In zijn 17-seizoenen durende NBA-carrière won Scottie Pippen zes kampioenschappen met de Chicago Bulls, bracht hij twee Olympische gouden medailles mee naar huis en was hij acht keer lid van het NBA All-Defensive First Team.

Maar voordat Pippen zich cementeerde als een van de grootste spelers aller tijden, moest hij zichzelf eerst bewijzen. Toen hij van de middelbare school kwam, werd hij door de meeste basketbalprogramma’s over het hoofd gezien en kwam hij terecht op de University of Central Arkansas, een kleine school dicht bij zijn geboorteplaats. De coach garandeerde hem geen plaats op het rooster – laat staan dat hij een beurs kreeg – maar stemde ermee in dat hij mocht oefenen. De afspraak was dat als Pippen zich genoeg verbeterde, hij uiteindelijk bij het team kon komen.

Pippen begon zijn eerste seizoen als materiaalbeheerder, veegde de sportzaal, raapte de ballen op en hield het materiaal georganiseerd.

Toen enkele van zijn teamgenoten afhaakten, mocht de eerstejaars als reserve meespelen in wedstrijden.

Hij drong er zelfs bij de coach op aan om hem een studiebeurs te geven. “Een paar jongens vallen academisch af, dus sommige beurzen komen beschikbaar,” herinnert Pippen zich in “The Last Dance,” een gezamenlijke Netflix-ESPN-documentaireserie over Michael Jordan en de dynastie van de Chicago Bulls. “Ik ga terug, vraag de coach. Ik was erg volhardend, en uiteindelijk gaf hij me een studiebeurs.”

Het was welverdiend: Pippen werd sterker en verbeterde zijn spel. Plus, hij groeide nog steeds. “Ik werd in zo’n snel tempo beter,” zegt hij. “En toen, van mijn eerste naar mijn tweede jaar, in de zomer, groeide ik vijf centimeter.”

Aan het eind van zijn tweede jaar was hij bijna 6′ 7″ en “onze beste speler”, vertelde de toenmalige assistent-coach van UCA, Arch Jones, de Chicago Tribune in 1995.

Het duurde niet lang voordat NBA-scouts zijn dominantie begonnen op te merken. Na vier jaar op UCA werd Pippen als vijfde gekozen in de 1987 NBA draft door de Seattle SuperSonics, die hem onmiddellijk ruilden naar de Bulls.

Pippen zou 12 van zijn 17 NBA-seizoenen bij de Bulls doorbrengen. Maar hij leerde eerst spelen op een onverharde baan in het huis van zijn grootmoeder in Hamburg, een klein plattelandsstadje in Arkansas. Opgroeiend als jongste van 12 in een huis met twee slaapkamers, gebruikte Pippen de sport als een ontsnapping. “Basketbal gaf me de mogelijkheid om gewoon het huis uit te komen en te spelen,” zegt hij in de documentaireserie.

Een tijdlang dacht hij niet aan een professionele carrière. “Toen ik opgroeide, was ik gewoon een ander kind dat niet naar de universiteit ging,” zei Pippen toen UCA zijn trui in 2010 met pensioen stuurde. “Ik had geen beursaanbiedingen en er waren momenten dat ik niet eens aan basketbal dacht.

“Ik wilde gewoon in een positieve omgeving zijn en een situatie hebben waarin ik een goed leven kon leiden. Basketbal heeft me dat uiteindelijk gegeven.”

Niet te missen: NBA-spelers, beroemdheden en anderen die degenen helpen die het zwaarst getroffen zijn door de COVID-19-pandemie

Check out: De beste creditcards van 2020 kunnen u in 5 jaar meer dan $ 1.000 opleveren