Mutanten (Homo superior) onderscheiden zich van de gewone mens (Homo sapiens) door hun mutantgenen.

Geschiedenis

Oorsprong

Tijdens hun Eerste Gastheer op Aarde, een miljoen jaar geleden, verzamelden de Celestials de Wanderers, een stam van Homo erectus. Gammenon de Verzamelaar verzamelde de aapmensen en stuurde ze naar Ziran de Toetser, die ze muteerde tot ze een instabiel genoom hadden, waardoor de Devianten (Homo descendus) ontstonden, een ras met verschillende mutaties, die vervolgens werden vrijgelaten en zich in de grotten verborgen hielden. Met andere proefpersonen creëerde Nezarr de Rekenaar vervolgens de Eeuwigen (Homo immortalis), haarloze, rechtopstaande lange wezens die in staat waren de kosmische kracht aan te boren. Zij werden zelf vrijgelaten en vlogen uit het laboratorium-schip van de Celestials. Tenslotte creëerde Oneg de Prober een latent gen voor de uitbreiding van het menselijk potentieel en die gemodificeerde maar schijnbaar onveranderde aapmensen werden vrijgelaten.

Het potentieel voor bovenmenselijke krachten was slechts latent: Dat slapende “DNA complex”/”mutant genen” geïmplanteerd in Homo erectus.

Dat potentieel werd overgedragen aan Homo antecessor, vervolgens aan Homo neanderthalensis, beide soorten geëxperimenteerd door de Kree om de Inhumans (Inhomo supremis) te creëren.

Het kwam later tot bloei in de vorm van Homo superior, de mutanten.

Eerste activeringen

Er zijn al vroeg in de menselijke geschiedenis enkele X-Gene mutaties opgetreden, met enige controverse over de vroegste. Tot de bekende vroege mutanten behoren de Forever Man, Garbha-Hsien, Amahl Farouk, Nicodemus, en mogelijk Hungry.

De eerste geregistreerde (met een duidelijke datum) menselijke mutant op Aarde was Selene, geboren in Midden-Europa 17.000 jaar geleden, “nadat de Oceanen Atlantis hadden verzwolgen” en “vóór de opkomst van de zonen van Aryas”.

Jarenlang werd gedacht dat de mutanten slechts een handvol individuen waren in de eerste stadia van de mensheid. Die theorie werd onjuist bewezen door de ontdekking, in 2003, van een mutantenbeschaving van minstens 15.000 jaar oud, antagonisten van de Cheyarafim, een andere vroege groep van mutanten.

Het oude Egypte was later de geboorteplaats-en-tijd van vele mutanten: De Man en anderen van zijn soort (met dezelfde naam), En Sabah Nur en zijn Clan Akkaba, een incarnatie van de Eeuwige Man, en Anath-Na Mut.

Raadpleeg hier de verschijning en ontwikkeling van de mutantensoort.

Proto-Mutanten

Ondanks die vroege mutanten leefde er zo’n zes- tot zevenhonderd jaar geleden een populatie van driehonderd “Proto-Mutanten” (een “vroege” vorm van mutanten met “minder geëvolueerde” X-Genen), een andere soort dan mutanten, zoals Neanderthalers tot mensen, in de bergen van de Krim.

In dezelfde periode werd een andere vorm van “vroege mutanten”, de “killcrops”, gekenmerkt door vroegtijdige verschijning van krachten, en zou de weg hebben gewezen naar de moderne mutanten met door de puberteit veroorzaakte mutatie.

Essex Factoren

In 1859 presenteerde Nathaniel Essex zijn werk en theorieën over de Essex Factoren, geïllustreerd door een kadaver dat hij uit menselijke en dierlijke resten had samengesteld. Hij werd afgewezen door de Royal Society of London. Hij ging vervolgens op zoek naar “freaks” en kreeg een verzameling van een aantal van hen te zien van de Marauders tijdens zijn zoektocht naar degenen met de Grote Mutatie, de juiste “Essex Factor”, de “Essex Men”.

Moderne ontdekking

Pogingen tot uitwissen

Vele pogingen zijn ondernomen om het X-Gene te verwijderen.

• Kijk op de Mutantenkuren-pagina voor meer informatie.

X-Gene

Het X-Gene is het belangrijkste gen dat wordt genoemd bij de beschrijving van mutanten.

De lokalisatie van het X-Gen verandert van universum tot universum, maar ook van verklaring tot verklaring binnen hetzelfde universum.

Op chromosoom 23

In Earth-616 verklaart Hank McCoy dat ze op het 23e chromosoom zijn gezet, wat de geslachtschromosomen, of gonosomen, blijken te zijn (aangezien er bij mensen 22 paar gewone chromosomen zijn, of autosomen, en één paar geslachtschromosomen, X en Y).

Dragend door vrouwtje

Storm verklaarde dat het op het vrouwelijke genoom werd gedragen, met de bedoeling dat de moeder het gen voor mutatie overdroeg. In de alternatieve realiteit van Wolverine: The End, verklaart White Ghost dat Wolverine zijn mutatie-gen kreeg van zijn moeder Elizabeth. Of dit feit van toepassing is op de mainstream continuïteit, is nog niet onthuld.

Dragen door man

Een Wakandaanse wetenschapper verklaarde dat Gentle’s X-Gen afkomstig was van zijn vader, hoewel dat gewoon een xenofobe uitspraak kan zijn geweest, aangezien zijn vader niet Wakandees was.

Het geval van X-23 bewijst dat Wolverine’s X-Gen ten minste op het X-chromosoom is geplaatst, aangezien het Y-chromosoom dat haar makers bezaten niet bruikbaar was en werd vervangen door het menselijke X-chromosoom van Sarah Kinney (wat leidde tot een vrouwelijke “kloon”).

In Earth-10005 verklaarde Pyro uit zijn leer dat het de man was die het mutantgen droeg en doorgaf aan hun nakomelingen.

X-Factor chromosoom

Odysseus Indigo sprak over een “X-Factor chromosoom”.

In Earth-688 werd verklaard dat Ben Parker een extra chromosoom bezat, een “variant X-Factor chromosoom”.

Andere mutantengenen

Feral Gen

Het feral gen (dat zich uit in dierlijke mutaties zoals die van Feral of Sabretooth) zou vaker voorkomen bij mutanten dan andere krachten, zoals vliegen of telepathie.Zie de lijst van personages die drager zijn van het Feral gen.

M Gen

Een ander mutant-gen dat naast het X-Gen wordt genoemd is het M-Gen. Het kan ook worden geactiveerd door radioactiviteit als katalysator te gebruiken.

Replicator-gen

Het Replicator-gen stelt individuen in staat een andere humanoïde of bijna-humanoïde zo nauwkeurig te dupliceren dat zelfs degenen die het dichtst bij hen staan het verschil niet kunnen zien. Dit gen strekt zich uit tot de reproductie van andere individuele krachten.

Geen “Mutant Gen”? (Earth-58163)

In Earth-58163 werd door Dr. Henry McCoy verklaard dat het “mutant-gen” geen realiteit was, dat het niet “een aaneengeregen stuk DNA van miljoenen” was. Het is een combinatie die zo complex is dat het in een mensenleven kan worden uitgevogeld.”

Hoewel het mogelijk is dat het deel uitmaakt van een leugen om pogingen om het te dupliceren te ontmoedigen (het onderwerp dat McCoy tot die uitspraak bracht), gezien het feit dat Moira MacTaggert, degene die een Nobelprijs won omdat zij de eerste was die het mutant fenomeen goed identificeerde en vervolgens probeerde haar zoon (ziek door zijn mutatie) te genezen “door het mutant gen zelf te isoleren en te neutraliseren.”. Het kan ook zijn dat Moira het mis heeft en dat het mutant gen niet bestaat op Aarde-58163.

Dat kan ook te wijten zijn aan een gebrek aan coördinatie tussen de auteurs.

Testen

Er zijn een paar manieren om mensen als mutant te testen:

• Kijken naar aflezingen met Cerebro,
• Kijken naar het X-gen (en mogelijk naar veranderde DNA-helix of erfelijke markers, hoewel die vermoedelijk niet specifiek voor mutanten zijn).
  • Er zijn uitgebreidere testen die gedaan zouden kunnen worden, waarbij cellulair onderzoek in het beenmerg nodig is.

Op Aarde-11326 werd overgegaan tot X-Gene om mutanten op te sporen en te arresteren.

Valse negatieven

In sommige gevallen hebben X-Gene testen bij de geboorte negatieve resultaten opgeleverd voor mensen die achteraf toch mutant bleken te zijn, zoals Molly Hayes.

Ook op Aarde-4935 verklaarde Blaquesmiths genescan dat hij X-Factor Negatief was en dat zijn uiterlijk het resultaat was van een genetisch defect en niet van een X-Factor mutatie, maar die test was schijnbaar verkeerd, want Blaquesmith vertoonde een telepathische gave (later werd bevestigd dat hij een mutant was).

Recessieve genen

Een van de X-Ceptionals beweerde als verklaring voor zijn vermeende ongemuteerde staat dat zijn mutantgen recessief was.