Newsround
De Eerste Wereldoorlog was de eerste oorlog die echt de hele wereld trof.
Het begon in 1914 en eindigde in 1918.
Het werd uitgevochten op slagvelden over de hele wereld tussen de Triple Entente – dat is Groot-Brittannië, Frankrijk en Rusland – en een groep landen bestaande uit Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en andere mogendheden zoals Bulgarije en het Ottomaanse Rijk.
Naarmate de oorlog voortduurde, sloten andere landen zich aan beide zijden aan, en de gevechten vonden niet alleen plaats in de loopgraven in Europa, maar ook in Afrika, het Midden-Oosten en Azië.
Het werd bekend als De Grote Oorlog, omdat het mensen over de hele wereld trof en de grootste oorlog was die iemand ooit had gekend.
Er werden nieuwe wapens en technologieën gebruikt die nieuwe manieren van vechten mogelijk maakten, die vernietiging veroorzaakten op een schaal die nog nooit eerder was gezien.
Miljoenen mensen – zowel soldaten als gewone burgers – verloren het leven als gevolg van de gevechten.
Getty Images Op 11 november 1918 vielen de kanonnen stil en kwam er een einde aan de Eerste Wereldoorlog.
Dit jaar herdenken we dat het 100 jaar geleden is dat dit gebeurde.
In april 1917 verklaarden de VS Duitsland de oorlog. Amerikaanse troepen kwamen iets meer dan een jaar later in actie aan de kant van de Triple Entente.
Duitsland en zijn bondgenoten wisten dat ze een groot offensief moesten lanceren als ze de oorlog wilden winnen voordat er te veel Amerikaanse troepen arriveerden, want ze waren een zeer machtige natie. Niet alleen dat, maar de Amerikaanse soldaten waren niet moe van jarenlange gevechten, zoals iedereen was.
De Duitse soldaten probeerden Groot-Brittannië en zijn geallieerden terug te dringen met een reeks offensieven, of aanvallen.
Maar op 8 augustus 1918 lanceerden de Franse en Britse legers het Honderd Dagen Offensief – een tegenaanval, die de Duitsers terugdrong.
Getty Images Tegen het einde van augustus waren er meer dan 1,4 miljoen Amerikaanse troepen in Frankrijk.4 miljoen Amerikaanse troepen in Frankrijk, en waren Duitsland en zijn bondgenoten volledig overrompeld.
Niet alleen dat, maar de Duitse burgers thuis leden onder voedseltekorten en ziekte, en begonnen in opstand te komen. Er waren stakingen en demonstraties in de hoofdstad Berlijn.
In de herfst van 1918 realiseerden Duitsland en zijn geallieerden zich dat het niet langer mogelijk was om de oorlog te winnen. De bondgenoten begonnen zich terug te trekken en begin november vocht Duitsland alleen.
Ze konden niet winnen. De leiders van het Duitse leger vertelden de Duitse regering de gevechten te staken.
De regering vroeg de VS om een wapenstilstand – een overeenkomst om de gevechten te staken – en de leider van Duitsland, keizer Wilhelm, legde op 9 november 1918 zijn functie neer.
Print Collector Twee dagen later tekende Duitsland de wapenstilstand en vielen de kanonnen stil. De gevechten stopten om 11 uur ’s ochtends op de elfde dag van de elfde maand.
In het hele Verenigd Koninkrijk waren er grote feesten in de straten toen de Big Ben, die tijdens de oorlog het zwijgen was opgelegd, weer klonk.
Maar ondanks de feestelijkheden was er ook diepe droefheid.
Geen conflict vóór de Eerste Wereldoorlog was zo verwoestend geweest – de meeste gezinnen in het Verenigd Koninkrijk hadden iemand verloren van wie ze hielden.
Miljoenen soldaten en gewone burgers hadden hun leven verloren, en nog veel meer kwamen thuis met verwondingen of mentale trauma’s.
Getty Images Na de oorlog wilden Groot-Brittannië, Frankrijk en de VS ervoor zorgen dat er voor lange tijd vrede zou zijn. Ze kwamen bijeen om te beslissen hoe ze dat konden doen, maar Duitsland, Oostenrijk en Hongarije waren niet uitgenodigd.
Toen ze eenmaal een besluit hadden genomen, nodigden ze de leiders van de andere landen uit om hen te ontmoeten in Versailles in Frankrijk, waar ze een overeenkomst kregen voorgelegd die het Verdrag van Versailles werd genoemd.
Duitsland was geschokt door hoe streng het verdrag was. Zo stond er bijvoorbeeld in dat het de volledige schuld op zich moest nemen voor het uitbreken van de oorlog.
Het eiste ook enorme kosten aan terugbetalingen, herstelbetalingen genoemd, die moesten worden gebruikt om de burgergebieden na de verwoestingen weer op te bouwen.
Maar veel deskundigen zeggen nu dat deze kosten veel hoger waren dan Duitsland ooit zou kunnen betalen. Het niet voldoen aan deze betalingen bracht veel mensen in de daaropvolgende jaren in grote problemen.
Er wordt ook wel beweerd dat de resultaten van de sancties die Duitsland in dit verdrag werden opgelegd, hebben bijgedragen aan de oorzaken van de Tweede Wereldoorlog.
Als u de interactieve activiteit op deze pagina niet kunt zien, klik dan hier.