Niccolo Machiavelli werd in 1469 in Florence geboren. Als volwassene werkte hij als diplomaat in de regering van Piero Soderini. In 1512 werd Soderini echter ten val gebracht en nam de Medici-familie de macht in Florence over. Een jaar later werd Machiavelli beschuldigd van samenzwering tegen de Medici familie en werd hij gearresteerd en gemarteld. Hoewel hij nooit schuldig werd bevonden aan enige misdaad, werd hij verbannen uit de stad.

Tijdens zijn ballingschap schreef Machiavelli De Prins, een boek dat hem beroemd maakte. (Misschien heb je mensen wel eens de term “Machiavelliaans” horen gebruiken, waaruit blijkt hoe beroemd hij werd).

Machiavelli schreef dit boek voor Lorenzo di Medici. Machiavelli hoopte dat het hem zou helpen zijn vroegere positie in de regering terug te krijgen. Dat gebeurde niet, maar het boek maakte Machiavelli beroemd vanwege zijn stijl en inhoud. In essentie is het boek een handleiding, ontworpen om een prins te leren hoe hij zijn koninkrijk moet besturen. Machiavelli vertelt zijn lezer met name om meedogenloos te zijn in het streven naar macht, dat het beter is om “gevreesd” te worden dan om “geliefd” te zijn. Dit was compleet het tegenovergestelde van andere gidsen voor prinsen (waarvan er vele waren), die zeiden dat heersers moreel, vroom en rechtvaardig moesten zijn. Dit verklaart ook waarom het woord “Machiavelliaans” vandaag de dag een negatieve bijklank heeft.

Na Machiavelli’s dood werd dit boek gepubliceerd en onmiddellijk verboden door de Kerk, waardoor het een van de meest controversiële politieke boeken aller tijden werd.