillende kleuren.
Verschillen in tinten van een kleur kunnen diepte geven aan vlakke oppervlakken. De inspanning die nodig is om de ogen op te richten is groter dan die om ze in een horizontaal vlak te draaien. Door dit verschil in inspanning nemen onze ogen verticale afstanden als groter waar dan horizontale afstanden van gelijke grootte. Wanneer onze oogleden bijna gesloten zijn, doet de beweging ervan voorwerpen lijken te bewegen. De concentratie van voorwerpen op een bepaalde plaats in de ruimte beïnvloedt de perceptie van afstand en de grootte van voorwerpen. Stelt u zich een kubus voor te midden van andere kubussen van groter formaat en een identieke kubus te midden van kubussen van relatief kleiner formaat. De eerste kubus zal kleiner lijken dan de tweede, hoewel beide kubussen even groot zijn.
Wij weten tenslotte niet altijd wat wij zien, maar wij hebben de neiging te zien wat wij weten. Kortom, het gedrag van licht, de waarneming van licht door de ogen en de interpretatie ervan door de hersenen zijn de belangrijkste oorzaken van optische illusies.