Het dilemma Ik ben 47 jaar en ben 15 jaar getrouwd, hoewel we 23 jaar samen zijn geweest. Ik hou wel van mijn vrouw, maar mijn kinderwens is van nature sterk en ik ben bang dat ik haar kwalijk neem dat ze er geen wil. Ik heb een succesvol leven opgebouwd en ben haar altijd trouw gebleven, zelfs toen we uit elkaar groeiden en de intimiteit verloren. Nu heb ik het gevoel dat als het onderwerp zelfs maar ter sprake komt, het een ruzie veroorzaakt. Zoals het oude liedje gaat: blijf ik of ga ik nu? Ik wil niet oud worden zonder de mogelijkheid en ik wil haar ook niet verliezen, maar ik voel dat ik elke dag verdrietiger word. Het enige wat ze zal zeggen is: “Laten we weer samen zijn en intiem zijn en een condoom gebruiken en als het breekt, dan is dat maar zo.” Ik legde uit dat proberen één ding is, maar je moet het wel willen en beiden op dezelfde golflengte zitten.

Mariella antwoordt Nu dat is wat ik noem een fatalist! Als je vrouw in leeftijd ook maar in de buurt van jou komt, is de kans op een “toevallige” zwangerschap zeker tegen, zelfs zonder condoom. Met de dobbelstenen gooien is niet de beste manier om een van de belangrijkste beslissingen die je ooit zult nemen te benaderen, maar het is ook geen ongebruikelijke route naar zwangerschap.

Net zoals er geen perfecte manier is om kinderen op te voeden, is er ook geen eenduidige route om ze te verwekken. Het zal je verbazen hoeveel baby’s er in een opwelling, bij toeval, zonder discussie en soms totaal onverwacht voor beide partners worden gemaakt. Vrouwen zijn de broedmachines voor baby’s, de belangrijkste verzorgers van kinderen en vaak het slachtoffer van carrièrediscriminatie als ze een pauze nemen. Dat betekent niet dat zij de beslissende stem moeten hebben. Baby’s maken is een van de weinige gebieden waar vrouwen in het voordeel zijn ten opzichte van mannen – als een vrouw een baby wil, is dat relatief gemakkelijk te realiseren en als ze dat niet wil, heb je een hele uitdaging te overwinnen.

Er zijn tal van dwingende factoren waarmee je rekening moet houden voordat je voor het ouderschap kiest en niet iedereen voelt zich aangetrokken tot of is in staat tot de inzet en de sleur die gepaard gaan met de buitengewone openbaringen die het opvoeden van een kind met zich meebrengt. Het is jammer dat er zo weinig over dit onderwerp wordt gesproken voordat er langetermijnverbintenissen worden aangegaan. Jullie zijn 23 jaar samen en ik vraag me af wanneer het voor het eerst duidelijk werd dat jullie hierover tegengestelde opvattingen hadden.

Vanaf de jaren zestig maakte anticonceptie seks zonder gevolgen een aantrekkelijke optie en veel mannen, zonder zich zorgen te hoeven maken over de biologische klok, kozen ervoor om zich later te binden (vaak aan veel jongere partners) en op latere leeftijd kinderen te krijgen. Het was een hardnekkig probleem voor vrouwen van mijn generatie en velen bleven kinderloos achter, alleen op hun vijftigste, of begonnen aan een gevaarlijk laat moederschap dankzij de schaarste aan vadermateriaal. Ik was 39 voordat ik een man ontmoette die actief een gezin wilde stichten – het bracht me op het randje van een heel ander lot. Gelukkig lijkt het erop dat de orgie van touwloze seksuele avonturen die in het decennium van mijn geboorte werd opgestart, een beetje op gang is gekomen. Een onstabiele, onzekere wereld lijkt van partnerschappen weer een prioriteit te maken.

Erwel of niet ouder worden is zo’n belangrijke keuze dat het op z’n best onverantwoordelijk lijkt om de mening van een partner niet te vragen voordat je ervoor kiest om je met hem of haar te vestigen. In dit geval heb je mijn werk veel moeilijker gemaakt door me niet in te lichten over de redenen van je vrouw om geen gezin te willen. Ik heb ook het gevoel dat er iets is wat je me niet vertelt. Zou uw eigen filosofie veranderd kunnen zijn? Als dat zo is, is dat geen misdaad, maar het betekent wel dat u de verantwoordelijkheid moet nemen voor uw verandering van hart en moet begrijpen dat u niet zomaar kunt eisen dat uw partner meegaat. U zult uw vrouw moeten verleiden om een andere richting in te slaan en misschien de angst wegnemen dat ze te oud is om de uitdaging aan te gaan.

Laat ouderschap heeft nadelen en talloze genoegens, maar het is zeker geen uitdaging om lichtvaardig en zonder de inzet van beide partners aan te gaan. Of is dit huidige dilemma een symptoom van een ontluikend verlangen om nieuwe weiden te bewandelen? 23 jaar gedeeld te hebben met een vrouw waar je nog steeds van houdt is geen geschenk om lichtzinnig van af te zien, maar als jullie onverzoenlijk verschillende visies op de toekomst hebben, ga daar dan nu mee om terwijl jullie allebei nog keuzes hebben.

In mijn optiek heb je drie opties: je vrouw overtuigen, genoegen nemen met de liefdevolle zij het kinderloze verbintenis die jullie hebben en de vrijheid die daarmee gepaard gaat, of jezelf bevrijden om een partner te vinden die je ouderschapsdroom deelt. Geluk is niet gegarandeerd, welke route je ook kiest, maar als je op weg gaat naar de tweede akte van het leven, geeft het nieuwe voldoening om je verlangens en onvervulde dromen serieus genoeg te nemen om er iets mee te doen. Sommige mensen noemen het een midlife crisis – ik neig meer naar de term “aanpassing”!

Als je een dilemma hebt, stuur dan een korte e-mail naar [email protected]

Volg Mariella op Twitter @mariellaf1

Volg het Observer Magazine op Twitter @ObsMagazine

{{#ticker}}

{topLeft}

{{bottomLeft}}

{topRight}}

{bottomRight}}

{{#goalExceededMarkerPercentage}}

{{/goalExceededMarkerPercentage}}

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragraphs}}{highlightedText}}

{#cta}{{text}{{/cta}}

Herinner me in mei

We zullen contact met u opnemen om u eraan te herinneren dat u een bijdrage moet leveren. Kijk uit naar een bericht in uw inbox in mei 2021. Als u vragen heeft over bijdragen, neem dan contact met ons op.

• Delen op Facebook
• Delen op Twitter
• Delen via E-mail
• Delen op LinkedIn
• Delen op Pinterest
• Delen op WhatsApp
• Delen op Messenger